Galaterne 5
1 Til fridom hev Kristus frigjort oss; statt difor faste og lat deim ikkje få dykk inn att under trældoms ok!
Mana, mǝnki Pawlus silǝrgǝ xuni eytip ⱪoyayki, ǝgǝr silǝr hǝtnǝ ⱪobul ⱪilsanglar, u qaƣda Mǝsiⱨning silǝrgǝ ⱨeqⱪandaⱪ paydisi ⱪalmaydu.
2 Sjå, eg, Paulus, segjer dykk, at um de let dykk umskjera, so vil Kristus inkje gagna dykk.
3 Atter vitnar eg for kvart menneskje som let seg umskjera, at han er skuldig til å halda heile lovi.
Mǝn hǝtnini ⱪobul ⱪilƣan ⱨǝrbir kixigǝ yǝnǝ agaⱨlandurup ⱨǝⱪiⱪǝtni eytip ⱪoyayki, ularning Tǝwrattiki barliⱪ ǝmr-bǝlgilimilǝrgǝ [toluⱪ ǝmǝl ⱪilix] mǝjburiyiti bardur.
4 De som vil verta rettferdiggjorde ved lovi, de er skilde frå Kristus, de er falne ut or nåden.
Əy Tǝwrat ⱪanuni arⱪiliⱪ ɵzümni ⱨǝⱪⱪaniy adǝm ⱪilay degǝnlǝr, ⱨǝrbiringlar Mǝsiⱨdin ayrilip, mǝⱨrum bolup, [Hudaning] xapaitidin qiⱪip, yiⱪilip uningdin ⱪaldinglar.
5 For i trui ventar me i Anden på det som rettferdi gjev oss von um;
Qünki Roⱨⱪa tayinip ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa baƣlanƣan arzu-armanni etiⱪad bilǝn tǝlpünüp kütmǝktimiz.
6 for i Kristus Jesus gjeld korkje umskjering eller fyrehud noko, men berre tru som er verksam i kjærleik.
Qünki Mǝsiⱨ Əysada hǝtnilik küqkǝ igǝ ǝmǝs, hǝtnisizlikmu küqkǝ igǝ ǝmǝs, küqkǝ igǝ bolƣini pǝⱪǝt muⱨǝbbǝt arⱪiliⱪ ix ⱪilidiƣan etiⱪadtur.
7 De heldt godt fram; kven hindra dykk frå å lyda sanningi?
Silǝr obdan qepip mengiwatⱪanidinglar; biraⱪ kim silǝrni ⱨǝⱪiⱪǝtkǝ itaǝt ⱪilixtin tosuwaldi?
8 Denne yverteljingi er ikkje frå honom som kalla dykk.
Bundaⱪ ⱪayil ⱪilix amili silǝrni Qaⱪirƣuqidin bolƣan ǝmǝs!
9 Ein liten surdeig syrer heile deigen.
«Kiqikkinǝ hemirturuq pütkül hemirni boldurup yoƣinitidu!»
10 Eg hev den tiltru til dykk i Herren, at de inkje anna vil tenkja. Men den som forviller dykk, han skal få sin dom, kven han so er.
Ɵzüm Rǝbgǝ ⱪarap ⱪayil boldumki, silǝrmu bu ixta ⱨeq baxⱪiqǝ oyda bolmaysilǝr. Əmma silǝrni ⱪaymuⱪturuwatⱪan kim boluxidin ⱪǝt’iynǝzǝr, u qoⱪum tegixlik jazasini tartidu.
11 Men eg, brør, um eg enno forkynner umskjering, kvi vert eg endå forfylgd? då er vel krossens støytestein burtteken.
Ⱪerindaxlar, ǝgǝr mǝn «hǝtnǝ ⱪilinix kerǝk» dǝp jakarlap yürgǝn bolsam, undaⱪta mǝn bügünki küngiqǝ yǝnǝ nemǝ üqün [Yǝⱨudiylardin] ziyankǝxlikkǝ uqrap kelimǝn? Əgǝr xundaⱪ ⱪilƣan bolsam, «krest bizarliⱪi» yoⱪ ⱪilinatti!
12 Gjev dei måtte skjera seg sjølve sund, dei som eggjar dykk upp!
Silǝrni ⱪutritiwatⱪan bu adǝmlǝr ɵzlirini ahta ⱪiliwǝtsun dǝymǝn!
13 For de, brør, er kalla til fridom. Bruk berre ikkje fridomen til høve for kjøtet; men ten kvarandre i kjærleik!
Qünki ⱪerindaxlar, silǝr ǝrkinlikkǝ qaⱪirildinglar. Lekin ǝrkinlikinglarni ǝtlǝrning arzu-ⱨǝwǝslirigǝ ⱪanduruxning baⱨanisi ⱪilmanglar, bǝlki meⱨir-muⱨǝbbǝt bilǝn bir-biringlarning ⱪulluⱪida bolunglar.
