< Galaterne 2 >
1 Fjortan år etter drog eg upp til Jerusalem att med Barnabas og tok Titus og med.
Acunüng, kum xaleikphyü angvei käna Tihtuh pi cehpüi lü, Banabah am Jerusalem khawa kani hang cit beki.
2 Men eg gjekk upp ei openberring. Og eg lagde fram for deim, serleg for deim som galdt mest, det evangeliet som eg forkynner for heidningarne, um eg vel laupte eller hadde laupe til fåfengs.
Pamhnam naw ka ceh vaia mdanak na mhmuh se ka citkia kyaki. Khyangmjükce he veia ka sang khawia thangkdaw cun angvai he veia pi ngbämnaka ka jah mtheh khaiki. Ajana kcün üng ka bilawh pänga pi kyase atuh ka bilawha pi kyase amdanga akya vai am ka ngaiki.
3 Men ikkje Titus jamvel, som var med meg, vart nøydd til å lata seg umskjera, enda han var grækar -
Ka hlawnga awmki, Tihtuh cun Krik khyanga kyase pi amthuia a vun am mawihsak u.
4 og det for dei falske brørne skuld, som hadde snikt seg inn og var komne dit til å lura på den fridomen som me hev i Kristus Jesus, so dei kunde få oss under trældom.
Avang naw ta a vun mawih vai ami täng. Khritaw Jesuh üng kami taka lätnaka mawng hmu khai hea jumeiki hlawk hlawka ahina khyang he kami ksunga anghmüa lutki he. Tamna ami jah pawh hlü.
5 Men for dei veik me ikkje ein augneblink i nokor etterlæta, for at sanningi i evangeliet skulde standa fast hjå dykk.
Cunsepi thangkdaw, ngthungtak cun sungkham akyanak vaia phäha asängca hman pi ami ngthua keha am awm u nawng.
6 Men dei som galdt for å vera noko - kor store dei var, kjem ikkje meg ved; Gud gjer ikkje skil på folk - dei som galdt mest, lagde ikkje på meg noko meir,
Mkhawnga kya kyaw u sepi keia phäha ta ami hngalangnak am ve. Pamhnam naw akpung da teng lü ä mtaiki. Khyang ngvai hea veia ka pyen hlü ta, “Akthai mcäinak keia phäha am hlü.”
7 men tvert imot, då dei såg at evangeliet for dei u-umskorne var yverlate til meg, liksom for dei umskorne til Peter
Mhnam naw Pita Judah he veia thangkdaw sang khaia khutbi a peta kba, kei pi ani naw khyangmjükce he veia thangkdaw sangnak khut a na petia hmuki he.
8 - for han som gav Peter kraft til aposteltenesta millom dei umskorne, han gav og meg kraft til det millom heidningarne -
Judah he phäha Pita ngsäa mcawna kba, kei pi Pamhnama johit am khyangmjükce he phäha ngsäa mcawna ka kyaki.
9 og då dei lærde å kjenna den nåde som var meg gjeven, so gav Jakob og Kefas og Johannes, som galdt for å vera hovudstolpar, meg og Barnabas si høgre hand til samfund, at me skulde ganga til heidningarne, men dei til dei umskorne,
Mkhawnga ami jah ngaih Jakuk, Pita la Johan naw, Pamhnam naw ahina khutbi kei üng pi na peki ti ngsingsaki he. Acunakyase kami van kami khüi hmaihki ti msingnak vaia Banabah la kei jah hnuksetki he. Banabah la kei khyangmjükce he ksunga khutbi pawh ning se amimi cun Judah he ksunga khutbi pawh khai hea kami mkhyäpki.
10 berre at me skulde hugsa på dei fatige, og det hev eg lagt vinn på å gjera.
Ami ksunga khuikha m'yenkseki he jah süm nglät vaia avan naw ami jah mcäi, acuna khutbi cun ka pawh vaia kamät naw pi akcüka ka bü kunga kyaki.
11 Men då Kefas kom til Antiokia, sagde eg honom imot beint upp i opne augo, av di det var klaga på honom.
Acunüng, Pita Antioka law se khyang he maa ka ksenak. Hma kungkia kyase ni.
