< Esaias 12 >
1 På den dagen skal du segja: «Eg takkar deg, Herre, for du var vreid på meg, men vreiden din kvarv, og du trøysta meg!
Hiche nikho teng chuleh la a nana sah ding: “Aw Pakai, keiman nangma kavahchoi ding! Ka chunga nalung hangin, ahin tunna lung hanna aum tapoi. Tun nei lhamon tan ahi.
2 Sjå, Gud er mi frelsa, eg er trygg og ottast ikkje; for Herren, Herren er min styrke og min lovsong, og han vart meg til frelsa.»
Ven, Pathen chu keima huhhing din ahunge. Keima ama tahsan in katin, chuleh ka kichat tah lou ding ahi. Pakai Pathen chu kathahat naleh ka la ahin; aman galjo na eipen ahi.”
3 Og med fagnad skal de ausa vatn or frelse-kjeldorne!
Huhhing na twibul a kipah tah a twi nana don ding ahitai!
4 Og de skal segja på den dagen: «Takka Herren, kalla på hans namn, kunngjer bland folki hans verk, fortel at hans namn er høgt!
Hiche kidang tah nikho nile chun la nanasah ding:” Kakipah e Pakai! Amin chu vahchoi jin umhen! Chitin namtin lah a athilbol seiphong len. Thahat chungnung ahi heo hen!
5 Syng lov for Herren, for storverk hev han gjort! Lat heile verdi få vita det!
Thil kidang tahtah aboldoh jeh in Pakai la saovin. Ama thangvahna vannoi pumpi hetsah un.
6 Ropa av frygd og fagnad, de som bur på Sion! For stor er Israels Heilage hjå dykk!»
Jerusalem khopi acheng mijousen ama thangvahna leh kipanan lhang sam uhen! Ajehchu nalah uva chengpa chu Israel te lah a mitheng khat leh milen ahi.”