1 Mosebok 48
1 Ei tid etter dette hadde hendt, kom dei og sagde med Josef: «Far din er sjuk.» Då tok han med seg båe sønerne sine, Manasse og Efraim.
A MAHOPE iho o keia mau mea, hai aku la kekahi ia Iosepa, Ua mai kou makuakane. Lawe ae la ia i kana mau keikikane, ia Manase laua o Eperaima.
2 Og det kom ein med bod um dette til Jakob og sagde: «Josef, son din, kjem til deg!» Då gjorde Israel seg sterk, og reiste seg upp i sengi.
A hai ae la kekahi ia Iakoba, i ae la, Eia ae kau keiki o Iosepa, ke hele mai la iou nei. Hooikaika ae la o Iseraela, a noho iho la ma kahi moe.
3 Og Jakob sagde med Josef: «Gud den Allvelduge synte seg for meg i Luz i Kana’ans-land og velsigna meg,
Olelo aku la o Iakoba ia Iosepa, Ikea mai la ke Akua mana ia'u ma Luza, ma ka aina o Kanaana, a hoomaikai mai la ia ia'u.
4 og sagde til meg: «Sjå, eg vil lata deg veksa og aukast og gjera deg til ein flokk med folkeslag; og eg vil gjeva ætti di etter deg dette landet til eiga i all æva.»
I mai la, E hoomahuahua aku au ia oe; a e hoonui aku ia oe, a e hoolilo ia oe i lahuikanaka nui loa, a e haawi aku i keia aina, no kau poe mamo mahope ou, i hooilina mau loa.
5 Dei tvo sønerne dine som du fekk i Egyptarlandet, fyrr eg kom hit til deg, dei skal no vera mine: Efraim og Manasse skal høyra meg til, liksom Ruben og Simeon.
A o na keiki au elua, i hanauia mai nau ma ka aiua i Aigupita nei, i ka wa mamua aku o ko'u hele ana mai ia oe i Aigupita nei, na'u no laua. O Eperaima a o Manase, e like me Reubena a me Simeona, pela no laua na'u.
6 Men dei borni som du sidan hev fenge, dei skal vera dine eigne; etter brørne sine skal dei heita i det landet dei kjem til å erva.
A o kau mau keiki i hanauia mai nau, mahope mai o laua e kapaia lakou ma ka inoa o ko lakou mau kaikuaana ma ko lakou noho ana.
7 For då eg kom frå Mesopotamia, døydde Rakel frå meg på vegen, i Kana’ans-land, då me hadde att so mykje som eit augneleite til Efrat. Og eg jorda henne der, innmed vegen til Efrat, det som no heiter Betlehem.»
I ko'u hele ana mai, mai Padana mai, make ae la o Rahela ma ko'u aoao, ma ka aina o Kanaana, ma ke ala, kokoke e hiki aku i Eperata, a kanu iho la au ia ia malaila ma ke ala ma Eperata, oia hoi o Betelehema.
8 Då Jakob såg sønerne hans Josef, spurde han: «Kven er det?»
A ike aku la o Iseraela i na keiki a Iosepa, ninau aku la ia, Owai laua nei?
9 Og Josef sagde med far sin: «Det er sønerne mine, som Gud hev gjeve meg her.» Då sagde Jakob: «Kjære væne, kom hit til meg med deim, so eg kann få velsigna deim!»
I mai la o Iosepa i kona makuakane, O laua nei na keiki a'u, a ke Akua i haawi mai ai na'u ma keia wahi. I mai la kela, E hoonoho oe ia laua imua o'u, a e hoomaikai aku au ia laua.
10 Men augo hans Israel var dimme av alder; han skilde ikkje klårt. So leidde Josef deim burt til honom, og han kysste deim og tok deim i fanget.
Kaumaha no na maka o Iseraela, no ka elemakule, aole hiki ia ia ke nana; a hoonoho mai kela ia laua imua ona, a honi aku la oia ia laua, a puliki iho la.
11 Og Israel sagde med Josef: «Eg tenkte aldri eg skulde få sjå deg meir, og sjå no hev Gud endå til late meg få sjå borni dine!»
I ae la o Iseraela ia Iosepa, Aole au i manao e ike aku i kou maka, aia hoi, ua hoike mai ke Akua ia'u i kau mau keiki.
12 So tok Josef deim ned av fanget hans, og bøygde seg nedåt jordi for honom.
A lawe mai la o Iosepa ia laua mawaena mai o kona mau kuli, a kulou iho la ia me ka maka ilalo i ka honua.
