Galaterne 2

1 Fjortan år etter drog eg upp til Jerusalem att med Barnabas og tok Titus og med.

Hagi 14ni'a kafuzage manite'na, Jerusalemi kumate Banabasi'ene ete marerita nevuta, Taitusina avreta vu'no'e.

2 Men eg gjekk upp ei openberring. Og eg lagde fram for deim, serleg for deim som galdt mest, det evangeliet som eg forkynner for heidningarne, um eg vel laupte eller hadde laupe til fåfengs.

E'inama hu'noana na'ankure oku'a fraki'nea nanekea, Anumzamo nagri naveri hu'nea naneke megi'a vahepi huama hu'noa kea ome zmasami'noe. Menima e'nerua erizamo'ene, ko'ma eri'noa eri'zamo'a amnezanknara osinogu kva vahe zamagrike ome zamasami'noe.

3 Men ikkje Titus jamvel, som var med meg, vart nøydd til å lata seg umskjera, enda han var grækar -

Hianagi Taitusi'a Griki ne'mo nagri'ene vano nehia neragi, kva vahe'mo'za mago zamarimpa hu'za, oku avufga anona taga huzankura mago kea osu'naze.

4 og det for dei falske brørne skuld, som hadde snikt seg inn og var komne dit til å lura på den fridomen som me hev i Kristus Jesus, so dei kunde få oss under trældom.

Hianagi havige mono nerafu'za mono vahekna hu'za atrumahumpina enefre'za, Krais Jisasimpi fruhuta mani'nonazana tavre'za korapa avu'avazampi kinarerante'naku efre'naze.

5 Men for dei veik me ikkje ein augneblink i nokor etterlæta, for at sanningi i evangeliet skulde standa fast hjå dykk.

Hianagi tagra tamage Knare Musenkemo tamagrane mesiegu, zamagri kea antahiozamita kankamuna ozami'none.

6 Men dei som galdt for å vera noko - kor store dei var, kjem ikkje meg ved; Gud gjer ikkje skil på folk - dei som galdt mest, lagde ikkje på meg noko meir,

Hianagi ra zamagi eri'naza vahe'mokizmia, ra zamagima eri'nazo, ra zmagi e'ori'nazo nagra ana zankura nontahue. Anumzamo'enena ra zmagigura nontahie. Ana zamagima me'nea vahe'mo'za mago kea nagri kerera osu'naze.

7 men tvert imot, då dei såg at evangeliet for dei u-umskorne var yverlate til meg, liksom for dei umskorne til Peter

Hianagi zamagrama ke'za antahizama hazana, Pitama zamufga tgahu Jiu vahete Knare Musenke ome huama hinogu hunte'neaza huno, nagrira zamufga taga osu'naza megi'a vahete Knare Musenkea huama huogu hunante'ne hu'za ke'za antahiza hu'naze.

8 - for han som gav Peter kraft til aposteltenesta millom dei umskorne, han gav og meg kraft til det millom heidningarne -

Na'ankure zamufga tagahu Jiu vahepima Pitama aposol erizante huntegeno vu'nea Anumzamo, nagri'enena aposolo eri'zana zamufga taga osu megi'a vahepina eriogu hunante'ne.

9 og då dei lærde å kjenna den nåde som var meg gjeven, so gav Jakob og Kefas og Johannes, som galdt for å vera hovudstolpar, meg og Barnabas si høgre hand til samfund, at me skulde ganga til heidningarne, men dei til dei umskorne,

Anumzamo'ma asunkuzama'areti nami'nea eri'zana, Jemisima, Pita'ma, Joni'ma zamagra mono eri'zamofona hagaza zafa mani'ne'za keama nehu'za, Banabasine nagri'enena megi'a vahepi eri'za omerisu'egu magoka hurantageta megi'a vahepina vu'no'e. Hagi Jiu vahete zamagra eri'zana erisageta, tagra megi'a vahepi eri'zana erigahu'e.

10 berre at me skulde hugsa på dei fatige, og det hev eg lagt vinn på å gjera.

Zamagra zamunte omane vahe zamaza huzankura antahizamiho hu'za hurante'naze. E'i ana eri'zana nagrira tusi'za huno navenesige'na erinaku nehua erizanku hu'naze.

11 Men då Kefas kom til Antiokia, sagde eg honom imot beint upp i opne augo, av di det var klaga på honom.

Hianagi Pita'ma Antioku kumate ehanatige'na, haviza hu'nane hu'na avufi kesu'noe.

12 For fyrr det kom nokre frå Jakob, åt han i lag med heidningarne; men då dei kom, heldt han seg undan og skilde seg ifrå, av di han var rædd for dei umskorne.

