< Esekiel 39 >
1 Og du, menneskjeson! Spå mot Gog og seg: So segjer Herren, Herren: Sjå, eg vil finna deg, Gog, fyrste yver Ros, Mesek og Tubal.
Hatdawkvah, nang tami capa, Gog taranlahoi lawk pâpho haw, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, khenhaw! Oe! Gog, Rosh, Meshek hoi Tubal naw e bawi, nang teh na taran.
2 Og eg vil snu deg um og jaga deg fram og få deg til å koma upp, lengst or Norderland, og lata deg koma upp på Israelsfjelli.
Hnukhma lah na palang vaiteh, atunglae apoutnae koehoi, na tâcokhai vaiteh, Isarel mon dawkvah na phakhai han.
3 Og eg vil slå bogen din utor vinstre handi og lata pilerne dine detta utor høgre handi.
Avoilae na kut dawk e licung hah ka khoe vaiteh, aranglae na kut dawk e palacung hah ka khoe han.
4 På Israelsfjelli skal du falle, du og all herskararne dine og folkeslagi som er med deg. Til rovfuglar av alle slag og til villdyri på marki gjev eg deg til mat.
Nang nama hoi na ransanaw nang koe kaawm e tamihu hoi, Isarel mon dawk na rawp awh han. Moi ka cat e kalvan e tavanaw hoi sarangnaw kei sak hanelah na poe awh han.
5 Utyver marki skal du falla; for eg hev tala, segjer Herren, Herren.
Kahrawngum vah na rawp awh vaiteh na due awh han. Kai ni yo ka dei toe telah Bawipa Jehovah ni a dei telah a ti.
6 Og eg vil senda eld på Magog og på dei som bur trygt i øylandi. Og dei skal sanna at eg er Herren.
Magog hoi talî rai lae karoumcalah kho kasaknaw koevah, hmai ka tâco sak han, hahoi kai teh BAWIPA lah ka o tie hah a panue awh han.
7 Og mitt heilage namn vil eg gjera kunnigt midt ibland mitt folk Israel, og aldri meir vil eg lata mitt heilage namn verta vanhelga, og folkeslagi skal sanna at eg er Herren, heilag i Israel.
Hottelah ka tami Isarelnaw dawk ka min kathoung hah ka panue sak vaiteh, ka min kathoung khin sak e ka pasoung mahoeh toe, hottelahoi miphunnaw ni kai teh BAWIPA, Isarel miphunnaw e tami kathoung lah ka o tie a panue awh han.
8 Sjå, det kjem, og det hender, segjer Herren, Herren; det er dagen som eg hev tala um.
Khenhaw! a pha toe, kuepsak e lah ao roeroe han telah Bawipa Jehovah ni a dei. Hete hnin doeh telah yo ka la dei tangcoung e hah.
9 Då skal dei som bur i Israels-byarne ganga ut og gjera upp eld og kveikja upp med herbunader; både med store skjoldar og med små, med bogar og med piler og med stavar og mot spjot. Og med dette til brennefang skal dei elda i sju år.
Isarel khopui dawk kho kasaknaw hah a tâco awh vaiteh, tarantuknae puengcang, bahling kathoeng kalen, licung hoi samtang, tahroe hoi bongpai naw hah kum sari touh thung hmai a sawi awh han.
10 Dei skal ikkje henta ved or marki og ikkje hogga i skogarne, for dei skal elda med herbunaderne. Og dei skal rana sine ransmenner og herja sine herjarar, segjer Herren, Herren.
Hatnae tueng dawk takha dawk thing phawt mahoeh, ratu thung e tâtueng awh mahoeh, tarantuknae puengcangnaw hoi hmai a patawi awh han, ka raphoekungnaw hah a raphoe awh han. Kalawmkungnaw e hnopai a lawp awh van han, telah Bawipa Jehovah ni a dei.
11 Og det skal henda same dagen, at eg vil gjeva Gog ein gravstad i Israel, Ferdamannsdalen austum havet, og han skal stengja vegen for ferdafolket. Der skal dei gravleggja Gog og heile mannemugen hans, og dei skal kalla det Gogs-muge-dalen.
Hote hnin torei teh, Gog hanelah Isarel ram dawkvah, pakawp nahane hmuen ka poe han, talî, kanîtholah Abarim tanghling hah Gog hoi a taminaw a pakawp awh han dawkvah, hote hnin teh, kahlawng kacetnaw e a hnawng a tabuem awh han, hatdawkvah, hote hmuen hah Hamon-gog tanghling telah ati awh han.
12 I sju månader skal Israels-lyden jorda deim, det skal vera til å reinsa landet.
Isarelnaw ni amamae ram a thoung sak thai nahanelah, thapa yung sari touh thung a pakawp awh han.
