1 Mosebok 34
1 Dina, dotter åt Jakob og Lea, gjekk ein gong ut og vilde sjå på droserne i landet.
Jacob le Leah chanu Dinah chu nikhat apot doh in hiche gam'a cheng numei khangthah hotoh kimuto din achen ahi.
2 Og Sikem, son åt Hemor, heviten, som var hovding i landet, såg henne, og han tok henne, og låg med henne, og tok æra hennar.
Ahin hiche gam'a lengpa chapa Shechem Homar Hivite kitipa chun Dinah chu aman in aluppi tan ahi.
3 Og hugen hans stod til Dina, dotter åt Jakob; for han hadde fenge henne kjær. Og han tala blidt til gjenta og hugga henne.
Ahin amapa chun ahin ngailu lheh tan, hichun aman thudihtah a kihou limpi a nopsah ding chu adei lheh tai.
4 Sidan tala Sikem til Hemor, far sin, og sagde: «Lat meg få den møyi til kona!»
Shechem in apa Homar jah a asei tan, hiche numei nuhi neipui peh un kaji din ka deiye ati.
5 Og Jakob fekk høyra at han hadde skjemt ut Dina, dotter hans. Men sønerne hans var med buskapen utpå marki, og Jakob tagde med det, til dei kom heim att.
Phat chomkhat jouvin, Jacob in thusoh aja tan Shechem in Dinah aluppia asuhset chu ahe tan, ahin Jacob in achate gamlah a gancha ho ching ahi jeh u chun amaho ahung lhun angah in kam chang khat jeng cha jong akeh poi.
6 Men Hemor, far hans Sikem, gjekk ut til Jakob og vilde tala med honom.
Hamor Shechem pachu Jacob henga kihoulim ding in ache dohtai.
7 Sønerne hans Jakob kom heim frå marki, då dei fekk høyra dette. Og det gjorde kararne ilt, og dei var ovleg harme. For han hadde fare skamleg åt mot Israel, med di han hadde lege hjå dotter hans Jakob; slikt skulde aldri henda!
Chuin Jacob chate loulam akon in ahung lhung tauvin amahon hiche thuho ajah uchun alung nommo lheh un kidang jong asa lheh uvin hatah in alunghang uvin, asopinu Dinah Shechem in asuhset na Jacob insung asuhboi chu bollou ding khat ahiye atiuve.
8 Då tala Hemor med deim og sagde: «Sikem, son min, hev huglagt dotter dykkar; kjære væne, lat honom få henne til kona!
Hamor in Jacob le achate aki houlim pin, aman aseiye, “Kachapa Shechem in na chanu alungset lheh jeng in ahi, lungset tah in amani chu ki chensah uhite.
9 Lat oss gifta borni våre i hop: gjev oss døtterne dykkar, og tak de våre døtter.
Ahithei dingle eiho chate kila tou hite, kei hon nangho chanu ho kipui uving kating, keima ho chanute ho jong nangho chapate ho din kipui un ati.
10 Og gjev dykk so til hjå oss. De hev heile landet fyre dykk. De kann få bu her, og fara fritt kring i landet og få dykk eigedomar her.»
Hiche gamsunga hi ichen khom theiyu ahi, chule khosa uvin bolthei toh thei tong un, na nop chanu neile gou jong na kilam theiyu ahi.”
11 Og Sikem sagde med far hennar og brørne hennar: «Kunde eg berre få gjort dykk blide på meg! Det de krev av meg, skal de få.
Shechem chu Dinah sopiho le apa jah a ataotan, “Lungset tah in nei khotou vin, ahithei ding le kaji din kaki pui nom e chule nangma hon na thum channu chu keiman ka peh ding na hiuve.”
12 Krev so mykje de vil av meg i festarfe og i benkjargåva! Eg skal gjeva det de vil hava, berre eg fær møyi til kona!»
Numei nu chu kaji dinga nei peh pou ule keiman ipi thilpeh hijongle suhto thei ding alen aneo hileh kapeh ding ahi ati.
13 Men sønerne hans Jakob svara Sikem og Hemor, far hans, med svikfulle ord, for di han hadde skjemt ut Dina, syster deira.
Hinlah Shechem in Dinah ana luppi a asuhset tah jeh chun Jacob chate chun Hamor le achapa Shechem chu lungpha lou tah in ahoulimpi tauve.
14 «Me kann ikkje gjera det, » sagde dei, «og gjeva syster vår til ein mann som hev huvehold; det vilde vera ei vanæra for oss.
Amahon adonbut un, “Hiche hi keima ho moh nop lhah thei ka hi pouve, Ajeh chu nangho hi chep tanlou na hiuvin, ka sopinu'u nanghon nakipui dingu chu keiho dinga jachat umtah khat hung hi ding ahi.
15 Berre på det vilkåret kann me laga oss etter dykk, at de vert liksom me, og alle karar hjå dykk vert umskorne.
Hinlah kihou cham theina khat vang aum'e, hichu ahileh na pasal ho jouse achep na tan thei diu le atiuve.
16 Då skal me gjeva dykk døtterne våre, og taka dykkar døtter til konor, og bu hjå dykk, so me vert eitt folk.
Hiche teng chule ka chanu teho'u kapeh theiyu, chule nang ho chanu ho jong keima hon jong kaki pui thei dingu ahi atiuve.
17 Men vil de ikkje lyda oss og lata dykk umskjera, so tek me syster vår, og fer burt.»
Ahin nangho pasal hon acheptan ding anop lou ule ka sopinu'u ka peh theilou dingu ahi atiuve.
