Esekiel 6

1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde;

I puta ano te kupu a Ihowa ki ahau, i mea,

2 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Israelsfjelli og spå mot deim.

E te tama a te tangata, anga atu tou mata ki nga maunga o Iharaira, ka poropiti ki a ratou,

3 Og du skal segja: De Israelsfjell, høyr ordi frå Herren, Herren! So segjer Herren, Herren til fjelli og til haugarne, til gili og til dalarne: Sjå, eg let sverd koma yver dykk og øyder dykkar offerhaugar.

Ka mea atu, E nga maunga o Iharaira, whakarongo ki te kupu a te Ariki, a Ihowa: Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa ki nga maunga, ki nga pukepuke, ki nga awa, ki nga raorao: Tenei ahau, ahau nei ano, te kawe nei i te hoari ki runga ki a koutou, a ka kore i ahau o koutou wahi tiketike.

4 Og dykkar altar skal verta lagde i øyde og dykkar solstolpar sundkrasa, og eg vil lata dykkar gjennomstungne falla framfor augo på dykkar ufysne avgudar.

Ka whakaururuatia a koutou aata, ka tukitukia a koutou whakapakoko: a ka maka e ahau ki mua i a koutou whakapakoko o koutou tangata i whakamatea.

5 Og eg vil leggja liki av Israels-borni framfor augo på dykkar ufysne avgudar og strå beini dykkar rundt kringum dykkar altar.

Ka takoto ano i ahau nga tinana o nga tama a Iharaira ki mua i a ratou whakapakoko; ka titaria ano e ahau o koutou wheua ki a koutou aata a taka noa.

6 På kvar einaste stad der de bur, skal byarne verta lagde i øyde og offerhaugarne verta aude, so altari dykkar kann verta øydelagde og aude og dykkar ufysne avgudar sundkrasa og upp i inkje og solstolparne dykkar nedhogne og dykkar verk utstrokne;

I o koutou nohoanga katoa ka ururuatia nga pa, ka mokemoke ano nga wahi tiketike, he mea kia ururuatia ai a koutou aata, kia mokemoke ai; kia tukitukia ai ano a koutou whakapakoko, mutu ake ta ratou; ka poutoa ano a koutou whakapakoko, kia whakak ahoretia ai hoki a koutou mahi.

7 og gjennomstungne skal falla midt ibland dykk. Og de skal sanna at eg er Herren.

Ka hinga ano te parekura i roto i a koutou; a ka mohio koutou ko Ihowa ahau.

8 Men nokre vil eg leiva, med di sume av dykk slepp undan sverdet millom folkeslagi, når de vert spreidde kringum i landi.

Ka toe ano ia i ahau etahi, kia mawhiti ai etahi o koutou i te hoari i roto i nga iwi, ina titaria atu koutou ki nga whenua.

9 Og dei av dykk som slepp undan, skal minnast meg millom folki som dei er burtførde til, når eg hev knasa deira utrue hjarta som veik ifrå meg, og deira augo som i utruskap søkte etter deira ufysne avgudar. Og dei skal styggjast ved seg sjølve for det vonde dei hev gjort, med alle sine styggjor.

Na, ko te hunga o koutou e mawhiti, ka mahara ratou ki ahau i roto i nga iwi e whakaraua atu ai ratou, ki taku pakaruhanga i to ratou ngakau puremu, kua mawehe atu nei i ahau, me o ratou kanohi hoki, e haere nei ki te puremu ki o ratou whakapakok o: a anuanu iho ratou ki a ratou ano mo nga kino i mahia nei e ratou, mo a ratou mea whakarihariha katoa.

10 Og dei skal sanna at eg er Herren. Ikkje fåfengt hev eg tala um å senda denne ulukka på deim.

Ka mohio hoki ratou ko Ihowa ahau; ehara ano taku i te mea noa iho i taku kianga ka mahia tenei kino ki a ratou.

11 So segjer Herren, Herren: Slå i hop handlovarne dine og trappa med foten og ropa: «Ai, ei!» yver alle dei vonde styggjorne i Israels-lyden; for dei skal falla for sverd, svolt og sott.

Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa, papaki tou ringa, takahi iho tou waewae, me te ki ake ano, Aue, te mate mo nga kino whakarihariha katoa o te whare o Iharaira! ka hinga hoki ratou i te hoari, i te hemokai, i te mate uruta.

12 Den som er langt burte, skal døy av sotti, og den som er nær, skal falla for sverdet, og den som er leivd og berga, skal døy av svolten, og eg vil tøma min harm yver deim.

Ko te tangata i tawhiti ka mate i te mate uruta; ko te tangata e tata ana ka hinga i te hoari; ko te tangata e toe ana, e whakapaea ana, ka mate i te hemokai: na ka whakapaua e ahau toku riri ki a ratou.

13 Og de skal sanna et eg er Herren, når deira gjenomstungne ligg midt imillom deira ufysne avgudar, rundt kringum altari deira, på kvar ein høg haug, på alle fjelltoppar og under kvart eit grønt tre og under kvar ei lauvrik eik, på den staden der dei ofra godange åt dei ufysne avgudarne sine.

A ka mohio koutou ko Ihowa ahau, ina takoto o ratou tangata i patua i waenganui o a ratou whakapakoko i tetahi taha o a ratou aata, i tetahi taha, i runga i nga pukepuke tiketike katoa, i runga i nga tihi katoa o nga maunga, i raro ano i nga rak au kouru nui katoa, i raro i nga oki pururu katoa, i te wahi i tukua atu ai e ratou te kakara reka ki a ratou whakapakoko katoa.

14 Og eg vil retta ut handi mi mot deim og gjera landet til audn og øyda - verre enn Dibla-øydemarki - kvar dei so bur, og dei skal sanna at eg er Herren.

Ka totoro atu hoki toku ringa ki a ratou, a ka meinga te whenua kia ururua, kia takoto kau, i te koraha e anga ana ki Ripirata, puta noa i o ratou nohoanga: a ka mohio ratou ko Ihowa ahau.