Esras 10
1 Ezra låg på marki framfyre gudshuset og gret og bad og sanna synderne. Då samla det seg kring honom ein ovstor skare av Israels folk, karar og kvinnor og born, og folket gret sårt.
Ezra mah Sithaw im hmaa ah akuep moe, mikkhraetui hoi zae taphonghaih hoiah lawkthuih naah, kami paroeai pop Israel nongpa, nongpatanawk hoi nawktanawk boih, Ezra khaeah angpop o moe, qah o.
2 Då tok Sekanja Jehielsson av Olams-sønerne til ords og sagde med Ezra: «Me hev vore utrugne åt mot vår Gud, med di me hev teke framande konor frå dei framande folki her i landet; men endå er ikkje all voni ute for Israel i denne saki.
To naah Elam acaeng, Jehiel capa Shekaniah mah Ezra khaeah, Aicae taengah kaom prae kalah nongpatanawk to zu ah a lak o pongah, aimacae ih Sithaw hmaa ah zaehaih a sak o boeh, toe Israel hanah oephaih oh vop.
3 Lat oss no gjera samband med vår Gud, um at me jagar frå oss alle desse konorne, og borni som dei hev fenge, etter kravet frå Vårherre og frå dei mennerne som ræddast for Guds lov, og lat det so verta gjort etter lovi.
To pongah vaihiah ka angraeng hoi aicae Sithaw lokpaekhaih zii kaminawk mah thuitaek ih lok baktih toengah, a zu hoi acaa nawktanawk haek o boih hanah, aicae Sithaw khaeah lokkamhaih sah si, kaalok baktih toengah sah o si.
4 Ris upp! for det er du som lyt greida denne saki, og me skal stydja deg. Ver frihuga og set det i verk!»
Angthawk ah; hae hmuen loe na ban ah ni oh; misahoihaih hoiah sah ah, kaicae mah doeh kang doet o haih toeng han hmang, tiah a naa.
5 Då reis Ezras upp og let prestehovdingarne og levithovdingarne og alle andre hovdingar i Israel gjera eid på at det måtte vera som her det var sagt. Og dei gjorde eiden.
To pongah Ezra mah angthawk moe, qaima zaehoikungnawk, Levinawk hoi Israelnawk khaeah a thuih o ih lok baktih toengah sak o hanah lokkamsak boih.
6 Ezra stod upp frå den staden framfyre gudshuset, og gjekk inn i romet åt Johanan Eljasibsson. Og då han var komen dit, var han ikkje god til å eta eller drikka, soleis syrgde han yver utruskapen åt deim som var attkomne frå utlægdi.
To pacoengah Ezra loe Sithaw im hmaa hoiah angthawk moe, Eliashib capa Jehohanan imthung ah caeh; to ah oh naah doeh, misong ah kalaem kaminawk ih zaehaih pongah, buh to caa ai moe, tui doeh nae ai.
7 So lyste dei ut yver Juda og Jerusalem til deim som var komen heim or utlægdi, at dei alle skulde samlast i Jerusalem!
Misong ah kalaem kaminawk loe, Jerusalem ah amkhueng hanah,
8 Var det nokon som ikkje kom innan tridje dagen etter, soleis som hovdingarne og styringsmennerne hadde sett, so skulde all hans eigedom verta bannstøytt, og han sjølv verta jaga ut or samlingi av deim som var komne heim or utlægdi.
ni thumto thung amtueng ai kami loe, ukkungnawk hoi kacoehtanawk ih lok takroekhaih baktih toengah, a tawnh o ih hmuennawk to lomh pae boih moe, misong ah kalaem kaminawk amkhuenghaih thung hoiah haek han oh tiah, Judah hoi Jerusalem boih ah taphong o.
9 So samla alle Juda- og Benjamins-mennerne seg i Jerusalem til tridje dagen; det var tjugande dagen i den niande månaden. Alt folket sat på den opne plassen attmed gudshuset og skalv, både for saki skuld og for regnbyorne.
Judah hoi Benjamin kaminawk boih, ni thumto pacoeng, khrah takawtto haih, ni pumphaeto naah, Jerusalem ah nawnto amkhueng o. Hae amkhuenghaih loe lokpui parai ah oh pongah kaminawk loe tasoeh takuenhaih hoiah kho angzo thungah anghnut o.
10 Då stod presten reis Ezra upp og sagde til deim: «De hev vore utrugne, med di de hev teke framande kvende til konor, og dermed hev de auka skuldi åt Israel.