12 For fyrr det kom nokre frå Jakob, åt han i lag med heidningarne; men då dei kom, heldt han seg undan og skilde seg ifrå, av di han var rædd for dei umskorne.
Jakuka jah tüih lawa khyang hea am ami pha law ham üng Pita cun jumeiki khyangmjükce am atänga ei hmaihki. Acunsepi khyang hea pha law käna, vun mawih vai ktungnaki he jah kyüh lü khyangmjükce he hlawnga am ei lü pyaiki.
13 Og med honom hykla dei andre jødarne og, so jamvel Barnabas vart dregen med inn i hyklingi deira.
Jumeikia Judah khyang he pi Pita am atänga yailei hnga u lü awmki he naw Banabah pi yaileina u se ami hlawnga ngkhawki.
14 Men då eg såg at dei ikkje gjekk beint fram etter sanningi i evangeliet, då sagde eg til Kefas so alle høyrde på: «Når du som er jøde, liver som heidning og ikkje som jøde, kvi nøydar du so heidningarne til å liva som jødar?»
Thangkdaw üng am ami cehcawn ka jah ksing law üng Pitaa veia, “Nang Judah khyanga na kyaki cunsepi Judah khyanga mäiha am xüngsei lü khyangmjükce hea mäiha na xüngseiki. Acunüng ihawkba khyangmjükce he Judah khyang hea kba xüngsei khai hea amthuia na jah ngtünsaki ni?” ti lü avana ma ka pyen.
15 Me er fødde jødar og ikkje syndarar, fødde heidningar.
Khyang he naw “Khyangka khyangmjükcea” ami jah suia kba am kya u lü, akcanga Judah khyanga kami hmi lawki.
16 Men då me skyna at eit menneskje ikkje vert rettferdiggjort ved lovgjerningar, men ved tru på Kristus Jesus, so trudde me og på Kristus Jesus, so me kunde verta rettferdiggjorde av tru på Kristus og ikkje av lovgjerningar; for ved lovgjerningar vert inkje kjøt rettferdiggjort.
Cunsepi khyang cun Thuma pyen a pawhnak am ngdüngdaikia am kya lü, Jesuh Khritaw a jumeinak däng am ni ngdüngdaikia akya ve. Keimi pi Khritaw kami jumnak am Pamhnam üng kami ngsungpyun khaia Khritaw Jesuh kami jumeiki. Thum kami läka phäha am kya. U pi Thuma ti pawh lü am mi ngsungpyun thei.
17 Men dersom me, då me freista å verta rettferdiggjorde i Kristus, ogso sjølve vart funne som syndarar - skulde so Kristus vera ein tenar for synd? Nei, langt ifrå!
Acunüng Khritaw üng Pamhnama veia ngsungpyun vai kami kthanaka phäha Khyangmjükce he mäiha khyangka kami kya hngaki aw? Khritaw cun mkhyekat jah pawh sakia kyaki aw? Am kya.
18 For dersom eg byggjer upp att det same som eg reiv ned, so syner eg meg sjølv som ein lovbrjotar.
Ka kpyeh pänga Thuma ninge läk vaia ka tünei be üngta, kamät cun khyang hea veia Thum kpyehkia ka ngdan saki ni.
19 For eg er ved lovi daud for lovi, so eg kann liva for Gud.
Thuma awma küt üng kei cun ka thiki. Isetiakyaküng Thum naw a na hnima kyaki. Acun cun Pamhnama phäha ka xünseinak vaia phäha kyaki ni. Kei cun Khritaw am atänga ania kutlamktunga khana ka thiki.
20 Eg er krossfest med Kristus, eg liver ikkje sjølv meir, men Kristus liver i meg, og det livet eg no liver i kjøtet, det liver eg i trui på Guds son, som elska meg og gav seg sjølv for meg.
Acunakyase kamät am xüng ti veng. Khritaw kei üng xüngki. Atuh ka xünak cun na mhläkphya na lü amäta xünak na pekia Pamhnama Capa ka jumnak am ni ka xün ve.
21 Eg mismæter ikkje Guds nåde; for dersom rettferd er å vinna ved lovi, so døydde Kristus utan grunn.
Pamhnama bäkhäknak am ma veng. Thuma phäha ngdüngdainak yah theia akya üng Khritaw amdanga thikia kya khai.