Esekiel 6
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde;
HIKI mai la hoi ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
2 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Israelsfjelli og spå mot deim.
E ke keiki a ke kanaka, e haliu i kou wahi maka i na mauna o ka Iseraela, a e wanana ku e ia lakou.
3 Og du skal segja: De Israelsfjell, høyr ordi frå Herren, Herren! So segjer Herren, Herren til fjelli og til haugarne, til gili og til dalarne: Sjå, eg let sverd koma yver dykk og øyder dykkar offerhaugar.
A e olelo aku, E na mauna o ka Iseraela, e hoolohe i ka olelo a Iehova ka Haku, ke i mai nei Iehova ka Haku i na mauna a me na puu, i na muliwai, a me na awawa, penei; Eia hoi, owau, owau hoi ke lawe ae nei i ka pahikaua maluna o oukou, a e hookai au i ko oukou mau wahi kiekie.
4 Og dykkar altar skal verta lagde i øyde og dykkar solstolpar sundkrasa, og eg vil lata dykkar gjennomstungne falla framfor augo på dykkar ufysne avgudar.
A e neoneo ko oukou mau kuahu, a e wawahiia ko oukou mau kii, a e hoolei ilalo au i ko oukou poe kanaka lukuia imua o ko oukou mau akuakii.
5 Og eg vil leggja liki av Israels-borni framfor augo på dykkar ufysne avgudar og strå beini dykkar rundt kringum dykkar altar.
A e hoomoe iho au i na kupapau o na mamo a Iseraela ma ke alo o ko lakou mau akuakii, a e hooleilei au i ko oukou mau iwi a puni ko oukou mau kuahu.
6 På kvar einaste stad der de bur, skal byarne verta lagde i øyde og offerhaugarne verta aude, so altari dykkar kann verta øydelagde og aude og dykkar ufysne avgudar sundkrasa og upp i inkje og solstolparne dykkar nedhogne og dykkar verk utstrokne;
Ma ko oukou mau wahi e noho ai a pau, e hooneoneoia ko oukou mau kulanakauhale, a neoneo hoi ko oukou mau wahi kiekie; i hoohioloia'i ko oukou mau kuahu a neoneo, a e wawahiia hoi ko oukou mau akuakii a oki loa, a e kuaia hoi ko oukou mau kii, a e haalele loa ia ka oukou mau hana.
7 og gjennomstungne skal falla midt ibland dykk. Og de skal sanna at eg er Herren.
A e haule ka poe e pepehiia iwaenakonu o oukou, a e ike no oukou owau no Iehova.
8 Men nokre vil eg leiva, med di sume av dykk slepp undan sverdet millom folkeslagi, når de vert spreidde kringum i landi.
Aka, e hookoe au i ke koena, no oukou kekahi poe e pakele i ka pahikaua iwaena o na lahuikanaka, i ka wa e hoopuehuia'i oukou ma na aina.
9 Og dei av dykk som slepp undan, skal minnast meg millom folki som dei er burtførde til, når eg hev knasa deira utrue hjarta som veik ifrå meg, og deira augo som i utruskap søkte etter deira ufysne avgudar. Og dei skal styggjast ved seg sjølve for det vonde dei hev gjort, med alle sine styggjor.
A o ko oukou poe i pakele, e hoomanao lakou ia'u iwaena o na lahuikanaka, kahi e lawepioiaku ai lakou, no ka mea, e hanapepe au i ko lakou naau moe kolohe, a me ko lakou mau maka i hele moe kolohe mamuli o ko lakou mau akuakii; a e hoowahawaha lakou ia lakou iho no na hewa a lakou i hana'i i ko lakou mau mea ioaina a pau.
10 Og dei skal sanna at eg er Herren. Ikkje fåfengt hev eg tala um å senda denne ulukka på deim.
A e ike lakou, owau no Iehova, aole hoi he mea ole ka'u olelo ana, e hana au no lakou i keia mea e poino ai.
11 So segjer Herren, Herren: Slå i hop handlovarne dine og trappa med foten og ropa: «Ai, ei!» yver alle dei vonde styggjorne i Israels-lyden; for dei skal falla for sverd, svolt og sott.
Ke i mai nei Iehova ka Haku penei; E pai me kou lima, a e hahi me kou wawae, a e olelo aku, Auwe na mea inaina a pau o ka ohana a Iseraela! no ka mea, e haule lakou i ka pahikaua a me ka wi, a me ka mai ahulau.
12 Den som er langt burte, skal døy av sotti, og den som er nær, skal falla for sverdet, og den som er leivd og berga, skal døy av svolten, og eg vil tøma min harm yver deim.
O ka mea ma kahi loihi aku e make ia i ka mai ahulau; a o ka mea kokoke mai, e haule ia i ka pahikaua; a o ka mea i koe mai a hoopuniia, e make ia i ka wi: pela e hooko ai au i ko'u ukiuki maluna o lakou.
13 Og de skal sanna et eg er Herren, når deira gjenomstungne ligg midt imillom deira ufysne avgudar, rundt kringum altari deira, på kvar ein høg haug, på alle fjelltoppar og under kvart eit grønt tre og under kvar ei lauvrik eik, på den staden der dei ofra godange åt dei ufysne avgudarne sine.
A e ike no oukou, owau no Iehova i ka wa e waiho ai ko lakou poe i pepehiia iwaena o ko lakou mau akuakii a puni ka lakou mau kuahu, maluna o na puu kiekie a pau, a ma na piko a pau o na mauna, a malalo iho o kela laau uliuli keia laau uliuli, a malalo ae o na laau oka paapu a pau, kahi i haawi ai lakou i ka lakou mea ala ono i ko lakou mau akuakii a pau.
14 Og eg vil retta ut handi mi mot deim og gjera landet til audn og øyda - verre enn Dibla-øydemarki - kvar dei so bur, og dei skal sanna at eg er Herren.
Pela e kau aku ai au i ko'u lima maluna o lakou, a e hooneoneo ai au i ka aina, oia, e oi aku kona neoneo ana mamua o ko ka waonahele mawaena oauei a me Dibelata, ma ko lakou wahi i noho ai a pau; a e ike lakou owau no Iehova.