To naah qaima Ezra mah angdoet moe, nihcae khaeah, Nangcae loe prae kalah nongpata to na zu o haih pongah, na zae o boeh moe, Israel kaminawk zaehaih nang pung o sak aep.
11 Gjev no Herren æra, Gud åt federne dykkar, og gjer etter viljen hans; skil dykk frå dei hine folki her i landet og frå dei framande konorne!»
Vaihi nam panawk ih Angraeng Sithaw khaeah zaehaih taphong oh loe, a koehhaih to sah oh; na taeng ih kaminawk hoi angkom o hmah loe, nihcae ih canunawk to zu o haih hmah, tiah a naa.
12 Då svara heile lyden med høg røyst: «Ja, som du hev sagt, so er me skuldige å gjera.
To ah kaom angpop kaminawk mah, Na thuih ih lok baktih toengah, ka sak o han oh, tiah tha hoiah hang o.
13 Men folket er mange i tal, og no er det regntidi, so me kann ikkje verta standande her ute. Dette er og ei ærend som ikkje verta avgjord på ein dag eller tvo; for me hev mykje synd på oss i dette stykket.
Toe kami paroeai pop o moe, cawh tue ah oh pongah, tasa bangah angdoe o thai ai; hae tiah zaehaih sah kami paroeai ka pop o pongah, hae hmuen loe nito maw, ni hnetto hoiah maw pacoeng thai koi hmuen ah om ai.
14 Lat difor hovdingarne våre gjera greida for heile lyden, og lat so alle deim i byarne våre som hev teke framande kvende til konor, møta fram til tider som vert fastsette, saman med styresmennerne og domarane frå den same byen, til dess me kann få vendt av vår Guds brennande harm for denne saki.»
Ukkungnawk mah rangpui kaminawk hanah sah pae nasoe; vangpui kruekah kaom prae kalah nongpata zu haih kaminawk boih hanah atue khaek pae oh loe, vangpui kruek ih kacoehtanawk hoi lok takroek kaminawk hoiah nawnto angzo o nasoe; hae hmuen kawng pongah, zitthok aicae Sithaw palungphuihaih aicae khae hoi amlaem let ai karoek to sah o nasoe, tiah a naa o.
15 Einast Jonatan Asaelsson og Jahzeja Tikvason gjorde motmæle mot dette, og Mesullam saman med leviten Sabbetai heldt med deim.
Asahel capa Jonathan hoi Tikvah capa Jahaziah hnik khue mah ni hae tok hae sak hoi, Levi acaeng Meshullam hoi Shabbethai mah nihnik to abomh hoi.
16 Dei som var attkomne or utlægdi, gjorde som sagt var. Og utvalde vart: Presten Ezras og nokre menner, hovdingar for ættgreinerne sine, alle nemnde på namn. So sette dei rådstemna den fyrste dagen i den tiande månaden til å granska denne saki.
To pongah thuih ih lok baktih toengah, misong kalaem kaminawk mah sak o. Ezra mah acaeng ukkungnawk to qoih, canawk maeto thung hoiah kami maeto a qoih moe, nihcae ih ahmin to tarik boih; khrah hato haih, ni tangsuek naah, to kawng to lok takroek hanah nawnto anghnut o.
17 Til fyrste dagen i fyrste månaden hadde dei greidt upp saki for dei mennerne som hadde teke seg framande kvende til konor.
Hmaloe koek ih khrah, amtong tangsuekhaih niah, prae kalah nongpata zu haih kaminawk nuiah lokcaekhaih to pacoeng o.
18 Millom prestesønerne fann dei desse som hadde teke framande kvende til konor: Av sønerne åt Jesua Josadaksson og brørne hans: Ma’aseja, Eliezer, Jarib og Gedalja;
Prae kalah nongpata zu haih qaimanawk loe, Jeshua ih acaeng, Jozadak ih caa hoi anih ih nawkamyanawk ah kaom, Maaseiah, Eliezer, Jarib hoi Gedaliah cae hae ni.
19 dei vilde styra frå seg konorne sine og ofra ein ver til syndoffer for den skuld dei hadde drege på seg - det lova dei og rette fram handi si på det;
Nihcae loe angmacae ih zu to pakhrak hanah lokkam o; a sak o pazae moeng pongah zae angbawn haih hanah, tuu tae maeto a paek o.
20 av Immers-sønerne: Hanani og Zebadja;
To pacoengah Immer ih capanawk thung hoiah Hanani hoi Zebediah,
21 av Harims-sønerne: Ma’aseja, Elias, Semaja, Jehiel og Uzzia;
Harim ih capanawk thung hoiah Maaseiah, Elijah, Shemaiah, Jehiel hoi Uzziah,
22 av Pashurs-sønerne: Eljoenai, Ma’aseja, Ismael, Netanel, Jozabad og Elasa.
