Esekiel 42
1 So let han meg ganga ut i den ytre fyregarden den vegen som gjekk nordetter. Og han let meg koma til den kovebygnaden som låg midt framfor det fråskilde tunet og beint imot bygnaden i nord,
A LAILA lawe mai oia ia'u i ka pahale mawaho ma ka aoao kukulu akau; a hookomo ae ia'u iloko o ke keena e ku pono ana i kahi kaawale, ka mea imua o ke alo o ka hale ma ka aoao kukulu akau.
2 til langsida som var på hundrad alner, med inngang i nord, men breiddi var femti alner.
Ma ke alo o ka loa o na kubita hookahi haneri ka ipuka kukulu akau, a o ka laula he kanalima kubita.
3 Beint imot eit stykke på tjuge alner av den indre fyregarden og midt framfor steingolvet i den ytre fyregarden, var det sval mot sval i tri høgder.
E ku pono ana hoi i na kubita he iwakalua no ka pahale iloko, a ku pono ana hoi i ke keehana no ka pahale mawaho, he anuu e ku pono ana i ke anuu, ekolu papa.
4 Og framanfor kovarne var det ein ti alner breid gang innetter, ein veg på ei aln; og dørerne deira snudde i nord.
A ma ke alo o na keena he wahi e holoholo ai he umi kubita ka laula maloko, he ala hookahi kubita; a ma ke kukulu akau ko lakou mau puka.
5 Og dei øvste kovarne var dei minste, for svalerne tok burt meir rom frå deim enn frå dei nedste og dei millomste i bygnaden.
Pokole mai hoi na keena luna: no ka mea, na pau ke kauwahi o lakou i na papaluna, i ko lalo loa, a me ko waeua o ka hale.
6 For dei låg i tri høgder, men hadde ikkje stolpar so som dei i fyregarden; difor smalkast det meir for dei øvste kovarne enn for dei nedste og millomste, frå jordi og uppetter.
No ka mea, ekolu ko lakou, aole hoi o lakou mau kia e like me na kia o na pahale; nolaila ua hoemiia ka hale i ko lalo a me ko waena mai ka honua aku.
7 Og ein mur som var utanfor, frammed kovarne, imot den ytre fyregarden, gjekk framanfor kovarne. Han var femti alner lang.
A o ka pa mawaho e ku pono ana i na keena, e nana ana i ka pahale mawaho, ma ke alo o na keena, o kona loa he kanalima kubita.
8 For lengdi på dei kovarne som låg imot den ytre fyregarden, var femti alner, men sjå, mot templet: hundrad alner.
No ka mea, o ka loa o na keena maloko o ka pahale mawaho, he kanalima kubita; aia hoi, ma ke alo o ka luakini hookahi haneri kubita.
9 Og nedunder desse kovarne var inngangen mot aust, når ein gjekk inn i deim frå den ytre fyregarden.
A malalo ae o keia mau keena ke komo ana ma ka aoao hikina, i ke komo ana'ku ilaila mai ka pahale mawaho aku.
10 Der fyregardsmuren imot aust var på det tjukkaste, framanfor det fråskilde tunet og framanfor bygnaden, var det kovar.
Maloko na keena o ka manoanoa o ka pa ma ka hikina e ku pono ana i kahi kaawale, a e ku pono ana i ka hale.
11 Og ein veg gjekk framanfor deim. Dei såg ut som dei kovarne som låg mot nord, like lange og like breide; likeins alle utgangar og tilskipnader elles og dørgap.
A o ke ala ma ko lakou alo, ua like me na keena ma ke kukulu akau i ka nana aku, ua like ka loa me ko lakou, a ua like ka laula me ko lakou; a o ko lakou puka ana ae, mamuli no ia o ko lakou ano a me ko lakou mau ipuka.
12 Og likeins dørerne på dei kovarne som låg mot sud; det var ei dør der som vegen tok til, vegen frammed den muren som høyrde til, vegen austetter når ein gjekk inn i deim.
A mamuli hoi o na puka o na keena, ma ka aoao kukulu hema, he puka ma ke poo o ke ala, ke ala ku pono i ke alo o ka pa, ma ka hikina, i ke komo ana o kekahi ilaila.
13 So sagde han med meg: «Kovarne mot nord og kovarne mot sud, som ligg innmed det fråskilde tunet, dei er heilage kovar, der prestarne som er nær Herren skal eta det høgheilage. Der skal dei leggja det høgheilage, både grjonofferet og syndofferet og skuldofferet, for staden er heilag.
Alaila olelo mai la oia ia'u, O ua keena ma ka akau, a o na keena ma ka hema, ma ke alo o kahi kaawale, he mau keena hoano ia, kahi o na kahuna i hookokoke ia Iehova, e ai ai i na mea hoano loa; malaila hoi e waiho iho ai lakou i na mea hoano loa, me ka mohai ai, a me ka mohailawehala, a me ka mohaihala, no ka mea, he hoano ia wahi.
14 Når prestarne gjeng inn, so skal dei ikkje ganga ut att or heilagdomen og ut i den ytre fyregarden, men der skal dei leggja av seg klædi som dei hev gjort tenesta i, for dei er heilage. Dei skal taka på seg andre klæde og so ganga dit der folket må vera.»
Aia komo na kahuna ilaila, aole lakou e hele aku mai loko aku o kahi hoano a i ka pahale mawaho, aka, malaila no e waiho iho ai lakou i ko lakou mau kapa komo i lawelawe ai lakou, no ka mea, he mau mea hoano ia; a e hookomo i na kapa komo e ae, a e hookokoke i kahi o na kanaka.
15 Og då han hadde gjort mælingi frå seg i det indre huset, fylgde han meg ut gjenom den porten som hadde framsida mot aust, og der mælte han rundt ikring.
A pau kona ana ana'e i ka hale oloko, lawe mai oia ia'u i ka ipuka e nana ana i ka hikina, a ana'e la oia ia mea a puni.
16 Han mælte austsida med mælestongi: fem hundrad stenger etter mælestongi rundt ikring.
Ana'e la hoi oia i ka aoao hikina me ke ana ohe, elima haneri ohe, me ke ana ohe a puni.
17 Han mælte nordsida: fem hundrad stenger etter mælestongi rundt ikring.
Ana'e la hoi oia i ka aoao kukulu akau me ke ana ohe, elima haneri ohe, me ke ana ohe a puni.
18 Sudsida mælte han: fem hundrad stenger etter mælestong.
Ana'e la hoi oia i ka aoao kukulu hema, me ke ana ohe, elima haneri ohe.
19 Han snudde og gjekk mot vestsida; han mælte fem hundrad stenger etter mælestong.
Huli ao la ia i ka aoao komohana, a ana'e la elima haneri ohe, me ke ana ohe.
20 På dei fire sidorne mælte han det. Det hadde ein mur rundt ikring: fem hundrad stenger lang og fem hundrad breid, til å skilja det heilage frå det som var uhelga.
Ana'e la oia ia ma kona mau aoao eha; he pa kona a puni, elima haneri ka loa, elima haneri ka laula, e kaawale ai iwaena o kahi hoano a me kahi hoano ole.
