Habakuk 3
1 Ei bøn av profeten Habakuk. Etter Sjigjonot.
Amo da balofede dunu Ha: bagage ea sia: ne gadosu afae gala.
2 Herre, eg hev høyrt tidendi um deg, eg er forfærd. Herre, ditt verk - kveik det upp att i desse åri! Kunngjer det i desse åri! Midt i harm kom miskunn i hug!
“Hina Gode! Na da Dia hamoi amo nabi dagoi. Amola na da baligiwane fofogadigisa. Wali, ninia esalebe eso amoga, Dia musa: gasa bagade hamoi amo bu hamoma. Di da ninima ougi gala, be amomane ninima asigima!
3 Gud kjem frå Teman, og den Heilage frå Paranfjellet. (Sela) Hans herlegdom tekkjer himmelen, og jordi er full av hans pris.
Gode da bu Idome soge amoganini mana. Hadigi Gode da Ba: ila: ne agolo amoganini mana. Ea noga: idafa isisima: goi hou da mu amo dedebosa. Amola osobo bagade da Ema nodone sia: ne gadosu amoga nabai gala.
4 Det vert ein glans som av soli, geislar gjeng frå hans sida; der løyner seg hans magt.
E da ha: ha: na ea nenegala: be defele maha. Ea gasa da Ea lobo ganodini wamolegei. Amoga hadigi da digaga: gala: !
5 Fyre honom gjeng sott, og sykja fylgjer hans fotfar.
E da olo bisili iasisa! E da Bogosu Ema fa: no bobogema: ne sia: sa!
6 Han stoggar, og jordi ristar, han ser, og folki skjelv; dei gamle fjelli sprekk, og ævordoms-haugarne sig i hop. Han fer på vegar frå fordom.
E da aligisia, osobo bagade da fogosa. E da hedolole ba: legasea, fifi asi gala ilia da fofogosa. Eso huluane dialumu goumi da goudane sa: i ba: sa. Eso huluane dialumu agolo (amogawi E da musa: hemonega lalu) da magufalala.
7 Kusans tjeldbuder ser eg i vande, tjeldi i Midjanslandet skjelv.
Na da Gusia: ne fi dunu beda: igia: be ba: i. Na da Midia: ne fi dunu beda: ga yagugulalebe ba: i.
8 Logar din harm mot elvar, Herre? Din vreide mot elvarne? Harmast du på havet, sidan du ferast med hestarne dine, med sigervognerne dine?
Hina Gode! Di da hano ilia houba: le ougibala: ? Di da hano wayabo bagade ea hou ba: beba: le, bagadewane ougibala: ? Di da mu mobi da: iya fila heda: le ahoasu. Mulu mobi ginafoi amo da Dia ‘sa: liode’ hamoi. Amanoba, Di da Dia fi dunuma hasanasisu hou i dagoi.
9 Berr, ja berr er bogen din. Svorne er refsingsris i ordet. (Sela) Til elvar kløyver du jordi.
Di da Dia oulali amoga gala: musa: dadi momagei. Dia ha: ha: na amoga da osobo bagade odahidale yalesi.
10 Fjelli ser deg og skjelv, støyteregn sturtar ned, djupet dyn og styn, det lyfter henderne mot høgheim.
Goumi alelaloi da Di ba: loba, fofogosu. Hano da mu da: iya gadonini sogadigi. Osobo bagade hagudu hano da goi. Amola amo hano gafului da gado heda: i.
11 Sol og måne gjeng inn i sitt hus for skinet frå dine farande piler, for glansen av ditt ljonande spjot.
Dia dadi da dogona ahoa foloa gala: loba amola Dia goge agei da dogona ahoa digagala: loba, eso amola oubi da mae fogole lelu.
12 I harm skrid du fram yver jordi, i vreide trøder du folk under fot.
Dia da ougiliwane, osobo bagade amodili mogodigili asi. Di da ougi bagadedafa agoane, fifi asi gala ilima ososa: gisa asi.
13 Du dreg ut til frelsa for folket ditt, til frelsa for honom som du salva. Du krasar hovudet på huset åt den gudlause, du gjer grunnen berr alt til halsen. (Sela)
Di da Dia fi dunu gaga: musa: gadili asi. Amola Dia ilegei hina bagade dunu gaga: musa: gadili asi. Be Di da wadela: i hamosu dunu ilia ouligisu dunu amo fane sali. Amola ema fa: no bobogesu dunu amo Di da wadela: lesili, gugunufinisi dagoi.
14 Med hans eigne spjot sting du gjenom hovudet på hovdingarne hans som stormar fram, vil spreida meg, som gleder seg som det galdt i løynd å eta ein arming upp.
Wadela: i hamosu dunu ouligisu dunu ea dadi gagui wa: i da mulu agoane nini afagogolesimusa: manebe ba: i. Ilia da hidale, dunu amo da hame gagui dunu wamowane banenesisu defele, ninima osa: le heda: musa: manebe ba: i. Be amo dadi gagui wa: i ilia ouligisu dunu amo, Dia da Dia dadiga sone, fane sali dagoi.
15 Du fer yver havet med hestarne dine, det velduge brusande vatnet.
Di da Dia hosiga hano wayabo bagade ososa: gi dagoi. Amola hano bagade da dubu hamonesi.
16 Eg hev høyrt det, og hjarta skalv. Ved ljoden bivrar lipporne mine, beini morknar i meg, og eg skjelv der eg stend. For eg lyt tolug bia på trengsledagen, til han dreg upp som trengjer folket.
Na da amo huluane naba amola yagugusa. Na lafi gadofo da beda: ga yagugusa. Na da: i da fofogosu agoane hamosa, amola na emoga ahoasea, gigiawasa. Gode da Ea eso ilegei amoga, ninima doagala: su dunu ilima se dabe imunu. Na da amo eso doaga: ma: ne, asabole ouligimu.
17 For fiketreet blømer ikkje, og vintreet ber ikkje frukt, olje-avlen mislukkast. Og markene ber ikkje mat; sauerne kverv or kvii, og det finst ikkje fe i fjøset.
Be amomane, figi ifa da fage hame legei galea, amola waini efe da dulu hame legei galea, amola olife ifa da fage hame legei galea, amola bugili nasu sogega, gagoma da hame heda: i galea, amola sibi huluane da bogogia: i dagoi galea, amola bulamagau sanasisu gagili amo ganodini bulamagau hamedafa esalebe ba: sea,
18 Men eg vil frygda meg i Herren, vil gleda meg i Gud som frelser meg.
na da amoma mae dawa: le, gebewane, nodone hahawane esalumu. Bai Hina Gode da na Gaga: sudafa esala.
19 Herren, Herren er min styrke, han gjev meg føter som ei hind og let meg skrida yver mine haugar. Til songmeisteren, med min strengleik.
Ouligisudafa Hina Gode da nama gasa iaha. Ea hamobeba: le, na da ‘dia’ ohe agoane noga: le ososa: ahoa. Na da goumi da: iya ahoasea, Hina Gode da na noga: le gaga: le ouligisa. Sia ama dagoi
