Esras 3
1 Då den sjuande månaden kom, og Israels-sønerne budde i sine byar, samla dei seg i Jerusalem alle som ein mann.
Ie tsatoke ty volam-paha-fito naho fa an-drova’ iareo añe o ana’ Israeleo, le hene nifanontoñe hoe ondaty raike e Ierosalaime ao.
2 Og Jesua Josadaksson og prestarne, brørne hans, og Zerubbabel Sealtielsson og hans brør tok til å byggja altaret åt Israels Gud, so dei kunde få ofra brennoffer på det, soleis som det er fyreskrive i lovi åt gudsmannen Moses.
Nitroatse amy zao t’Iesoà ana’ Iotsadake naho o rahalahi’e mpisoroñeo naho i Zerobabele, ana’ i Sealtiele naho o rahalahi’eo vaho nitsene ty kitrelin’ Añahare hañengàñe soroñe ty amy sinokitse amy Hà’ i Mose ‘ndatin’ Añaharey.
3 Dei sette altaret på den staden det fyrr hadde vore; for dei hadde fenge rædsla i seg for folki som budde i landet. Og dei ofra brennoffer til Herren på alteret, brennoffer morgon og kveld.
Natobò’ iereo amo tombo’eo i kitreliy ie nihembañ’ am’ondati’ o fifeheañeo; le nañenga soroñe ama’e amy Iehovà, soroñe maraiñe naho hariva.
4 So heldt dei lauvhyttehelg etter som det er fyreskrive, og bar fram brennoffer dag for dag etter sitt tal, so mange som det var fastsett for kvar dag.
Le nambena’ iareo i sabadida-kibohotsey, ty amy pinatetsey naho nañenga soroñe boak’ andro ty amy ia’e nafetsey, ty amy fañè’ey, songa ty amy lili’ i andro’ey;
5 Sidan ofra dei det dagvisse brennofferet og dei offer som høyrde til nymånaderne og alle Herrens heilage høgtider; sameleis kvar gong nokon kom godviljugt og bar fram offer til Herren.
tovo izay o soroñe nainai’eo naho o soroñe am-pea-bolañeo naho amo andro namantaña’ Iehovà naho navaheñeo, vaho songa nañenga an-tsatrin’ arofo am’ Iehovà ze nazoto.
6 Frå fyrste dagen i sjuande månaden tok dei til å ofra brennoffer til Herren; fyrr dei endå hadde lagt grunnen til Herrens tempel.
Boak’ amy andro valoha’ i volam-pahafitoiy ty namotora’ iareo nañenga soroñe am’ Iehovà; fe mboe tsy nioreñe ty mananta’ i anjomba’ Iehovày.
7 Sidan gav dei steinhoggarane og timbremennerne pengar, og til Sidons-sønerne og Tyrus-mennerne gav dei matvaror og drikkevaror og olje, for dei skulde føra cedertre frå Libanon sjøvegen til Jafo, etter ei fullmagt som dei hadde fenge hjå Kyrus, persarkongen.
Tinolo iareo drala ka o mpihali-vatoo naho o mpandranjio; naho mahakama naho rano naho menak’ amo nte-Tsioneo vaho amo nte-Tsoreo, hañendesañe hatae boake Lebanone mb’ andriake mb’e Iopà añe, amy tolotse niazo’ iareo amy Korese, mpanjaka’ i Parasey.
8 I andre månaden i Året etter dei var komne heim til Guds hus i Jerusalem, tok dei til med verket. Zerubbabel Sealtielsson og Jesua Josadaksson og dei andre prestarne og levitarne, brørne deira, og elles alle dei som var komne til Jerusalem frå utlægdi, sette levitar som var tjuge år gamle og deryver, til å hava tilsyn med arbeidet på Guds hus.
Ie amy taom-paha-roe nivotraha’ iareo añ’ anjomban’ Añahare e Ierosalaimey; amy volam-paharoe’ey ty niorota’ i Zerobabele ana’ i Sealtiele naho Iesoa ana’ Iotsadake naho o sehangan-droahalahi’e mpisoroñe naho nte-Levy boak’ am-pandrohizañe añe nimb’e Ierosalaime mb’eoo, ie nanendre o nte-Levio mifototse ami’ty roapolo taoñe mañambone, ty hamototse ty fitoloñañe añ’ anjomba’ Iehovà ao.
9 Og Jesua med sønerne og brørne sine, og Kadmiel med sine søner, Juda-sønerne, alle som var sette til å hava uppsyn med deim som bygde på Guds hus, sameleis Henadads-sønerne med sine søner og brør, levitarne.
Niharo niongak’ amy zao t’Iesoa naho o ana’eo naho o rahalahi’eo naho i Kadmiele naho o ana’eo vaho o ana’ Iehodào, hisary o mpitoloñe añ’ anjomban’ Añahareo; teo ka o ana’ i Kenadadeo naho o ana’iareoo vaho o rahalahi’e nte-Levio.
10 Bygningsmennerne lagde grunnvollen til Herrens hus, og imedan stod prestarne uppyver med lurar og fullt skrud, og levitarne, Asafs-sønerne, stod med cymblar; dei vilde prisa Herren soleis som David, Israels-kongen, hadde lært deim.
Aa ie naore’ o mpandranjio o mananta’ i anjomba’ Iehovàio, le nampijohañeñe eo an-tsaro’e reketse trompetra o mpisoroñeo naho o nte-Levy ana’ i Asafeo am-pikorintsañe, hisabo am’ Iehovà ty amy fanoroa’ i Davide mpanjaka’ Israeley.
11 Dei song lov og takk til Herren, av di han er god og hans miskunn mot Israel varer æveleg. Og alt folket sette i med høge fagnadrop, og prisa Herren av di grunnvollen var lagd til Herrens hus.
Le nitakasy iereo, nandrenge naho nañandriañe Iehovà: ami’ty hoe: Ie ro Soa, nainai’e ty fiferenaiña’e am’Israele. Le nandia-taroba am-pàzake ondaty iabio, nandrenge Iehovà ami’ty fañoreñañe o manatan’ anjomba’ Iehovào.
12 Men mange av prestarne og levitarne og ættarhovdingarne, dei gamle som hadde set det fyrre huset, gret høgt då dei såg på at grunnvollen til dette huset vart lagd; men mange var so glade at dei ropa høgt av fagnad.
Fe nangoihoy ty rovetse o mpisoroñeo naho o nte-Levio vaho o talèn’ anjomban-droaeo, o androanavy nahaisake i anjomba valoha’eio, ie nampijadoñeñe añatrefam-pihaino’ iareo eo o mananta’ ty anjomba toio, fe maro ka ty nipazapazak’ an-kaehake;
13 Det var rådlaust for folket å skilja frå kvartanna fagnadropi og folkegråten; for folket sette i med velduge fagnadrop, og omen av dette lyddest langan leid.
aa le tsy nahatsikara’ ondatio ty famatsiña’ i fipazapazam-pirebehañey amy fangololoiha’ ondatioy; fa pinoña’ ondatio ty fipazake kanao jinanjiñe tsietoitane añe i hozakozakey.
