1 Mosebok 45
1 Då kunde ikkje Josef dylja tårorne lenger for alle deim som stod ikring honom. Han ropa: «Lat alle ganga ut ifrå meg!» Og det var ingen inne, då Josef opendaga seg for brørne sine.
Hichun Joseph ana tohkhompi ho masanga ama le ama akitim jou tapon hichun awthong jejun akaptan, mijouse hikoma kon in asoldoh in ama asopi ho lah a akiphong doh tan ahi.
2 Og han brast i og gret so høgt at egyptarane høyrde det, og dei høyrde det i huset åt Farao.
Chuin ama hatah in akaptan ahile Egypt miten jong aja uvin, chule hiche thu kisei chu apet petin Pharaoh in ajatan ahi.
3 Og Josef sagde med brørne sine: «Eg er Josef. Liver far min endå?» Men brørne hans kunde ikkje svara; dei stod der som dei var klumsa.
Joseph asopi ho lah a akiphongtai “keima Joseph chu kahi kapa chu dam nalai hinam ati, Hinlah asopihon adonbut thei tapouve ajeh inem itile ama angsung laitah a chu moh tijat a thigam ahitauve.
4 Då sagde Josef med brørne sine: «Kjære væne, kom hit til meg!» So gjekk dei burt til honom. Då sagde han: «Eg er Josef, bror dykkar, som de selde til Egyptarland.
Hung kikhin naijun ati, amapan hichun ama hon anai lut un, chuin ama aki phongdoh kit in “Keima hi Joseph kahi,” ati, na sopiu soh chang dinga Egypt gam'a na joh pa'u chu kahi ati.
5 Men no skal de ikkje syta eller harmast, for di de selde meg hit! Til livberging for mange hev Gud sendt meg fyre dykk.
Ahin nang hon nopmo sahih un, chule nangho lunghan khat jong bolda tauvin, keima hiche gam'a neina joh doh uhi hichu Pathen thil gon ahi bouve, nangho hinkho huhdoh na dinga Pathen in eina masol ahibouve ati.
6 For no er det andre året her er svolt i landet, og endå kjem her fem år til som det korkje vert pløgt eller hausta.
Hiche gamsung a hi kum ni bou kel hah hung kipan bep ahin, ahung lhung ding kum nga sunga chang um talou ding ahiye.
7 Men Gud sende meg fyre, av di han vilde leiva ætt etter dykk på jordi, og av di han vilde berga liv for dykk, so det vart ei stor frelsa.
Pathen in nangho huh doh dinga eina sol masat joh ahi, nangho le na insung mite thilouva leichunga achi aman na lou ding ahi.
8 So er det då ikkje de, som hev sendt meg hit, men Gud, og han hev gjort meg til far for Farao og til herre yver alt hans hus og til styrar i heile Egyptarlandet.
Hiche chu nanghon na bol ahipon, Pathen in eina masol joh ahi, chule Pathen in Pharaoh hithei ding ama lenggam ma Egypt gamsung a semang a pang ka hitai.
9 Skunda dykk og far heim til far min, og seg med honom: «So segjer Josef, son din: «Gud hev sett meg til herre yver heile Egyptarland. Kom no ned til meg! Dryg ikkje!
Hijeh chun gangtah in kino uvin lang kapa koma thu galhut loiyun, gahet sah un, nachapa Joseph in hitin ga seiyun ati; Pathen in Egypt gamsunga vaipo alen pen in eipansah tai hungsuh loiyun geisang lou jen in ati.
10 Du skal få bu i Gosenlandet og vera innmed meg, både du og borni og barneborni dine, med bufeet ditt, både smått og stort, og med alt det du hev.
Nangho Goshem gamsunga na chen dingu ahi, keima toh kinai tah a naum dingu na chate chule natute geiya chule na gancha ho le nangho na boncha uva kakom a naum dingu ahi ati.
11 Og eg skal syta for deg der - for endå kjem det fem uår - so det ikkje skal vanta deg noko, korkje deg eller huslyden din eller nokon av dine.»»
Hikoma chu keiman neh le chah na nato nange, ijeh inem itile kel lhah na ding hi kum nga jen aum nalaiye, achuti louva ahile na insung mi chule nanei jouse navai mah thah pai dingu ahi,”ati ga tiuvin.
12 No ser de det med dykkar eigne augo, og Benjamin, bror min, ser det og, at det er eg som talar til dykk.
Hichun Joseph in athusei ajom in “Veuvin nangho che un, ka sopipa Benjamin neiven keima Joseph ka hi ati.
13 Ber då bod til far min um all mi æra og magt i Egyptarland og um alt de hev set, og skunda dykk og kom hit att med far min!»
Cheuvin lang kapa Jacob chu gasei peh loi un, mun phatah hiche Egypt gamsunga kanei uve, chule amachu thil namu jouse seipeh un, chule aganna thei chan in hilanga hinpui jun ati.
