1 Mosebok 13

1 So for Abram frå Egyptarland upp til Sudlandet med kona si og alt det han åtte, og Lot var med honom.

To pongah Abram loe a zu hoi a tawnh ih hmuennawk boih to sinh moe, Izip prae thung hoiah caeh tahang; Lot doeh anih hoi nawnto caeh.

2 Og Abram var ovleg rik, både på bufe og på sylv og på gull.

To naah Abram loe pacah ih moinawk, sum kanglung, suinawk hoiah angraeng parai boeh.

3 Sidan for han frå Sudlandet, dagsleid etter dagsleid, til dess han kom til Betel, til den staden som han fyrr hadde havt tjeldbudi si, millom Betel og Aj,

Aloih bang hoiah Bethel ah caeh, tangsuek nathuem hoi a sak ih kahni im ohhaih Bethel hoi Hai salakah a caeh,

4 der det altaret stod som han hadde bygt fyrste gongen han var der. Og der kalla Abram på Herren.

a sak hmaloe ih hmaicam ohhaih ahmuen to phak naah, to ahmuen ah Abram mah Angraeng ih ahmin to palawk.

5 Men Lot, som fylgdest med Abram, hadde og sauer og naut og tjeldbuder.

Abram hoi nawnto kacaeh Lot doeh, tuunawk, maitawnawk hoi kahni imnawk tawnh toeng.

6 Og landet kunde ikkje føda deim, når dei budde i hop; dei hadde so mykje fe at dei kunde ikkje bu saman.

Nihnik nawnto khosak han long ahmuen mah khawt ai boeh; a tawnh hoi ih hmuennawk pop parai boeh pongah, nawnto om hoi thai ai boeh.

7 So vart det trætta millom deim som gjætte for Abram og deim som gjætte for Lot. Og kananitarne og perizitarne budde då der i landet.

Abram ih maitaw toep kaminawk hoi Lot ih maitaw khenzawn kaminawk to angzoeh o; to naah Kanaan kaminawk hoi Periz kaminawk loe to prae thungah oh o boeh.

8 Då sagde Abram med Lot: «Kjære deg, lat det ikkje vera trætta millom meg og deg, og millom mine hyrdingar og dine. Me er då brør!

To pongah Abram mah Lot khaeah, Aihnik loe nawkamya ah ni a oh o; nang hoi kai salak, nang ih maitaw toep kami hoi kai ih maitaw khen kami salakah, angzoehhaih om hmah nasoe.

9 Hev du ikkje heile landet fyre deg? Skil då heller lag med meg! Tek du til vinstre, so skal eg taka til høgre, og tek du til høgre, so skal eg taka til vinstre.»

Kawk parai prae na hma ah om ai maw? Kai hoi ampraek halat si; nang banqoi bangah na caeh nahaeloe, kai bantang bangah ka caeh han; nang bantang bangah na caeh nahaeloe, kai banqoi bangah ka caeh han, tiah a naa.

10 Då skoda Lot ikring seg, og såg at heile Jordan-kverven, alt burtåt Soar, var rik på vatn yver alt, som Herrens hage, som Egyptarlandet - fyrr Herren lagde Sodoma og Gomorra i øyde.

Lot mah khet naah, Angraeng ih takha baktih, Zoar vangpui ah na caeh naah Izip prae baktih kaom, ahmuen kruekah long kaduk Jordan azawn ah to a hnuk; to tui kahoih azawn loe Angraeng mah phraek ih Sodom hoi Gomorrah vangpui pha ai naah oh.

11 Og Lot valde seg ut heile Jordan-kverven. So tok Lot austigjenom, og dei skildest frå einannan:

Lot mah angmah hanah Jordan azawn to qoih moe, ni angyae bangah a caeh; to tiah maeto hoi maeto ampraek hoi.

12 Abram vart buande i Kana’ans-land, og Lot budde i byarne i Jordan-kverven, og lægra alt burtåt Sodoma.

Abram loe Kanaan prae ah oh, Lot loe azawn taengah kaom vangpuinawk ah khosak moe, Sodom vangpui taengah kahni im to a sak.

13 Men mennerne i Sodoma var vonde, og synda groveleg mot Herren.

Sodom vangpui ih kaminawk loe set o moe, Angraeng hmaa ah doeh pop parai zaehaih hoiah khosak o.

14 Og Herren sagde til Abram, etter Lot hadde skilt lag med honom: «Lat upp augo dine og sjå ikring deg frå den staden du stend, nordetter og sudetter og austetter og vestetter!

Lot mah anih caehtaak pacoengah, Angraeng mah Abram khaeah, Na ohhaih ahmuen hoi aluek, aloih, ni angyae hoi niduem bang to doeng ah;

15 For alt det landet du ser, vil eg gjeva deg og di ætt til æveleg tid.

na hnuk ih prae boih nangmah hoi na caanawk khaeah, dungzan khoek to kang paek han.

16 Og eg vil lata ætti di verta som dusti på jordi: kann nokon telja dusti på jordi, so kann dei og telja di ætt.

Na caanawk to long ih maiphu zetto kang pungsak han; kami mah maiphu kroek thaih nahaeloe, na caanawk doeh kroek o thai tih.

17 Upp, og far landet igjenom, so langt og so breidt som det er! For deg vil eg gjeva det.»

Angthawk loe, prae to kasawk hoi kalen boenghaih khoek to amkae boih ah; to ahmuen to nang khaeah kang paek han, tiah a naa.

18 So flutte Abram tjeldbuderne, og kom til eikelunden åt Mamre i Hebron. Der vart han buande, og bygde Herren eit altar.

To pongah Abram mah kahni im to khok, Hebron ih Mamre azawn ah caeh moe, to ah khosak; to ahmuen ah Angraeng han hmaicam maeto a sak.