18 Og dei tykte vel um ordi deira, både Hemor og Sikem, son hans Hemor.
Hamor le achapa Shechem chun amaho thilgon chu pha asa lhon in ahi.
19 Og sveinen drygde ikkje, men gjorde dette. For han heldt av dotter hans Jakob, og han var den gjævaste i heile ætti si.
Shechem chu alunglhai lheh in bol ding ho chu agei sang tapon, ajeh chu Dinah Jacob chanu adei behset jeh chun Shechem chu amaho insung milah a jathei umdol tah khat ahi.
20 So møtte Hemor og Sikem, son hans, til tings i byen sin, og dei tala til bymennerne og sagde:
Chuin Hamor le achapa Shechem khopi kelkot a ahung lhon in mipi ho laha aki hou na'u kinop tona ho chu ahung phong doh lhon in hitin asei lhon in ahi.
21 «Desse mennerne vil gjerne vera vener med oss. Dei vil gjeva seg til her og fara kring i landet, og de veit at landet er vidt nok åt deim til alle kantar. Me skal taka døtterne deira til konor, og gjeva deim våre døtter.
Ama nin aphong doh lhon in hiche miho hi mipha eiho mi ahi ati lhon e, veuvin gam jong lentah enei uvin amaho chenna thei ding, amaho toh chengkhom uhitin, bolthei thei bol uhitin, eihon jong amaho chanute ijon thei ding'u chule amahon jong eiho chanute aki chenpi thei dingu ahi,” ati.
22 Men berre på eitt vilkår vil dei laga seg etter oss og bu hjå oss, so me vert eitt folk, og det er at alle karar hjå oss vert umskorne, som dei er sjølve.
Amaho toh eiho ichen khom thei na diuvin thil khat aum e, hichu ahileh eiho pasal jouse amaho banga chep ekitan tengu le ichen khom thei ding'u ahi.
23 Buskapen deira og godset deira og klyvdyri deira, vert ikkje alt det vårt, når me berre lagar oss etter deim, so dei gjev seg til hjå oss?»
Hinlah thilpha khat ihet dingu chu ichen khom tengule, agancha hou, anei agou hou jouse aboncha a eiho a hung hithei ahi. Hijeh chun amahon adei atup ho chu bolpeh leuhen amaho jong eiho lah a chen ding tha nom tah a hung cheng diu ahi tai.
24 Og dei lydde Hemor og Sikem, son hans, alle som åtte heime der i byen; og alle karar, dei som åtte heime der i byen, vart umskorne.
Hichun khopi sunga cheng aching athem jouse Hamor le achapa Shechem thupeh chu anom cheh tauvin, chule pasal jousen achep akitan soh hel tauvin ahi.
25 So hende det den tridje dagen, då dei var sjuke av verken, at tvo av sønerne hans Jakob, Simeon og Levi, sambrørne hennar Dina, tok sverdi sine, og storma inn i byen, medan folki var trygge, og drap alle karar.
Ahin nithum jou don chun amaho cheptan na maha jong damtheng loulai in Jacob chateni Simon le Levi a sopinu Dinah toh peng khom teni chu ahung kon lhon in hiche khopi sunga pasal jouse chemjam in asat lih lhontan ahi.
26 Og dei hogg ned Hemor og Sikem, son hans, med kvasse sverd, og tok Dina ut or huset hans Sikem, og drog burt.
Hiche athi ho lah achun Hamor le achapa Shechem jong ajao lhon tai, Hichun Dinah chu Shechem in muna kon in amaho inlam a ahin pui lhon tan ahi.
27 Sønerne hans Jakob kom yver deim som falne var, og herja byen, for di dei hadde skjemt ut syster deira.
Phat chomkhat jou in Jacob chate ho ahung lhung cheh tauvin, amahon khopi sunga mipi athi amang akithat ho chu asopinu u ki suhthang na khopi chu achom theng hel uve.
28 Dei tok sauerne og nauti deira og asni deira, både det som var i byen og det som var på marki.
Amahon akelngoi hou ahin, abongchal hou chule sangan ho jouse phaicham khopi sungle tollhang a thil keo jouse akilah tauve.
29 Og alt godset deira og alle borni og kvendi deira rana dei og drog av med, og alt som i husi var.
Anei agou jouse jong alah peh soh keijun, amaho jite chate jong alah peh un, amaho hetkhah nalouva apui mang tauve.
30 Då sagde Jakob med Simeon og Levi: «De hev gjort meg ei stor sorg! De veld at eg fær eit uord på meg hjå landslyden, kananitarne og perizitarne. Me er då berre ein liten flokk, og samlar dei seg imot meg, so kjem dei til å slå meg i hel, og tyna både meg og mitt hus.»
Jacob in phat chomkhat jouvin Simon le Levi koma hitin aseiye, “Keima hi neisuh mang lhon ahi tai, hiche gam mite le Canaan mite le Perizzites mite koma hin ka namse in ka ui lheh tai. chule eiho lhomcha ihiuvin amaho ahung kihou toh tengule eiho eisuh mang dingu ahi. keima kahin ka insung pumpi kaki chai helding ahitai,” ati.
31 «Skulde han fara åt med syster vår som med ei skjøkja?» sagde dei.
Ama hon lung hang tah in asei jun, “Ipi bol'a chu isopinu u chu numei kijoh banga abolset ham?” atiuve.
