< Hebreerne 5 >

1 For kvar øvsteprest vert teken bland menneskje og vert innsett for menneskje til tenesta for Gud, til å bera fram gåvor og slagtoffer for synder,
Hlang lamkah a tuek khosoihham boeih tah Pathen taengah hlang yuengla a tuek. Te daengah ni nawnnah neh tholh yuengla hmueih khaw a hlut.
2 som ein sovoren som kann vera linnhjarta mot dei vankunnige og villfarande, av di han og sjølv ligg under vesaldom,
Mangvawt rhoek neh taengphael rhoek te a rhen thai dongah amah khaw vawtthoeknah neh vueinan uh.
3 og for den skuld lyt han bera fram syndoffer, liksom for folket, so og for seg sjølv.
Te dongah tholh kongah nawn ham te pilnam ham neh amah ham khaw a kuek.
4 Og ingen tek seg sjølv den æra til, men den som vert kalla av Gud liksom Aron.
Te phoeiah khat khat loh a thangpomnah te a loh moenih. Tedae Aaron bangla Pathen long ni a. khue van.
5 So hev ikkje Kristus heller tillagt seg den æra å verta øvsteprest, men han som sagde til honom: «Du er min son, eg hev født deg i dag.»
Khrih khaw khosoihham la om ham amah neh amah a thangpom tangloeng moenih. Tedae anih te, “Nang tah ka ca la na om tih tihnin ah kai loh nang kan sak coeng,” aka ti long ni a thangpom.
6 Liksom han og segjer ein annan stad: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.» (aiōn g165)
Te vanbangla a tloe ah khaw, “Nang tah Melkhizedek kah aitlaeng bangla kumhal due na khosoih coeng,” a ti. (aiōn g165)
7 Og han hev i sitt kjøts dagar med sterkt rop og tåror bore fram bøner og naudbeding til honom som kunde frelsa honom frå dauden, og vart bønhøyrd for sin gudlegdom,
Amah loh a pumsa la a om tue vaengah, rhenbihnah neh bihnah khaw, duek lamkah anih aka khang thai taengah, mikphi neh rhungrhahnah neh a tloh la a nawn daengah ni hinyahnah neh a hnatun pah.
8 og soleis lærde han, endå han var son, lydnad av det han leid;
A capa la om dae a patang neh olngainah te a cang.
9 og då han var fullenda, vart han upphav til æveleg frelsa for alle deim som lyder honom, (aiōnios g166)
Te dongah dungyan khangnah a hnun la a ol aka ngai rhoek boeih taengah rhuemtuet la a om pah. (aiōnios g166)
10 med di Gud kalla honom øvsteprest etter Melkisedeks vis.
Melkhizedek kah aitlaeng bangla Pathen loh khosoihham la a khue coeng.
11 Um dette hev me mykje å segja, som og er vandt å leggja ut, då de hev vorte seinføre til å høyra.
Anih kah olka tah mamih taengah cung coeng dae hnavue te kolhnaw la a om dongah ka thuicaih tloel.
12 For de som etter tidi skulde vore lærarar, de treng atter til at ein lærer dykk dei fyrste grunnar i Guds ord; og de hev vorte slike som treng til mjølk og ikkje fast føda.
A tue loh saya la om ham a kuek coeng dae Pathen kah olrhuh a tongnah kah a niing te pakhat loh nangmih koep n'thuituen na ngoe uh. Te dongah buh hap mueh la suktui aka ngoe la na om uh.
13 For kvar den som fær mjølk, er urøynd i rettferds ord; for han er eit barn.
Suktui aka cabol boeih tah cahmang la om tih, duengnah olka dongah cakongcahai la om.
14 Men fast føda er for vaksne, for deim som ved tame hev tilvande sansar til å skilja millom godt og vondt.
Tedae lungcuei tah buh hap a om pah coeng. Te rhoek kah hmuhtoeihnah rhangneh yaknganah te a hlinsai uh dongah a thae neh a then khaw boelhkhoehnah khueh uh.

< Hebreerne 5 >