Esaias 19

1 Framsegn um Egyptarland. Sjå, Herren fer fram på lette sky og kjem til Egyptarland. Då skjelv avgudarne i Egyptarland for honom, og hjarta åt egyptarane brånar i brjostet deira.

Egypt chung changin hitihin thuhil ahunge: Ven! Egypt dou din Pakai meibol chunga atouvin man gangtah in ahung naitai. Egypt a semthu limho akihot ling gam in ahi. Ki chatna Egypt mite lung sunga ajunsah gam tan ahi.

2 Og eg vil eggja upp egyptar mot egyptar, so bror skal strida mot bror, og ven mot ven, by mot by og rike mot rike.

“Keiman Egypt te leh Egypt te ka kidou to sahding-sopi leh sopi ki douding, in heng leh in heng ki douding, khopi leh khopi ki douding, gamsung leh gamsung ka kidou sah ding ahi.

3 Og vitet åt egyptarane skal kverva or hjarta deira, og eg vil gjera deira råd til inkjes; dei skal fretta ut avgudarne og trollmennerne sine, og deim som manar fram draugar og spåvette.

Egypt te lung sung hung lhasam intin, chuleh a thilgon hou jong hekhen thei louva ka koi ding ahi. A milim semthu pathen henga chihna thum’a taodingu, chuleh thisa lhagao hotoh ki houho ahin, lhagao dang dang akou dingu ahi.

4 Men eg skal gjeva egyptarane i handi på ein hard herre, og ein illrådig konge skal rikja yver deim, segjer Herren, Allhers-Herren.

Keiman Egypt hi mi lungsel tah leh mi khanse tah vaihom khat koma kapeh doh ding ahi. Leng gilou tah khat nin achung'uva vai ahom dingu ahi,” tin Pakai, van janel Pakai chun aseije.

5 Og vatnet i sjøen skal kverva, og elvi grunnast og turkast ut.

Nile vadung ho jong hung sangdoh jou pontin, chuleh loumun ho jong twisoh in achap joulou ding ahi. Vadung hojong go gam hel jeng ding ahi.

6 Elvarne skal tevja, kanalarne minka og turkast ut, røyr og sev visna.

Nile twilam hojong kang hel ding, chuleh Egypt a twilong ho jong ui lha jeng ding, pumpeng mon hojong namse lha jeng ding ahi.

7 Engjarne frammed Nilen på åbakken og alt åkerland langs åi skal turkast upp, øydast og kverva.

Vapanga hamhing eng'a eng jouse leh vadung lonna jonna keh, chang le mim ho jouse go gam intin, amut mang soh helding ahi.

8 Fiskarane klagar, og alle dei som kastar krok i Nilen syrgjer, og dei som set ut garn i vatnet, stend handfalne av sut.

Ngaman hon atoh diu lhahsam jeh in pul adou diu ahi. Nile munna ngakoi ho chu peng choi choi diu ahin, len sep hochu alung mang diu ahi.

9 Dei som yrkjer med hekla lin, vert til skammar, og dei som vev fint kvitt ty.

Linum pat phunga um patjang chomkhom ding umpon tin, pon khong hon pat aneilou diu ahi.

10 Landsens grunnpilarar er nedbrotne, og lønnsarbeidarane gripne av otte.

Lunglha soh keidiu, natong ho jouse alung u natna dim ding ahi.

11 Hovdingarne i Soan er som fåmar; dei visaste millom rådsmennerne åt Farao gjev berre fåvise råd. Korleis kann de då segja til Farao: «Eg er ein son åt vismenner, ein son åt kongarne frå gamle dagar?»

Zoan a thuneiho iti ngol hitao vam! Egypt lengpa thumop phapen apeh ujong ngolthu leh adihlou ahibouve. Pharaoh masanga achihnao akisonpi nah lai diu ham?

12 Ja, kvar er då vismennerne dine, at dei kann vitra deg um og skyna kva Herren, allhers drott, hev etla seg til å gjera med Egyptarland?

Miching thumop them nanei houchu hoilanga um uva hitam, Pharaoh? Pathen thil gon hochu nasei peh u hen lang, thaneipen Pakai chun Egypt chunga ipi ahinbol ding ham, seiju hen.

13 Nei, hovdingarne i Soan hev vorte dårar, fyrstarne i Nof hev vorte til narr, dei som var hyrnesteinar for ætterne i Egyptarland, hev ført det på villstig.

Zoan thuneiho mingol ahiu vin, chuleh Memphis thuneiho lhep lhah’a um ahiuve. Mipi lamkai hon Egypt chu apui mah thah u ahitai.

