1 Mosebok 40
1 Ei tid etter dette hadde gjenge fyre seg, hende det at skjenkjaren og bakaren åt kongen i Egyptarland forsåg seg mot herren sin, kongen i Egyptarland.
Hicheng thilsoh kichai nung chun Pharaoh lengpa natong ju vaihompa le an vai hompan apupa Egypt lengpa doumah abol lhon in achonse lhontai.
2 Og Farao vart harm på båe hirdmennerne sine, skjenkjarmeisteren og bakarmeisteren,
Hiche lamkai teni chunga hi Pharaoh nasatah in alunghang tan ahi.
3 og sette deim faste hjå hovdingen yver livvakti, i tårnet, der Josef sat fanga.
Chuin Pharaoh in amani chu Joseph umna lengpa songkul natong ho umna ah akoiyin ahi.
4 Og hovdingen yver livvakti sette Josef til å sjå til deim, og han gjekk deim til handa. Og dei vart sitjande ei tid i fangehuset.
Songkul ngahpan amani chu Joseph thanei na noiya a umsah in Joseph in jong amani chu vetkolna anei jing in ahi.
5 Ein gong hadde dei kvar sin draum, båe tvo, skjenkaren og bakaren åt kongen i Egyptarland, dei som sat fanga i tårnet; i ei og same natti hadde dei kvar sin draum, og draumarne deira hadde kvar si meining.
Jan khat chun songkul insunga kihen teni Egypt lengpa juvaihompa le an vaihompa chun mang khat cheh, amang ledohna toh kilhon cheh-in anei lhon in ahi.
6 Og då Josef kom inn til deim um morgonen, såg han det på deim at dei var i ulag.
Hichun Joseph in amani chu jingkah lama amailhon lunglhai lou chu ahedohtan Joseph in amani chu adongin, ibola nang teni namai lhon kipah lou ham ati.
7 Då tala han til hirdmennerne åt Farao, deim som sat fengsla med honom hjå husbonden hans, og spurde: «Kvi er de so sturne av dykk i dag?»
Joseph in adong in, “Sopi teni ibola namai lhon lhailou ham,” ati.
8 «Me hev drøymt, » svara dei, «og det er ingen som kann tyda draumarne våre.» Då sagde Josef med deim: «Er det ikkje Gud som råder for uttydingi! Seg de meg kva de hev drøymt!»
Amanin adon but lhon in, “Janlhah in keinin mang kanei gel lhon in amavang koi machan kamang ipi kisei na ahi aledoh thei aumpoi ati lhon e, ahin Joseph in adonbut in,” mang in ipi ahetsah dichu Pathen kin ahi. Chule namang lhon chu neisei peh lhon in ati.
9 So fortalde skjenkjarmeisteren Josef draumen sin og sagde med honom: «Eg tykte so skilleg det stod eit vintre framfyre meg,
Hichun khon dom le a pang lamkai pa chun Joseph chu amang ho chu asei peh tai. Ka manga lengpi bah ka masanga ka mun.
10 og på det vintreet var det tri greiner. Og det syntest skjota knuppar, blomarne spratt, kartarne mogna til druvor.
Hiche lengpi phunga chun abah thum ajam kamun, gang tah in ahung mum in chu in apah lha tai, hiche aga hochu lengpithei ga ahung hitai.
11 Og staupet åt Farao heldt eg i handi, og druvorne tok eg og kreista utor deim upp i staupet åt Farao, og so rette eg staupet til Farao.»
Pharaoh chakhon chu ka khut chunga ana um'in, hichun keiman lengpi ga chu ka sujot in atwi chu Pharaoh khona ka sun peh e.
12 Og Josef sagde med honom: «Dette er so å tyda: Dei tri greinerne, det er tri dagar.
Joseph in hitin aseiye, “Lengpi bah thum hochu nithum tina ahi.
13 Når det lid um tri dagar, skal Farao retta upp hovudet ditt og setja deg inn att i romet ditt, og du skal retta staupet til Farao, som du fyrr var van med å gjera, den tid du var skjenkjaren hans.
Nithum sunga hi Pharaoh in nithum jou teng nadom sang intin, chule masanga nana toh na a nanung koi kit ding ahi.
14 Men kom no i hug meg, når du hev fenge det godt! Kjære væne, gjer vel og tala um meg til Farao, so eg kann koma ut or dette huset!
Chule nangma koma katao ahi, chanvou pha nahung chan teng neihin sumil hih beh in Pharaoh koma hitobang kathil bol hohi eina seipeh in, ajeh chu songkul'a kona eilha doh thei na ding in,” ati.
15 For eg er stolen frå Hebræarlandet, og her hev eg ikkje heller gjort noko som dei skulde setja meg i fangeholet for.»
Ajeh chu Hebrew gam a ka in apat a eikiman doh tua hiche songkul'a kaum hi mona neilou bolkhel ka neipoi.
16 Då bakarmeisteren såg at han hadde gjeve so god ei uttyding, sagde han med Josef: «Eg tykte so skilleg eg bar tri korger med kveitebrød uppå hovudet.
Hichun changlhah hom'a lamkai pachu Joseph in amang hoitah a ale chu amu le ama jong atha anom lheh in; Joseph jah ah hitin aseiye, “Keiman jong jan mang kaneiye, ka manga chun paipeh thum changlhah dimset kalu chunga kapoi.
17 Og i den øvste korgi var allslags kakor, som var baka åt Farao, og fuglarne åt deim upp utor korgi på hovudet mitt.»
Paipeh achuna pa sunga chun changlhah ajat lhingsel in aum in, Pharaoh a ding ahi, ahin vacha ho ahung leng un ka luchunga changlhah ho chu ane doh tauve.”
18 Og Josef tok til ords og sagde: «Dette er so å tyda: Dei tri korgerne, det er tri dagar.
Joseph in amang chu ale pehtan, “Paipeh thum chun nithum ma avetsah ahin,
19 Når det lid um tri dagar, skal Farao retta upp hovudet ditt og hogge det av deg; so skal han hengja deg i eit tre, og fuglarne skal eta kjøtet av deg.»
Nithum sunga hi Pharaoh in nalu adopsang ding thing phunga nakhai sang a, vachaten naphe anehchai ding'u ahi.”
20 So hende det den tridje dagen - det var årmålsdagen åt Farao - då gjorde han eit gjestebod for alle mennerne sine; og han rette upp hovudet åt skjenkjarmeisteren og bakarmeisteren imillom mennerne sine.
Pharaoh in nithum jou in ama penni kipapina in anoiya a semang pachonga pang jouse akou khom in hiche a pang dinga chu juvai hom lamkai pa le an vaihom lamkaipa chu alhadoh gel in,
21 Han sette skjenkjarmeisteren inn att i embættet hans, so han fekk retta staupet til Farao,
Ju vaihom pachu aju vaihom na ma man apansah kit'in, aman jong jukhon chu Pharaoh khut a agapetai.
22 og bakarmeisteren hengde han, so som Josef hadde spått deim.
Ahin an vaihom lamkaipa vang chu Joseph in amani henga mang alepeh bang chun akhai lih tan ahi.
23 Men skjenkjarmeisteren kom ikkje i hug Josef; han gløymde honom.
Hichun ju vaihom lamkaipan Joseph chu ageldoh tapon asumil deltai.
