Esaias 12

1 På den dagen skal du segja: «Eg takkar deg, Herre, for du var vreid på meg, men vreiden din kvarv, og du trøysta meg!

Ty hoe ty hatao’o amy andro zay: Mandrenge Azo iraho, ry Iehovà fa ndra t’ie niviñera’o, nivioñe añe ty fitrotrofiaha’o, mbore nañohòa’o.

2 Sjå, Gud er mi frelsa, eg er trygg og ottast ikkje; for Herren, Herren er min styrke og min lovsong, og han vart meg til frelsa.»

Toe fandrombahako t’i Andrianañahare; hiantoke iraho le tsy ho hembañe, fa Ià, Iehovà ro haozarako naho saboko ie ro fandrombahañe ahy henaneo.

3 Og med fagnad skal de ausa vatn or frelse-kjeldorne!

Aa le an-kaehake ty itariha’ areo o rano migoangoam-pandrombahañeo.

4 Og de skal segja på den dagen: «Takka Herren, kalla på hans namn, kunngjer bland folki hans verk, fortel at hans namn er høgt!

Le ty hoe ty hatao’ areo amy andro zay: andriaño t’Iehovà, kanjio i Tahina’ey; ampahoniño o kilakila ondatio o fitoloña’eo, vaho taroño ty haandikera’ i tahina’ey,

5 Syng lov for Herren, for storverk hev han gjort! Lat heile verdi få vita det!

Misaboa am’ Iehovà, ty amo raha fanjaka anoe’eo; ehe te hene hahaoniñe izay o an-tane atoio.

6 Ropa av frygd og fagnad, de som bur på Sion! For stor er Israels Heilage hjå dykk!»

Mipazapazaha, poñafo ty sabo, ry nte-Tsioneo, amy te jabahinake añivo’ areo ao t’i Masi’ Israele.