Hoseas 1
1 Herrens ord som kom til Hosea, son åt Be’eri, i dei dagarne då Uzzia, Jotam, Ahaz og Hizkia var kongar i Juda, og då Jeroboam, son åt Joas, var konge i Israel.
Hina Gode da Hosia (Bialai egefe) ema sia: adole i. Amo esoha galu, Asaia, Youdame, A:ihase amola Hesigaia da Yuda dunu fi ilima hina bagade galu. Amola Yelouboua: me (Yihoua: se egefe) da Isala: ili fi amo ilia hina bagade esalu.
2 Herrens fyrste ord til Hosea var at han sagde til honom: «Gakk stad og få deg ei horkona og horeborn! For landet driv på med hor og fer soleis burt ifrå Herren.»
Hina Gode da bisili Hosia ea lafidili Isala: ili fi ilima adomusa: galea, E da Hosiama amane sia: i, “Di da asili uda lama. Be dia uda da di baligi fa: mu, amola dia mano da dia uda ea hou defele, hame nabasu mano ba: mu. Amo defele, Na fi dunu ilia da Na yolesili, baligi fa: i dagoi.
3 Då gjekk han stad og gifte seg med Gomer dotter, hans Diblajim. Og ho vart med barn og fødde honom ein son.
Amaiba: le, Hosia da Dibala: ime ea uda mano Gouma amo lai dagoi. Amalalu ela da dunu mano lalelegei.
4 Og Herren sagde til honom: «Lat honom heita Jizre’el! For um ein stakkut stund vil eg lata huset hans Jehu lida for Jizre’els blodskuld og gjera ende på kongedømet i Israels hus.
Amalalu, Hina Gode da Hosiama amane sia: i, “Dia mano ea dio Yeseliele asulima. Bai Na da gadenenewane Isala: ili hina bagade ema se nabasu bagade imunu. Amo se imunu ea bai da ea aowa Yihiu da musa: Yeseliele moilai bai bagadega dunu bagohame medole lelegei. Na da Yihiu ea fi ouligisu hou dagolesimu.
5 Den dagen skal det bera so til at eg bryt sund Israels boge i Jizre’els dal.»
Amola amo esoha, Na da Yeseliele Fago ganodini, Isala: ili fi ilia gegemusa: sasanega: nanusu wadela: lesimu.
6 Og ho vart med barn att og fekk ei dotter. Då sagde han til honom: «Lat henne heita Lo-Ruhama! For eg kjem ikkje lenger til å miskunna Israels hus, so eg tilgjev deim.
Gouma da mano eno lalelegei. Waha lalelegei amo da uda mano. Hina Gode da Hosiama amane sia: i, “Ea dio ‘Ema hame asigisa’ asulima. Bai Na da Isala: ili dunu huluanema bu hame asigimu, amola ilia wadela: i hou bu hame gogolema: ne olofomu.
7 Men Judas hus miskunnar eg og let deim verta frelste av Herren, deira Gud. Men med boge og sverd og krig, med hestar og ridarar frelser eg deim ikkje.»
Be Na da Yuda dunuma asigimu. Na, ilia Hina Gode, da ili gaga: mu. Be amo gaga: su hou Na da gegesu amoga amola gegesu dadi amola gegesu gobihei sedade amola hosiga fila heda: le gegesu dunu, amoga hame hamomu.
8 Då ho hadde vant av Lo-Ruhama, vart ho med barn att og fekk ein son.
Gouma da ea uda mano dodo fisilalu, abula eno agui ba: i. Amalu dunu mano eno lalelegei.
9 Då sagde han: «Lat honom heita Lo-Ammi! For de er ikkje mitt folk, ikkje heller skal eg høyra dykk til.»
Hina Gode da Hosiama amane sia: i, “Mano ea dio ‘Na fi dunu hame’ amo asulima. Bai wali Isala: ili dunu da Na fi dunu hame. Amola Na da ilia Gode hame.”
10 Men talet på Israels born skal vera som sanden på havsens strand, den som ikkje kann mælast eller teljast. Og det skal verta so, at der ein fyrr sagde til deim: «De er ikkje mitt folk, » der skal ein segja til deim: «Borni åt den livande Gud.»
Isala: ili dunu fi da afadenene hano bega: bosoda: i dialebe agoai ba: mu. Bagadeba: le, idimu da hamedei ba: mu. Wali, Gode da ilima amane sia: sa, “Dili da Na dunu hame,” be eso da misunu amoga E da ilima amane sia: mu, “Dilia da Esalalalusu Gode Ea mano esala.”
11 Og Juda-borni og Israels-borni skal fylkja seg saman og velja seg ein konge og fara upp or landet. For stor er Jizre’els dag.
Yuda fi dunu amola Isala: ili fi dunu ilia da bu gilisili fi afae hamoi ba: mu. Amola ilia da dunu afae amo ili ouligima: ne ilegemu. Amola ilia fi da bu heda: mu amola ilia soge ganodini hahawane esalumu. Dafawane! Yeseliele ea eso misunu hou da hou bagadedafa ba: mu.”
