Hebreerne 4
1 Lat oss difor taka oss i vare for at nokon av dykk skal synast å verta standande etter, då ein lovnad um å koma inn til hans kvila endå stend att.
Te dongah amah kah duemnah khuiah kun ham olkhueha paihte nangmih khuiah khat khatloh a hlavawtlaa poek khaming tila birhih uh sih.
2 For fagnadbodet er og forkynt oss liksom hine; men deim gagna ikkje det ordet som dei høyrde, av di det ikkje ved trui var sameina med deim som høyrde det.
Amih bangla olthangthen aka phong lam ni n'om uh ngawn. Tedaea yaakrhoek te tangnah neha rhoih uh pawt dongah a hnavue kah olka tah phu voel pawh.
3 For me som er komne til trui, me gjeng inn til kvila etter det som han hev sagt: «So eg svor i min vreide: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila, »» endå gjerningarne var fullførde alt sidan verdi var grunnlagd.
A ti bangla aka tangnahrhoek tah duemnah khuila n'kun uh. Ka kosi neh ka toemngam vanbangla kai duemnah khuiah kun venim. Te cakhaw Diklaia tongnah lamloha bibi te ana om coeng.
4 For han hev ein stad sagt so um den sjuande dagen: «Og Gud kvilde den sjuande dagen frå alle sine gjerningar.»
Te dongah pakhatah hninrhih hama thui tangloeng. Te vaengah Pathen tah a bibi boeih lamkah hnin rhih vaengah duem.
5 Og atter på denne staden: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila.»
Te phoeiah amah hmuen la, “Ka duemnah khuiah kun uh mahpawh,” koep a ti.
6 Då det soleis stend att, at nokre skal koma inn til henne, og dei som fyrst fekk fagnadbodet, ikkje kom inn for vantru skuld,
Te dongah a khuila kun ham hlangvanga khueh tangloeng pueng. Tedae hnukbuet kah aka phongrhoek tah althanah dongah kun uh pawh.
7 so set han atter ein dag: «i dag, » med di han segjer ved David etter so lang tid, som sagt er: «I dag, um de høyrer hans røyst, so forherd ikkje dykkar hjarto!»
Te phoeiah khohnin pakhat te “Tihnin “la a hoeptih kum heyet phoeiah ni David loha thui. A thui bangla tihninah a ol tena yaak uh atah nangmih kah thinko te ning sak uh boeh.
8 For dersom Josva hadde ført deim til kvila, so hadde han ikkje tala um ein annan dag deretter.
Joshua loh amih te a duem sak atah hekah khohnin phoeiaha tloe ham tah thui mahpawh.
9 So stend det då att ei kviledagshelg for Guds folk.
Te dongah duemhnin tah Pathen kah pilnam ham ni a om.
10 For den som er komen inn til hans kvila, han hev og fenge kvila frå sine gjerningar liksom Gud frå sine.
Te dongah amah kah duemnah khuiah aka kun tah Pathen loh amah bibi lamkah a duem vanbangla anih khaw amah bibi lamkah duem.
11 Lat oss difor leggja vinn på å koma inn til den kvila, so ikkje nokon skal falla etter det same fyredøme på vantru.
Te dongah tekah duemnah khuiah kun hamla haam uh sih. Te daengah ni althanah moeiboe dongah pakhat khaw amahlaa bung pawt eh.
12 For Guds ord er livande og kraftigt og kvassare enn noko tvieggja sverd, og trengjer seg igjenom til dess det kløyver sjæl og ånd, ledmot og merg, og dømer hjartans tankar og råder,
Te dongah Pathen kah olka tah hing tih khuekcet. cunghang boeih lakah voeivang la haat tih hinglu neh mueihla, rhuhcong neh hliing, duelaa thun tih a sah. Thinko poeknah neh hmuhnah khaw khocueh rhamvueh la a khueh.
13 og ingen skapning er løynd for hans åsyn, men alt er nake og bert for hans augo som me hev å gjera med.
Amah hmaikaha thuhphah suentaea om moenih. Tedaea cungkuem he a tlingyal neh a mikhmuh ah rha uh coeng. Anih taengah mamih ol te a paek.
14 Sidan me då hev ein stor øvsteprest, som hev gjenge gjenom himlarne, Jesus, Guds Son, so lat oss halda fast på vedkjenningi!
Khosoihham koek, vaan aka hil la Pathen Capa Jesuh n'khueh uh te olphoei la pom uh sih.
15 For me hev ikkje ein øvsteprest som ikkje kann hava medynk med vår vesaldom, men ein som er røynd i alle ting i likning med oss, då utan synd.
Mamih kah vawtthoeknah aka rhen thai mueh khosoihham n'khueh uh moenih. A cungkuem dongah mamih mueiloh laa noemcai coeng dae tholhnah a khueh moenih.
16 Lat oss difor med frimod ganga fram for nådens kongsstol, so me kann få miskunn og finna nåde til hjelp i rette tid!
Te dongah lungvatnah ngolkhoel taengah sayalh la paan uh sih. Te daengah ni rhennah n'dang vetih bomnah he tapkhoeh la lungvatnah neh m'hmuh eh.