14 So lagde han armarne um halsen på Benjamin, bror sin, og gret, og Benjamin gret og innmed barmen hans.
Hichun Joseph in Benjamin chu angong koiyin akap tai, chuti ma chun Benjamin in jong akoiyin akap tai.
15 Og han kysste alle brørne sine og gret, medan han heldt deim i fanget. Og sidan rødde brørne hans med honom.
Joseph in asopi ho chengse chu akoiyin akap tai, chule asopite hon lungthoi na um louvin aki houlimpi tauve.
16 Og det spurdest i huset åt Farao, at brørne hans Josef var komne, og Farao og mennerne hans vart fegne.
Joseph sopi ho ahung lhung tauve tithu chu Pharaoh le a insung miten jong aja tauve, chule amaho jong akipa pi lheh un ahi.
17 Og Farao sagde med Josef: «Seg du med brørne dine: «So skal de gjera: de skal klyvja på dyri dykkar og fara, til de kjem heim til Kana’ans-landet.
Hichun Pharaoh in Joseph koma aseiyin, “Na sopi ho chu seipeh in gangtah in na sangan chung uva napot hou chu hengdoh unlang gangtah in Canaan gam a ki nungle loiyun,” ati.
18 Då skal de taka far dykkar og huslydarne dykkar og koma hit til meg, so skal eg gjeva dykk det beste i Egyptarlandet, og de skal få eta av landsens feita.»
Chule napa ahin adang insung mite jouse keima koma hinle pui loiyun Egypt gamsunga aphapen kapeh diu nahi; chule agam ga soh a hoipen na neh diu ahi ati.
19 Seg du deim frå meg: «So skal de gjera: de skal taka med dykk vogner frå Egyptarlandet til borni og konorne dykkar og henta far dykkar og koma.
Hichun Pharaoh in Joseph koma asei in, “Na sopiho chu seipeh tan amahon kangtalai chu kipuiyu hen lang chapang ho le a jiteho'u chule napa'u chu ka henga hinpui jun.
20 Og de skal ikkje kvida dykk, um de må fara ifrå husbunaden dykkar; for det beste i heile Egyptarland skal de få.»»
Nangma ho thil neocha nangma lannaiya na nei hou chu boipi da tauvin, ajeh chu Egypt gamsunga ahoipen aphapen jouse nang ho a hiding ahitai.”
21 Og Israels-sønerne gjorde so. Og Josef gav deim vogner, som Farao hadde sagt, og gav deim nista med på vegen.
Hichun Israel chaten amaho thu kisei peh bang chun abol'un, Joseph in jong kangtalai ho chu agontup peh in Pharaoh in aphatsah le athupeh dungjui in, chule lampi kah a neh le chah ding jong agontup peh in ahi.
22 Og han gav deim alle kvar sin klædnad, men Benjamin gav han tri hundrad sylvdalar og fem klædnader.
Chule aman asopiho chu vonthah apecheh in, Benjamin vang chu golvah von nga chule dangka sum eng jathum toh apen ahi.
23 Og sameleis sende han far sin ti asen, som bar av alt det beste som fanst i Egyptarland, og ti asenfyljor, som bar korn og brød og mat til far hans på ferdi.
Joseph in apa din sangan chal ho poh thei Egypt gamsunga atwi aphapen ho jouse athot in chule sangan anu som dimset changlhah a pohsah in lampi kah a akihinso thei na dingu ahi.
24 So bad han farvel med brørne sine, og dei for av stad, og han sagde med deim: «De må ikkje verta usams på vegen!»
Hichun Joseph in asopiho chu alha doh in, amaho akipatdoh ding kon un, Joseph in amaho chu availhah in “Lampi najot lai un nangho kina pa hih un,” ati.
25 So tok dei ut frå Egyptarland, og kom heim att til Jakob, far sin, i Kana’ans-land.
Chuin amahon Egypt chu adalha uvin Canaan gam lang apa Jacob kom anung lhun kit tauve.
26 Og dei bar fram bodet til honom og sagde: «Josef er endå i live, og han er jamvel styrar yver heile Egyptarland.» Men han var like kald i hjarta; for han trudde deim ikkje.
Amahon apao chu aseipeh un hitin atiuve, “Joseph chu ana hing nalaiyin, chule Egypt gam pumpia vaipoa khu ama hijah ahiye,” atiuve. Ahinah vang chun Jacob in la amaho a tahsan loujeh in alungthim akiloh dehpoi.
27 So sagde dei honom alt det Josef hadde sagt med deim, og han såg vognerne som Josef hadde sendt til å henta honom i. Då kvikna far deira i hugen:
Ahin amahon Joseph thusei chu avel vel in apao chu a seipeh un, chule Joseph in apa poh na dinga kangtalai chu agah ven amuphat in apao Jacob lhagao chu akidodoh kit tai.
28 «Å du store syn!» sagde Israel, «Josef, son min, er endå i live! Eg vil av og sjå honom, fyrr eg døyr.»
Hichun Israel in aphong doh tai, “Keima kanomtai adih ahitai, Joseph hi ahing mong nai ka hinkho abei masang in kaga kimupi ding ahi,” ati.
