< Hebreerne 1 >
1 Etter at Gud fordom hadde tala mange gonger og på mange måtar til federne gjenom profetarne,
Deus, tendo no passado falado aos pais através dos profetas em muitas ocasiões e de várias maneiras,
2 so hev han i desse siste dagar tala til oss gjenom Sonen. Honom hev han sett til erving yver alle ting, og ved honom hev han og gjort verdi. (aiōn )
nos falou ao final destes dias por seu Filho, a quem ele nomeou herdeiro de todas as coisas, através de quem também fez o mundo. (aiōn )
3 Han er avglansen av hans herlegdom og avbilætet av hans grunn-hått, og ber alle ting ved sitt veldes ord, og då han hadde gjort reinsing for synderne våre, sette han seg difor ved høgre handi åt Majestæten i det høge,
Seu Filho é o brilho de sua glória, a própria imagem de sua substância, e sustentando todas as coisas pela palavra de seu poder, que, quando por si mesmo nos purificou de nossos pecados, sentou-se à direita da Majestade nas alturas,
4 og han hev vorte so mykje hævare enn englarne som han hev ervt eit herlegare namn framfor deim.
having se torna tão melhor que os anjos quanto o nome mais excelente que ele herdou é melhor que o deles.
5 For kven av englarne hev han noko sinn sagt det til: «Du er son min, eg hev født deg i dag?» og atter: «Eg vil vera honom ein far, og han skal vera meg ein son.»
Para qual dos anjos ele disse a qualquer momento, “Você é meu Filho”. Hoje eu me tornei seu pai”... e novamente, “Eu serei para ele um Pai”, e ele será para mim um Filho”...
6 Men når han atter fører den fyrstefødde inn i verdi, segjer han: «Og alle Guds englar skal tilbeda honom.»
Quando ele traz novamente os primogênitos ao mundo, diz: “Que todos os anjos de Deus o adorem”.
7 Og um englarne segjer han: «Han som gjer englarne sine til vindar og tenarane sine til eldsloge; »
Dos anjos, ele diz, “Ele faz seus anjos ventarem, e seus servos uma chama de fogo”.
8 men um Sonen: «Din kongsstol, Gud, stend i all æva; ein kongsstav med rettvisa er kongsstaven i ditt rike. (aiōn )
Mas do Filho, diz ele, “Seu trono, ó Deus, é para todo o sempre”. O cetro da retidão é o cetro do seu Reino. (aiōn )
9 Du elska rettferd og hata urett; difor hev Gud, din Gud, salva deg med fagnads olje framfor dine medbrør.»
Você amou a retidão e odiou a iniqüidade; portanto Deus, vosso Deus, vos ungiu com o óleo da alegria acima de vossos semelhantes”.
10 Og: «Du, Herre, grunnfeste jordi frå upphavet, og himlarne er verk av dine hender;
E, “Vós, Senhor, no início, lançastes os alicerces da terra. O céu é o trabalho de suas mãos.
11 dei skal forgangast, men du vert verande, og dei skal alle eldast som ein klædnad,
Eles perecerão, mas você continua. Todos eles envelhecerão como uma peça de vestuário.
12 og som ei kåpa skal du rulla deim saman, og dei skal verta umskifte, men du er den same, og dine år skal ikkje få ende.»
Você vai enrolá-los como um manto, e eles serão mudados; mas você é o mesmo. Seus anos não falharão”.
13 Men kven av englarne hev han noko sinn sagt det til: «Set deg ved mi høgre hand, til dess eg legg dine fiendar til skammel under dine føter?»
Mas qual dos anjos ele disse a qualquer momento, “Sente-se à minha mão direita, até que eu faça de seus inimigos o escabelo de seus pés”...
14 Er dei ikkje alle saman tenande ånder, som vert utsende til tenesta for deira skuld som skal erva frelsa?
Não são todos eles espíritos serviçais, enviados para prestar serviço em favor daqueles que herdarão a salvação?