1 Mosebok 39
1 Og Josef, han vart førd ned til Egyptarland, og Potifar, ein egyptar, som var hirdmann hjå Farao og hovding yver livvakti, kjøpte honom av ismaelitarne, som hadde ført honom dit.
Joseph to Izip prae ah caeh o haih tathuk; Faro ih angraeng maeto ah kaom, Izip kami, misatuh angraeng Potiphar mah, Joseph to Ishmael kaminawk ih ban thung hoiah a qanh.
2 Men Herren var med Josef, so han vart ein mann som alt gjekk vel for. Han vart verande hjå husbonden sin, egyptaren,
Angraeng mah Joseph to oh haih, anih loe tuinuen hoih kami ah oh; anih loe Izip kami, angmah angraeng ih im ah oh.
3 og då husbonden hans såg at Herren var med honom og let alt han gjorde, lukkast for honom,
Angraeng mah anih oh thuih pongah, a sak ih toknawk boih ah hmacawn, tito angmah ih angraeng mah panoek.
4 so vart Josef både gjæv og gild i hans augo, og laut ganga honom til handa; og han sette honom til å styra huset sitt, og alt han åtte, lagde han i hans hender.
Joseph loe anih ih mikcuk naakrak ah khosakhaih hoiah anih ih tok to sak pae; angmah ih imthung khenzawnkung ah a suek moe, a tawnh ih hmuennawk boih doeh anih ban ah ap.
5 Og alt ifrå den tid han hadde sett honom yver huset sitt og yver alt det han åtte, so velsigna Herren huset åt egyptaren for Josef skuld; det fylgde ei Herrens velsigning med alt det han åtte, både i hus og på mark.
Anih to imthung takoh hoi a tawnh ih hmuennawk boih khenzawnkung ah suek pacoengah, Joseph rang hoiah Angraeng mah Izip kami ih imthung takoh to tahamhoihaih paek; Angraeng tahamhoihaih loe Potiphar mah tawnh ih im ih hmuennawk hoi lawk ah tawnh ih hmuennawk boih nuiah oh.
6 So let han då Josef råda yver alt det han åtte, og såg ikkje etter med honom i nokon ting, anna berre åt og drakk. Josef var både velvaksen og væn.
To pongah a tawnh ih hmuennawk to Joseph khaeah a paek boih; anih loe takaw caak khue ai ah loe, a tawnh ih hmuen roe poek ai boeh; Joseph loe somsang hoih moe, krang doeh hoih.
7 Og det hende, då det leid um ei tid, at kona åt husbonden hans kasta augo på Josef og sagde: «Kom og ligg med meg!»
Nazetto maw oh pacoengah loe angraeng ih zu mah Joseph to khit moe, kai hae na iip haih ah, tiah a naa.
8 Men han bar seg undan, og sagde med kona åt husbonden sin: «Sjå, husbonden min ser ikkje etter med meg i nokon ting i heile huset; alt han eig, hev han lagt i mine hender.
Toe Joseph mah angmak pae, angmah ih angraeng zu khaeah, Khenah, ka angraeng mah imthung ah kaom hmuennawk boih ka ban ah ap boeh pongah, im ah a suek ih hmuenmae to poek ai boeh;
9 Han hev ikkje meir å segja i dette huset enn eg, og hev ikkje meinka meg nokon ting utan deg, etter di du er kona hans. Korleis kunde eg då gjera so stygg ei gjerning, og so synda mot Gud?»
hae imthung takoh ah kai pong kalen kue mi doeh om ai boeh; nang loe anih ih zu ah na oh pongah, nang khue ai ah loe ka angraeng mah kai hanah paawt ih hmuen tidoeh om ai; kawbang maw kalen parai hae baktih kasae hmuen hoiah zaehaih to Sithaw hmaa ah ka sah thai tih? tiah a naa.
10 Som ho no tala til Josef dag etter dag, og han ikkje vilde lyda etter henne og liggja innmed henne eller vera i hop med henne,
Nito pacoeng nito Joseph khaeah to baktih lok to a thuih pae, toe Joseph loe anih to iih haih moe, nawnto oh haih han koeh ai pongah, anih ih lok to tahngai pae ai.
11 so hende det ein gong at han kom inn i huset og skulde gjera arbeidet sitt, og det var ingen av husens folk inne.