14 Herren hev gjeve deim ei svimrings-ånd, so at dei hev ført Egyptarland vilt i alle tiltak, liksom ein drukken mann ragar um i spyet sitt.

Pakaijin ngolna lhagao achungu va ahin solin, hichun alunggel hou jouse asu mon ahi. Israel te lung saih nan alhan, lon don donga jukham ho aloh uto abanguve.

15 Egyptarland skal ikkje hava framgang med noko av sine tiltak, anten det so er hovud eller hale, palmegrein eller sev som tek seg det fyre.

Egypt in bolthei na imacha aneitapoi. Abonun panpi bei ahitaove-alu lang leh amei lang, lusuna bah leh pumpeng hijong leh ima abolthei ding a umtapoi.

16 På den tidi skal Egyptarland vera som kvinnor; det skal bivra og ræddast for den lyfte handi åt Herren, allhers drott, som han lyftar imot det.

Hiche nikho teng chuleh numei ho banga Egypt te lhasam tah a umdiu ahi. Amaho chu ki im chuh chuh a tijatah a vanmi janel Pakai khut tum noija umdiu ahi.

17 Og Judalandet vert ei rædsla for egyptarane; so ofte nokon nemner det for deim, skal dei skjelva for den rådgjerd Herren, allhers drott, hev tek imot deim.

Israel min kiphah maimai a kona jong tijatna a dim diu ahi. Ajeh chu vanmi janel Pakai chun amaho douna dinga thilgon anei ahitai.

18 På den dagen skal det vera fem byar i Egyptarland som talar Kana’ans tungemål og sver ved Herren, allhers drott, ein av deim skal heita Ir-Haheres.

Hiche nikho teng chule Egypt a khopi len nga hon vanmi janel Pakai chu ajui dingu ahi. Amahon Hebrew, Canaan pao geija atho dingu ahi. Khopi len khat pen chu Heliopolis, Nisa khopi ahi.

19 På den dagen skal det vera eit altar for Herren midt i Egyptarlandet, og ein merkestein for Herren ved landskilet.

Hiche nikho teng leh Pakai a maicham semna Egypt te lungsunga hung umding ahi. Chuleh Pakai a het jingna thil khat agamgi uva umding ahi.

20 Det skal vera til merke og til vitnemål i Egyptarlandet um Herren, allhers drott; når dei ropar til Herren um hjelp mot trælkarar, skal han senda deim ein frelsar og verjar og løysa deim ut.

Egypt gam'a vanmi janel Pakai akihou ve ti melchihna leh hettohsah apang ding ahi. Mipin Pakai henga asugenthei houva kona panpina athum teng uleh, aman a huhdoh diu asolpeh ding ahi.

21 Og Herren skal gjera seg kjend for Egyptarland, og egyptarane skal kjenna Herren på den dagen, og dei skal tena honom med slagtoffer og grjonoffer, og gjera lovnader til Herren og halda deim.

Pakai chu Egypt mite henga kiphongdoh ding ahi. Pakai chu hin heuvin tin, maicham leh thilto ho ahin todiu ahitai. Pakai a kitepna aneidiu chuleh hichu akolchah beh diu ahitai.

22 So skal då Herren skal slå Egyptarland, slå, men og lækja; og når dei vender um til Herren, skal han bønhøyra deim og lækja deim.

Pakai in Egypt ahin jepding chuteng chuleh damna ahin pohlut peh ding ahi. Ajehchu Egypt mite chu Pakai henga kihei lut diu, aman ataonao angaipeh a, asuhdam ding ahi.

23 På den dagen skal det vera ein brøytt veg frå Egyptarland til Assyria, og assyrarane skal koma til Egyptarland og egyptarane til Assyria, og egyptarane skal tena Herren saman med assyrarane.

Hiche niteng chule Egypt leh Assyria kikah a lamlhongpi khat hung kijam lut ding ahi. Egypt mite leh Assyria mite agam kikah uva boina beihel a kijotto diu chuleh hingjing Pathen chu ahoudiu ahi.

24 På den dagen skal Israel vera tridjemann i sambandet med Egyptarland og Assyria, ei velsigning midt på jordi,

Chuleh Israel te toh kisam kaina aneidiu ahi. A thum uva kigom khom diu, chuleh Israel chu anilhon adinga phattheina hiding ahi.

25 for di Herren, allhers drott, signar deim og segjer: Signa vere du Egypt, mitt folk, og du Assyria, verket av mine hender, og du Israel, min arv.

Ajehchu van janel Pakai chun hita hi ahinsei ding ahi, “Egypt phatthei changhen, kamite Assyria phatthei changhen, kasem gam Israel phatthei changhen, kagou lupen!”