Esekiel 42
1 So let han meg ganga ut i den ytre fyregarden den vegen som gjekk nordetter. Og han let meg koma til den kovebygnaden som låg midt framfor det fråskilde tunet og beint imot bygnaden i nord,
Hathnukkhu hoi atunglae lam lahoi thongma koe lah, na tâcokhai teh, im e atunglah ka houng e hmuen e hmalah kaawm e rakhannaw hah na patue.
2 til langsida som var på hundrad alner, med inngang i nord, men breiddi var femti alner.
Hahoi atunglae im takhangnaw teh, ayung dong 100 touh asaw teh, adangka dong 50 touh akaw.
3 Beint imot eit stykke på tjuge alner av den indre fyregarden og midt framfor steingolvet i den ytre fyregarden, var det sval mot sval i tri høgder.
Athung patuen e thongma hmuen ka houng e dong 20 touh koe lah kangvawi e hoi, alawilae thongma talung phai e koe lah kangvawi lahoi imrakhan dot thum touh ao.
4 Og framanfor kovarne var det ein ti alner breid gang innetter, ein veg på ei aln; og dørerne deira snudde i nord.
Im rakhannaw e a rahak dawk dong touh ka kaw e, dong 10 touh ka saw e takannae ao. Takhangnaw ni atunglah a kangvawi awh.
5 Og dei øvste kovarne var dei minste, for svalerne tok burt meir rom frå deim enn frå dei nedste og dei millomste i bygnaden.
Lathueng patuen e rakhannaw teh abuenghnawn, bangkongtetpawiteh, a dot rahim e hoi a lungui e naw hlak rakhannaw ni hmuen ka paphnawn a la dawk doeh.
6 For dei låg i tri høgder, men hadde ikkje stolpar so som dei i fyregarden; difor smalkast det meir for dei øvste kovarne enn for dei nedste og millomste, frå jordi og uppetter.
Bangkongtetpawiteh, dot thum touh lah sak e lah ao teh, thongma e khomnaw patetlah khom hah tawn awh hoeh, hottelah a lungui e dot hlak a lathueng lae dot bet abuenghnawn.
7 Og ein mur som var utanfor, frammed kovarne, imot den ytre fyregarden, gjekk framanfor kovarne. Han var femti alner lang.
Hote rakhan avangvanglah, alawilae thongma koe lah, rakhannaw e hmalah, a dum awh e tapang teh, ayung dong 50 touh a pha.
8 For lengdi på dei kovarne som låg imot den ytre fyregarden, var femti alner, men sjå, mot templet: hundrad alner.
Alawilae thongma teng e rakhannaw teh, ayung dong 50 touh a pha. Bawkim e hmalah ayung teh dong 100 touh a pha.
9 Og nedunder desse kovarne var inngangen mot aust, når ein gjekk inn i deim frå den ytre fyregarden.
Alawilae thongma hoi athunglah kanae patetlah kanîtho lahoi kâennae lamthung ao.
10 Der fyregardsmuren imot aust var på det tjukkaste, framanfor det fråskilde tunet og framanfor bygnaden, var det kovar.
Imka lah ka houng e hmuen hah atunglae dum e thongma e tapang dawk hai rakhannaw ao.
11 Og ein veg gjekk framanfor deim. Dei såg ut som dei kovarne som låg mot nord, like lange og like breide; likeins alle utgangar og tilskipnader elles og dørgap.
Hote rakhannaw e hmalah kaawm e takannae koehoi rakhan ayung adangka, tâconae kâennae takhang kaawm e pueng teh, atunglae rakhan hoi mei rei a kâvan awh.
12 Og likeins dørerne på dei kovarne som låg mot sud; det var ei dør der som vegen tok til, vegen frammed den muren som høyrde til, vegen austetter når ein gjekk inn i deim.
Akalae rakhan takhang hai, atunglae rakhan takhangnaw hoi a kâvan awh teh, thongma avangvanglah kanîtholah kangvawi e takannae tapang apasueke koe kâennae takhang ao.
13 So sagde han med meg: «Kovarne mot nord og kovarne mot sud, som ligg innmed det fråskilde tunet, dei er heilage kovar, der prestarne som er nær Herren skal eta det høgheilage. Der skal dei leggja det høgheilage, både grjonofferet og syndofferet og skuldofferet, for staden er heilag.
Ka bangnue e ni hai ka houng e hmuen koe e hmalah, atunglae rakhan hoi akalae rakhannaw teh kathounge rakhan, Bawipa Jehovah koe rek kahnai e vaihmanaw ni kathoungpounge hnonaw hah a canae rakhannaw doeh. Hote a hmuen teh, a thoung dawkvah, kathoungpounge hno yon thuengnae, tavai thuengnae, yontha thuengnae hrueknae hmuen doeh.
14 Når prestarne gjeng inn, so skal dei ikkje ganga ut att or heilagdomen og ut i den ytre fyregarden, men der skal dei leggja av seg klædi som dei hev gjort tenesta i, for dei er heilage. Dei skal taka på seg andre klæde og so ganga dit der folket må vera.»
Vaihmanaw ni a kâen toteh, thaw a tawknae angki a khohna awh teh, kathounge hmuen koehoi, alawilae thongma koe lah tâcawt mahoeh, hote khohna a thoung dawkvah, a rading teh alouke khohna hah a kho hnukkhu, taminaw a onae koe a cei ao thai han telah kai ni ka dei, telah ati.
15 Og då han hadde gjort mælingi frå seg i det indre huset, fylgde han meg ut gjenom den porten som hadde framsida mot aust, og der mælte han rundt ikring.
Athung e bawkim be a bangnue hnukkhu, kanîtholah kangvawi e, kâen tâconae lamthung koe na tâcokhai teh, petkâkalup lah a bangnue.
16 Han mælte austsida med mælestongi: fem hundrad stenger etter mælestongi rundt ikring.
Bangnuenae cakui hoi Kanîtholae a bangnue teh, a bangnuenae hoi a bangnue teh dong 500 touh a pha.
17 Han mælte nordsida: fem hundrad stenger etter mælestongi rundt ikring.
Atunglae hah a bangnuenae cakui hoi a bangnue teh dong 500 touh a pha.
18 Sudsida mælte han: fem hundrad stenger etter mælestong.
Akalae bout a bangnue teh bangnuenae cakui hoi a bangnue teh dong 500 touh a pha.
19 Han snudde og gjekk mot vestsida; han mælte fem hundrad stenger etter mælestong.
kanîloumlah hoi bout a bangnue teh, a bangnuenae cakui hoi a bangnue teh dong 500 touh a pha.
20 På dei fire sidorne mælte han det. Det hadde ein mur rundt ikring: fem hundrad stenger lang og fem hundrad breid, til å skilja det heilage frå det som var uhelga.
Avoivang lahoi a bangnue teh, ayung 500 touh a pha, adangka dong 500 touh a pha. Petkâkalup lah tapang ao teh, hmuen kathoung hoi hmuen kathounghoehe kapeknae lah ao.
