Esaias 2
1 Det ordet som Jesaja, son åt Amos, såg um Juda og Jerusalem:
Pa inge kas in fahkak su God El sang nu sel Isaiah, wen natul Amoz, ke acn Judah ac Jerusalem:
2 Og det skal verta soleis i dei siste dagar, at det fjellet der Herrens hus stend, skal vera grunnfest på toppen av fjelli, og høgt yver haugarne, og alle folki skal strøyma burt til det.
In pacl fahsru uh, Fineol soko ma Tempul oan we Ac fah fulat liki eol nukewa, Ac fah ngeti nu fin inging nukewa. Mutunfacl puspis ac fah rirme nu we,
3 Og mange folk skal bu seg til ferd og segja: «Kom, lat oss fara upp til Herrens fjell, til huset åt Jakobs Gud, at han må læra oss um sine vegar, so at me kann ganga på hans stigar!» For lovlæra skal ganga ut frå Sion, og Herrens ord frå Jerusalem.
Ac mwet puspis ac fah fahk, “Lela kut in utyak nu fineol sin LEUM GOD, Nu ke Tempul lun God lun Israel. El ac fah luti kut ma El lungse kut in oru; Kut ac fah fahsr ke inkanek lal. Mweyen mwe luti lun LEUM GOD tuku Jerusalem me; Ac El kaskas nu sin mwet lal Zion me.”
4 Og han skal døma imillom folki og skipa rett åt mange folkeslag. Då skal dei smida plogjarn av sverdi sine, og hagesigdar av spjoti sine. Folk skal ikkje lenger lyfta sverd mot folk, og ikkje lenger temja seg upp til krigsferd.
El ac fah aksuwosye alein inmasrlon mutunfacl lulap. Elos ac fah tuktukya cutlass natulos nu ke mwe pukpuk, Ac osra natulos nu ke mitmit in kosr lesak. Mutunfacl nukewa ac fah tia sifilpa mweun, Fah tia pac sifil akoeyuk mweun.
5 Jakobs ætt, kom, lat oss ferdast i Herrens ljos!
Inge, kowos fwilin tulik natul Jacob, lela kut in fahsr in kalem lun LEUM GOD!
6 Du hev støytt frå deg folket ditt Jakobs ætt, for di dei er fulle av trolldom frå Austerland og driv med spådomskunster som filistarane, og gjer samband med framande folk.
O God, kom ngetla liki mwet lom, su fwilin tulik natul Jacob! Acn uh sessesla ke mwet inutnut su tuku liki acn kutulap ac liki acn Philistia. Mwet uh fahsrna tukun ouiya lun mwetsac.
7 Landet deira er fullt av sylv og gull, og eignaluterne tryt ikkje. Landet deira er fullt av hestar, og vognerne deira er uteljande.
Facl selos sessesla ke silver ac gold, ac tia ku in oaoala mwe kasrup lalos. Facl selos sessesla ke horse, ac tia ku in oaoala pisen chariot okoalos.
8 Landet deira er fullt av avgudar, dei fell på kne for verk av sine eigne hender, for det som deira eigne fingrar hev gjort.
Acn selos sessesla ke ma sruloala, ac elos alu nu ke ma elos sifacna orala ke paolos.
9 Difor vert menneskja bøygd og mannen mykt, du kann ikkje tilgjeva deim.
Mwet nukewa ac fah akpusiselyeyuk ac akmwekinyeyuk. LEUM GOD, nimet nunak munas nu selos.
10 Fly inn i fjellet, gøym deg i jordi for Herrens rædsla, for hans høgvelde og herlegdom!
Elos ac wikwik ke luf inmasrlon eot fineol uh, ku pukanak luf infohk uh in srike in kaingkunla kasrkusrak lun LEUM GOD ac in wikla liki ku ac wonana lal!
11 Menneskja skal slå ned sine stolte augo, og mannsens stormod skal bøygjast, og einast Herren standa høg på den dagen.
Sie len inse fulat lun mwet uh fah akpusiselyeyuk, ac filang lun mwet uh ac fah wanginla. Na LEUM GOD mukena ac fah akfulatyeyuk.
12 For ein dag hev Herren, allhers drott, sett, som skal koma yver alt det kaute og keike, og yver alt det som ris i veret, so det skal verta lite og lågt.
Ke len sac, LEUM GOD Kulana El ac akpusiselye mwet nukewa su oasr ku la, oayapa elos su inse fulat ac filang.
13 Yver alle cedrar på Libanon, dei høge og stolte, og yver alle Basaneikerne,
El ac kunausla sak cedar fulat in acn Lebanon, ac sak oak nukewa in facl Bashan.
14 yver alle høge fjell og stolte høgder,
El ac aktupasrpasrye eol fulat ac inging nukewa.
15 yver alle høge tårn og alle faste murar,
El ac kunausla tower fulat nukewa ac pot ku lun mweun.
16 yver alle Tarsis-skip og yver alt som er fagert å skoda.
El ac tilmakinya oak na lulap ac kato.
17 Då skal ovmodet i menneskja knekkjast og mannsens stormod bøygjast, og einast Herren skal standa høg på den dagen.
Inse fulat lun mwet uh ac fah akpusiselyeyuk, ac filang lun mwet uh ac fah wanginla, ac LEUM GOD mukena ac fah akfulatyeyuk ke len sac.
18 Med avgudarne er det ute for ollo.
Ma sruloala uh ac fah wanginla ac tia sifil liyeyuk.
19 Og folk skal fly inn i hellerar og jordholor for Herrens rædsla og for hans høgvelde og herlegdom, når han reiser seg og skræmer jordi.
Mwet ac fah wikwik ke luf inmasrlon eot fineol uh, ku pukanak luf infohk uh in srike in kaingkunla kasrkusrak lun LEUM GOD, ac in wikla liki ku ac wolana lal, ke El ac tuku in osrokak faclu.
20 På den dag skal menneskja kasta for moldvarpar og skinnvengjor avgudarne sine av sylv og gull, som dei hev gjort seg til å falla på kne for.
Ke len sac ac tuku, elos ac sisla ma sruloala gold ac silver ma elos orala, ac sisla nu yen kisrik ac fak uh muta we.
21 Og dei skal fly inn i fjellskortor og skard for Herrens rædsla og for hans høgvelde og herlegdom, når han reiser seg og skræmer jordi.
Ke LEUM GOD El ac tuku in osrokak faclu, mwet uh ac wikla luin luf ma elos pukanak, ku luf inmasrlon eot fineol uh, in srike in kaing liki kasrkusrak lal, ac in wikla liki ku ac wolana lal.
22 So set ikkje lenger dykkar lit til menneskja, som berre eig ein liten livspust i nosi si! Kva er ho å bry seg um?
Kowos in tia sifilpa lulalfongi ku lun mwet — elos nukewa ac misa, na elos ac kasru fuka?