Nito naah Joseph loe angmah ih tok to sak hanah imthung ah caeh; to naah imthung ah tamna maeto doeh om ai.
12 Då greip ho honom i kjolen og sagde: «Kom og ligg med meg!» Men han rømde ut og let kjolen etter seg i henderne hennar.
Potiphar ih zu mah Joseph ih laihaw to patawnh moe, Kai hae na iip haih ah, tiah a naa. Toe Joseph mah angmah ih laihaw to nongpata ban ah angkhring pae sut moe, im tasa bangah cawnh taak ving.
13 Då ho såg at han hadde rømt ut, og at kjolen hans var att i henderne hennar,
Nongpata mah Joseph loe laihaw angkhring moe, anih ban ah caehtaak sut pacoengah, tasa bangah cawnh ving boeh, tiah panoek naah,
14 so ropa ho på husfolket sitt, og sagde med deim: «Sjå, her hev han drege innpå oss ein hebraisk mann, som fer og vil gantast med oss. Han kom inn til meg og vilde liggja med meg. Då ropa eg so høgt eg kunde,
nongpata mah a im ih kaminawk to kawk moe, nihcae khaeah, Khenah, aicae pahnui thuih han ih ni hae Hebru kami hae aicae khaeah a hoih; anih loe kai iih haih hanah kai khaeah angzoh, toe tha hoi ka hang;
15 og då han høyrde eg sette i og ropa, rømde han brått ut, og kjolen hans vart liggjande att hjå meg.»
tha hoi ka hanghaih lok to anih mah thaih naah, angmah ih laihaw to kai khaeah a caehtaak sut moe, im tasa bangah a cawnh ving, tiah a naa.
16 So let ho kjolen hans liggja hjå seg til husbonden hans kom heim.
Angmah ih angraeng im ah angzo ai karoek to, Joseph ih laihaw to nongpata angmah khaeah suek.
17 Då sagde ho det same med honom: «Den hebraiske tenaren, » sagde ho, «som du hev drege inn i huset åt oss, kom inn til meg og tok til å gantast med meg.
Angraeng angzoh naah loe hae tiah a thuih pae, Kaicae khaeah nang hoih ih Hebru thendoeng loe kai pahnui thuih hanah kai khaeah angzoh;
18 Men då eg sette i og ropa, brårømde han ut, og kjolen hans vart liggjande att hjå meg.»
Toe tha hoi ka hangh naah, angmah ih laihaw to kai khaeah a caeh taak moe, angmah to loe im tasa bangah cawnh ving, tiah a naa.
19 Då no husbonden hans høyrde rødorne åt kona si, korleis ho lagde ut og sagde: «So og so for tenaren din åt mot meg, » so vart han brennande harm.
To tiah na tamna mah kai hae ang sak, tiah a zu mah thuih ih lok to angraeng mah thaih naah, a sava palungphuihaih loe hmai baktiah amngaeh.
20 Og husbonden hans Josef tok honom og sette honom i fangetårnet, der dei sat dei som kongen heldt fengsla, og han vart verande der i fangetårnet.
Joseph ih angraeng mah anih to naeh moe, siangpahrang mah thong pakhrak ih kaminawk suekhaih ahmuen ah Joseph to suek; Joseph loe to ih thongim thungah oh.
21 Men Herren var med Josef, og vende alle hjarto til honom, og laga det so at styresmannen i fangetårnet fekk godvilje for honom.
Toe Joseph loe Angraeng mah oh thuih; a nuiah tahmenhaih amtuengsak moe, thongim toepkungnawk mikcuk naakrak ah oh thaihaih to paek.
22 Og styresmannen i fangetårnet sette Josef til å sjå etter alle fangarne som var i tårnet, og alt som der skulde gjerast, det laut han gjera.
Thongim ukkung mah thongkrah kaminawk boih khenzawnkung ah Joseph to suek; to ah sak o ih hmuennawk boih khenzawnkung ah Joseph to a suek.
23 Styresmannen i fangetårnet såg ikkje etter nokon verdeleg ting som Josef hadde under hender. For Herren var med honom; og kva han so gjorde, so lagde Herren lukka til.
Angraeng mah anih to oh thuih pongah, a sak ih hmuen boih ah hmacawn; Joseph khetzawnhaih tlim ah kaom hmuennawk loe thongim khenkung mah khet let han angai ai boeh.