Na'ankure Jemisi'ma huzmante'nea vahe'mo'zama omenageno'a, Pita'a knare huno megi'a vahe'enena magopinti ne'zana netere hu'ne. Hianagi mago'a vahe'ma Jemisi'ma huzmantege'za neageno'a, Pita'a anamokizmia zamatreno agragu umani'ne. Na'ankure zamufga taga hu'naza vaheku koro hu'ne.

13 Og med honom hykla dei andre jødarne og, so jamvel Barnabas vart dregen med inn i hyklingi deira.

Maka Jiu vahe'mo'za, anahukna hu'za kruna zamuzma nehazageno, ana zamo'enena, Banabasina avazu hu'ne.

14 Men då eg såg at dei ikkje gjekk beint fram etter sanningi i evangeliet, då sagde eg til Kefas so alle høyrde på: «Når du som er jøde, liver som heidning og ikkje som jøde, kvi nøydar du so heidningarne til å liva som jødar?»

Hianagi nagrama kogeno, Knare Musenkefi fatgo hu'za omanizage'na, maka'mokizmi zamufi anage hu'na Pitana asmi'noe, kagra Jiu ne' mani'nenka megi'a vahekna hunka nemaninka, Jiu vahekna hunka nomanine. Nankna hunka megi'a vahe'mokizmia, Jiu vahe'mo'za nehazaza hiho hunka nehane?

15 Me er fødde jødar og ikkje syndarar, fødde heidningar.

Tagra Jiu vahe mani'neta, megi'a vahe'mokizmi amu'nompina, kumi vahera omani'none.

16 Men då me skyna at eit menneskje ikkje vert rettferdiggjort ved lovgjerningar, men ved tru på Kristus Jesus, so trudde me og på Kristus Jesus, so me kunde verta rettferdiggjorde av tru på Kristus og ikkje av lovgjerningar; for ved lovgjerningar vert inkje kjøt rettferdiggjort.

Tamagerafa hu'za vahe'mo'za kasegemofo erizantetira fatgo vahera omanigahaze. Hianagi Jisas Kraisinte'ma zamentintima hazamo'za fatgo vahera nemanizankita, tagranena Jisas Kraisinte tamentinti nehuta fatgo vahera nemnunankino, kasegema avaririzamo tazeri fatgo vahera noseankita, Jisas Kraisinte tamentinti hanunazamo fatgo vahera nemnunanki, kasegema avaririzamo'a vahe'mota tazeri fatgo nosie. Kasegemo'a mago vahera azeri fatgo osugahie.

17 Men dersom me, då me freista å verta rettferdiggjorde i Kristus, ogso sjølve vart funne som syndarar - skulde so Kristus vera ein tenar for synd? Nei, langt ifrå!

Tagrama Jiu vahe'motama Kraisimpima tazeri fatgo hu kanku'ma nehakesumota, kesunana kumi vahe mani'none hugahune. Ama'i ana zamo'a huno Kraisi higeta kumira nehumpi? Anara nosune.

18 For dersom eg byggjer upp att det same som eg reiv ned, so syner eg meg sjølv som ein lovbrjotar.

Ko'ma atre'noa kasegema eri kasefa hanu'na, nagra kumi vahe manigahue.

19 For eg er ved lovi daud for lovi, so eg kann liva for Gud.

Na'ankure kasegemo'a fri kante navrentege'na, kasegefina ko fri vahekna hu'na mani'noanagi, menina ama kanteti Anumzanena nasimu eri'na mani'noe. Nagrira Kraisi'ene rugeka zafare nahe'za hantizage'na, Agrane ko fri'noe.

20 Eg er krossfest med Kristus, eg liver ikkje sjølv meir, men Kristus liver i meg, og det livet eg no liver i kjøtet, det liver eg i trui på Guds son, som elska meg og gav seg sjølv for meg.

Nagra Kraisi'ene keka zafare ko fri'noankina, menima mani'noana nagra'a omani'noanki, Kraisi nagu'afina mani'negena, nagrama ama navufare'ma mani'noana, Anumzamofo Nemofonte namentinti nehu'na Agra'a avesinanteno asimu'a nami'nemofonte mani'noe.

21 Eg mismæter ikkje Guds nåde; for dersom rettferd er å vinna ved lovi, so døydde Kristus utan grunn.

Nagra Anumzamofo asunku'zana namage'na hunemi'na eri amnezanknara osugahue. Tagrama kasegema avaririsunkeno, Anumzamo'a taguvazigahie hanunkeno'a, Jisasi'ma frino tazeri agruma hu'neazamo'a amnezankna hugahie.