14 for heile lovi er uppfyllt i eitt bod, i dette: «Du skal elska næsten din som deg sjølv!»
Qünki pütkül Tǝwrat ⱪanuni «Ⱪoxnangni ɵzüngni sɵygǝndǝk sɵygin» degǝn birla ǝmrdǝ ǝmǝl ⱪilinidu.
15 Men dersom de bit og et kvarandre, so sjå til at de ikkje et kvarandre upp!
Lekin pǝhǝs bolunglarki, bir-biringlarni qixlǝp tartip yalmap yürüp, bir-biringlardin yutulup kǝtmǝnglar yǝnǝ!
16 Men eg segjer: Ferdast i Anden, so skal de ikkje fullføra kjøtsens lyst!
Əmma xuni dǝymǝnki — [Muⱪǝddǝs] Roⱨta menginglar, wǝ xu qaƣda silǝr ǝtlǝrning arzu-ⱨǝwǝslirigǝ yol ⱪoymaysilǝr.
17 For kjøtet er huga tvert imot Anden, men Anden imot kjøtet; for desse stend imot kvarandre, so de ikkje skal gjera det som de vil.
Qünki ǝt Roⱨⱪa zit bolƣan ixlarni arzu ⱪilidu, wǝ Roⱨ ǝtkǝ zit bolƣan ixlarni arzu ⱪilidu. Ular ikkisi bir-birigǝ ⱪarimuⱪarxidur; nǝtijidǝ, ɵzünglar arzu ⱪilƣan ixlarni ⱪilalmaysilǝr.
18 Men dersom de vert drivne av Anden, då er de ikkje under lovi.
Wǝⱨalǝnki, silǝr Roⱨning yetǝkqilikidǝ bolsanglar, u qaƣda Tǝwrat ⱪanunining ilkidǝ bolmaysilǝr.
19 Men kjøtsens gjerningar er openberre, slike som: Utukt, ureinskap, lauslivnad,
Əmdi ǝtning ǝmǝlliri roxǝnki — zinahorluⱪ, buzuⱪluⱪ, napakliⱪ, xǝⱨwaniyliⱪ,
20 avgudsdyrking, trolldom, fiendskap, kiv, ovund, vreide, stridssykja, tvidrag, sundringar,
butpǝrǝslik, seⱨirgǝrlik, ɵqmǝnliklǝr, jedǝllǝr, ⱪizƣanquⱪluⱪlar, ƣǝzǝplǝr, riⱪabǝtlixixlǝr, bɵlgünqiliklǝr, guruⱨwazliⱪlar,
21 misunning, mord, drykk, svir og meir slikt; um dette segjer eg dykk fyreåt, likesom eg fyrr hev sagt, at dei som fer med slikt, skal ikkje erva Guds rike.
ⱨǝsǝthorluⱪlar, ⱪatilliⱪlar, ⱨaraⱪkǝxliklǝr, ǝyx-ixrǝtlǝr ⱪatarliⱪ ixlardur; bu ixlar toƣruluⱪ burunⱪi eytⱪinimdǝk ⱨazir yǝnǝ bir ⱪetim agaⱨlandurimǝnki, bundaⱪ ixlarni ⱪilƣuqilar Hudaning padixaⱨliⱪiƣa mirasliⱪ ⱪilmaydu.
22 Men Andens frukt er kjærleik, gleda, fred, langmod, mildskap, godleik, truskap,
Wǝⱨalǝnki, Roⱨning mewisi bolsa meⱨir-muⱨǝbbǝt, xad-huramliⱪ, hatirjǝmlik, sǝwr-taⱪǝt, meⱨribanliⱪ, yahxiliⱪ, ixǝnq-sadiⱪliⱪ,
23 spaklynde, fråhald. Mot slike er ikkje lovi.
mɵmin-mulayimliⱪ wǝ ɵzini tutuwelixtin ibarǝt. Muxundaⱪ ixlarni tosidiƣan ⱨeqⱪandaⱪ ⱪanun yoⱪtur.
24 Men dei som høyrer Kristus Jesus til, dei hev krossfest kjøtet med fysnorne og lysterne.
Lekin Mǝsiⱨkǝ mǝnsup bolƣanlar ǝtlirini, xundaⱪla uningdiki ixⱪlar wǝ ⱨǝm ⱨǝwǝslǝrni tǝng krestligǝn bolidu.
25 Liver me i Anden, so lat oss og ferdast i Anden!
Roⱨta yaxawatⱪan bolsaⱪ, Roⱨⱪa ǝgixip mangayli.
26 Lat oss ikkje søkja fåfengd æra, so me eggjar kvarandre og ovundar kvarandre!
Bir-birimizni rǝnjitip, bir-birimizgǝ ⱨǝsǝt ⱪilip, ⱨakawur xɵⱨrǝtpǝrǝslǝrdin bolmayli.