13 Sidan tok Josef deim båe, Efraim i høgre handi, midt for vinstre handi hans Israel, og Manasse i vinstre handi, midt for høgre handi hans Jakob, og leidde deim innåt honom.
Lawe iho la o Iosepa ia laua a elua, ia Eperaima i kona lima akau, ma ka lima hema o Iseraela, a ia Manase, i kona lima hema ma ka lima akau o Iseraela, a hoonoho iho la ia laua imua ona.
14 Og Jakob rette ut høgre handi, og lagde henne på hovudet hans Efraim, endå han var den yngste av deim, og vinstre handi lagde han på hovudet hans Manasse. Med vilje lagde han henderne so; for Manasse var eldst.
Hohola aku la o Iseraela i kona lima akau, a kau iho la ma ke poo o Eperaima, oia hoi ke kaikaina, a i kona lima hema hoi, ma ke poo o Manase: kau akamai no ia i kona lima; no ka mea, o Manase ka hanau mua.
15 Og han velsigna Josef og sagde: «Den Gud som federne mine, Abraham og Isak, hadde for augo medan dei ferdast på jordi, den Gud som vara meg frå di eg vart til og til den dag i dag,
Hoomaikai mai la oia ia Iosepa, i mai la, Na ke Akua, ka mea a ko'u mau makua o Aberahama a me Isaaka i hele ae imua ona, na ke Akua nana wau i malama mai, mai ko'u wa uuku a hiki loa mai i neia la;
16 den engelen som løyste meg ut frå alt vondt, han velsigne sveinarne, so dei kann pryda namnet mitt og namnet åt federne mine, Abraham og Isak, og aukast til ei uhorveleg mengd på jordi!»
Na ka Anela i hoopakele mai ia'u mai loko mai o ka hewa a pau, e hoomaikai ia mau keiki, a e heaia ko'u inoa maluna o laua, a me ka inoa o ko'u makua o Aberahama, a me Isaaka, a e laha loa laua i poe nui iwaena o ka honua.
17 Då Josef såg at far hans hadde lagt høgre handi på hovudet hans Efraim, mislika han det; han fata handi åt far sin og vilde flytja henne frå hovudet hans Efraim burt på hovudet hans Manasse,
A ike aku la o Iosepa, ua kau aku kona makuakane i kona lima akau ma ke poo o Eperaima, ua hewa ia i kona maka; hapai ae la ia i ka lima o kona makuakane e hoihoi ae, mai ke poe ae o Eperaima a i ke poo o Manase.
18 og han sagde med far sin: «Ikkje so, far! For denne er eldst; legg høgre handi på hans hovud!»
I aku la o Iosepa i kona makuakane, Aole pela, e ko'u makuakane, o ke kaikuaana keia, e kau oe i kou lima akau maluna o kona poe.
19 Men det vilde ikkje far hans, og han sagde: «Eg veit det, son min, eg veit det. Han og skal verta eit folk, han og skal verta stor, men bror hans som yngre er, han skal verta større; hans ætt skal verta ein fjølde med tjoder.»
Hoole mai la kona makuakane, i mai la, Ua ike au, e kuu keiki, ua ike au, e lilo no hoi ia i lahuikanaka a e nui no ia, aka, o kona kaikaina, e kela aku kona nui mamua o keia, a e lilo ana ia i lahuikanaka nui loa.
20 So velsigna han deim same dagen, og sagde: «Ved deg skal Israel velsigna og segja so: «Gud gjere deg som Efraim og som Manasse!»» - han nemnde Efraim fyre Manasse.
Hoomaikai aku la oia ia laua ia la, i aku la, iloko ou e hoomaikai aku ka Iseraela, me ka i ana aku, E hoohalike mai ke Akua ia oe me Eperaima a me Manase. Hoonoho no oia ia Eperaima mamua o Manase.
21 Sidan sagde Israel med Josef: «No lyt eg døy, men Gud skal vera med dykk og fylgja dykk attende til landet åt federne dykkar.
I mai la o Iseraela ia Iosepa, Eia hoi, na kokoke au e make, a e noho ana no ke Akua me oukou, a e hoihoi aku no ia ia oukou i ka aina o ko oukou poe makua.
22 Og eg gjev deg ein bergås framum brørne dine; den tok eg frå amoriten med sverdet og bogen min.»
Ua haawi hoi au in oe i kekahi puu waiwai maluna o kou poe hanauna, i ka mea a'u i loaa ai ma ka lima o ka Amora, me kuu pahikaua a me kuu kakaka.