Pashhur ih capanawk thung hoiah Elioenai, Maaseiah, Ishmael, Nethanel, Jozabad hoi Elasah,
23 Av levitarne: Jozabad, Sime’i og Kelaja, som og heitte Kelita, Petahja, Juda og Eliezer;
Levi ih capanawk thung hoiah Jozabad, Shimei, Kelaiah (anih loe Kelita ni), Pethahiah, Judah hoi Eliezer,
24 av songarane: Eljasib; av dørvaktarane: Sallum, Telem og Uri.
Laasah kaminawk thung hoiah Eliashib: khongkha toep kaminawk thung hoiah Shallum, Telem hoi Uri,
25 Av Israel elles: Av Paros-sønerne: Ramja, Izza, Malkia, Mijamin, Eleazar, Malkia og Benaja;
Israel acaeng thung hoiah Parosh ih capanawk; Ramiah, Jeziah, Malkiah, Miamin, Eleazar, Malkijah hoi Benaiah,
26 av Elams-sønerne: Mattanja, Zakarja, Jehiel, Abdi, Jeremot og Elia;
Elam ih capanawk thung hoiah Mattaniah, Zekariah, Jehiel, Abdi, Jeremoth hoi Eliah,
27 av Zattu-sønerne: Eljoenai, Eljasib, Mattanja, Jeremot, Sabad og Aziza;
Zattu ih caanawk thung hoiah Elioenai, Eliashib, Mattaniah, Jeremoth, Zabad hoi Aziza,
28 av Bebai-sønerne: Johanan, Hananja, Zabbai, Atlai;
Bebai ih caanawk thung hoiah Jehohanan, Hananiah, Zabbai hoi Athlai,
29 av Bani-sønerne: Mesullam, Malluk og Adaja, Jasub, Seal og Jeremot;
Bani ih caanawk thung hoiah Meshullam, Malluk, Adaiah, Jashub, Sheal hoi Ramoth,
30 av Pahat-Moabs-sønerne: Adna, Kelal, Benaja, Ma’aseja, Mattanja, Besalel, Binnui og Manasse;
Pahath-Moab ih capanawk thung hoiah Adna, Khelal, Benaiah, Maaseiah, Mattaniah, Bezalel, Binnui hoi Manasseh,
31 og Harims-sønerne: Eliezer, Issia, Malkia, Semaja, Simeon,
Harim ih capanawk thung hoiah Eliezer, Ishijah, Malkiah, Shemaiah, Shimeon,
32 Benjamin, Malluk, Semarja;
Benjamin, Malluk hoi Shemeriah,
33 av Hasums-sønerne: Mattenai, Mattatta, Sabad, Elifelet, Jeremai, Manasse, Sime’i;
Hashum ih capanawk thung hoiah Mattenai, Mattathah, Zabad, Eliphelet, Jeremai, Manasseh hoi Shimei,
34 av Bani-sønerne: Ma’adai, Amram og Uel,
Bani ih capanawk thung hoiah Maadai, Amram, Uel,
35 Benaja, Bedeja, Keluhi,
Benaiah, Bedeiah, Kheluh,
36 Vanja, Meremot, Eljasib,
Vaniah, Meremoth, Eliashib,
37 Mattanja, Mattenai og Ja’asu,
Mattaniah, Mattenai hoi Jaasau,
38 Bani, Binnui, Sime’i,
Bani, Binnui, Shimei,
39 og Selemja, Natan og Adaja,
Shelemiah, Nathan, Adaiah,
40 Maknadbai, Sasai, Sarai,
Maknadebai, Shashai, Sharai,
41 Azarel, Selemja, Semarja,
Azarel, Shelemiah, Shemariah,
42 Sallum, Amarja, Josef;
Shallum, Amariah hoi Joseph,
43 av Nebo-sønerne: Je’iel, Mattitja, Zabad, Zebina, Jaddu, Joel og Benaja.
Nebo ih capanawk thung hoiah Jeiel, Mattithiah, Zabad, Zebina, Jadau, Joel hoi Benaiah cae hae athum o.
44 Alle desse hadde teke framande kvende til konor. Og millom konorne var det sume som hadde fenge born.
Hae kaminawk boih loe prae kalah nongpatanawk to zu o haih, thoemto kaminawk loe hae ih a zunawk mah caa nawktanawk to sak pae o.
