Esaias 17
1 Framsegn um Damaskus. Damaskus skal ikkje lenger vera ein by, det skal verta ein grushaug.
Umthwalo weDamaseko. Khangela, iDamaseko izasuswa, ingabi ngumuzi, kodwa ibe lunxiwa oludilikileyo.
2 Aroer-byarne skal verta folketome; hjorder skal få deim til heim, dei skal liggja der, og ingen skræmer deim.
Imizi yeAroweri izatshiywa, ibe ngeyemihlambi elala phansi, njalo kungabi lomethusi.
3 Og det skal vera slutt med borgi i Efraim og med kongedømet i Damaskus, med leivningen av Syria. Det skal ganga med deim som med herlegdomen åt Israels-borni, segjer Herren, allhers drott.
Lenqaba izaphela koEfrayimi, lombuso weDamaseko, lensali yeSiriya; bazakuba njengodumo lwabantwana bakoIsrayeli, itsho iNkosi yamabandla.
4 På den tid vert Jakobs herlegdom vesall, og holdet hans minkar burt.
Kuzakuthi-ke ngalolosuku udumo lukaJakobe lwehliselwe phansi, lokuzimuka kwenyama yakhe kucakiswe.
5 Det skal ganga honom liksom når skurdmannen grip i åkeren og armen hans skjer aksi. Det skal ganga liksom når dei sankar aks i Refa’imsdalen.
Njalo kube njengomvuni evuna amabele amiyo, lengalo yakhe iqume izikhwebu; yebo, kube njengomuntu edobha izikhwebu esigodini seRefayimi.
6 Berre ein etterhaust skal verta att, liksom når ein slær ned ber av oljetreet, tvo, tri ber uppi toppen, ei fire, fem på greinerne åt frukttreet, segjer Herren, Israels Gud.
Kodwa umkhothozo uzasala kukho, njengokunyikinyeka kwesihlahla somhlwathi, imihlwathi emibili loba emithathu engqongeni yogatsha oluphezulu, emine loba emihlanu engatsheni zaso ezithelayo, itsho iNkosi uNkulunkulu kaIsrayeli.
7 På den tid skal mannen venda seg til skaparen sin og augo hans sjå upp til Israels Heilage.
Ngalolosuku umuntu uzajolozela kuMenzi wakhe, lamehlo akhe akhangele koNgcwele kaIsrayeli.
8 Og han skal ikkje lenger venda si syn til dei altar hans hender hev gjort, og ikkje sjå på det fingrarne hans hev verka, korkje på Astarte-bilæti eller solstolparne.
Njalo kayikujolozela emalathini, umsebenzi wezandla zakhe; njalo kayikukhangela kulokho iminwe yakhe ekwenzileyo, loba izixuku loba amalathi elanga.
9 På den tidi skal dei faste byarne deira verta liksom dei aude tufter i skogarne og på høgderne, dei som dei drog burt ifrå for Israels-borni skuld, og landet skal verta ei øydemark.
Ngalolosuku imizi yabo eqinileyo izakuba njengegusu elideliweyo lengqonga yogatsha abaludelileyo ngenxa yabantwana bakoIsrayeli; njalo kuzakuba yincithakalo.
10 For du hev gløymt Gud, frelsaren din, og minnest ikkje ditt sterke fjell. Difor plantar du yndelege hagar og set utlendske vintre i deim.
Ngoba umkhohliwe uNkulunkulu wosindiso lwakho, kawukhumbulanga idwala lamandla akho; ngenxa yalokho uzahlanyela izithombo ezinhle, uyihlanyele ngamahlumela angejwayelekanga.
11 Den dagen du plantar, set du gjerde kringum, og um morgonen fær du plantningen til å bløma: avlen kverv på dagen med sjukdom og ulækjeleg pinsla.
Ngosuku lokuhlanyela kwakho uzakwenza kuhlume, lekuseni wenze inhlanyelo yakho ikhuphe impoko; kodwa isivuno sizakuba yinqumbi ngosuku lomkhuhlane lobuhlungu obungelaphekiyo.
12 Høyr brusen av mange folk! det bruser som havet bruser. Høyr dynen av folkeslag, det dyn som velduge vatn.
Yeka ukuhlokoma kwabantu abanengi abahlokoma njengokuhlokoma kwezinlwandle, lokuduma kwezizwe eziduma njengomdumo wamanzi amanengi!
13 Ja, det dyn av folkeslag som når store vatn dynja. Men han trugar deim, og dei flyr langt burt; dei vert føykte som agner for vind på fjelli, dei kverv som fjom i storm.
Izizwe ziduma njengomdumo wamanzi amanengi, kodwa uzazikhuza ukuze zibalekele khatshana, zixotshwe njengamakhoba ezintaba phambi komoya, lanjengokugiqikayo phambi kwesiphepho.
14 Um kvelden, sjå då er det rædsla, og innan morgonen lyser, er han ikkje meir til. Soleis gjeng det deim som plundrar oss, dette er luten åt deim som ranar hjå oss.
Ngesikhathi sokuhlwa, khangela-ke, ukuthuthumela, kungakasi kasekho. Yiso isabelo sabasiphangayo lenkatho yabasihlaselayo.