13 All landslyden skal jorda deim, og det skal gjera deim namnfræge den dagen eg syner meg herleg, segjer Herren, Herren.
Khocanaw pueng ni a ven awh vaiteh, talai dawk a pakawp e lahoi, kai na pholennae hnin dawk ka min kamthangnae lah ao awh han telah Bawipa Jehovah ni a dei.
14 Og dei skal velja ut menner som stødt skal fara um i landet og jorda deim som der hadde fare fram, deim som hadde vorte liggjande etter utyver jordi; det skal vera til å reinsa det. Når sju månader er lidne, skal dei taka til med leitingi.
Hahoi amamae ram a thoung sak nahanelah, pakawp hoeh e naw hah a tawng awh teh, kapakawmkungnaw hah a rawi awh han, ahnimouh ni thapa yung sari aloum hnukkhu tawng hane a kamtawng awh han.
15 Når då yverfararane fer um i landet og fær sjå eit mannebein, skal dei setja upp et merke attmed det til gravarane fær grave det ned i Gogs-muge-dalen.
Ram katinnaw ni a katin awh navah, tami hru hmawt awh pawiteh, Hamon-gog tanghling dawk kapakawmkungnaw ni a pakawp awh hoehroukrak teh mitnoutnae a ung awh han.
16 Ogso eit bynamn skal vera Hamona. Soleis skal dei reinsa landet.
Khopui e min hai Hamonah telah a phung han, hottelahoi ram hah a thoung sak awh han telah a ti.
17 Og du, menneskjeson! So segjer Herren, Herren: Seg med kvar fljugande fuglen og kvart eit udyr på marki: Samla dykk saman og kom! Sanka dykk frå alle stader til slagtofferet mitt, som eg hev slagta åt dykk, eit stort slagtoffer på Israelsfjelli. Og de skal eta kjøt og drikka blod.
Hahoi nang tami capa Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, tava phunkuep hoi moithang phunkuep koevah, lawk dei, kamkhueng awh nateh tho awh.
18 Kjøt av kjempor skal de få eta, og blod frå fyrstar på jord skal de få drikka; verar, lamb og bukkar og uksar, gjødde i Basan alle i hop.
Athakaawmnaw moinaw hah na ca awh vaiteh, talai e kahrawikungnaw e a thi hah na nei awh han, tutan hoi tuca, hmae, Bashan ram e maitotannaw e thipalingnaw hoi,
19 De skal få eta feitt til de vert mette, og drikka blod til det vert drukne, av slagtofferet mitt som eg slagtar åt dykk.
nangmouh hanelah bu lawngnae ka sak e athaw hah kingboum lah na ca vaiteh, a thi hah nget ka parui lah a nei awh han.
20 Og de skal verta mette ved mitt bord med ridehestar og vognhestar, med kjempor og hermenner av alle slag, segjer Herren, Herren.
Hottelah marang hoi leng ka kâcuinaw, athakaawme taminaw, hoi tarantuk pueng hah kaie bu lawng na koe ka boum lah na ca awh han, telah Bawipa Jehovah ni a dei.
21 Og eg vil syna mitt storvelde millom folki, og alle folki skal sjå min dom, som eg hev halde, og mi hand, som eg hev lagt på deim.
Ka bawilennae hai Jentel miphunnaw koe kai ni ka hruek han. Lawk ka dei tangcoung e hoi ahnimouh dawk ka kut ka toung e hah Jentel miphun pueng ni a hmu awh han.
22 Og Israels-lyden skal sanna at eg er Herren, deira Gud, frå den dagen og framleides.
Kai teh ahnimae BAWIPA heh Cathut lah ka o tie Isarel imthungnaw ni hote hnin koehoi a panue awh han.
23 Og folkeslagi skal skyna at det var for sine misgjerningar Israels-lyden vart burtførd, for di dei for med svik imot meg, so eg laut løyna mi åsyn for deim og gjeva deim i fiendehand, so dei fall for sverd alle saman.
Isarel imthungnaw ni amamae yon kecu dawk santoungnae hah Jentelnaw ni a panue awh han. Kai koe a yon awh dawk, ka minhmai ka thung vaiteh, a tarannaw e kut dawk ka poe vaiteh, ahnimouh pueng teh tahloi hoi koung a due awh.
24 Etter deira ureinskap og misgjerningar for eg fram imot deim og løynde mi åsyn for deim.
A kamhnawngnae hoi kâtapoenae patetlah ahnimae a lathueng ka sak teh, ahnimouh koe ka minhmai ka thung.
25 Difor, so segjer Herren, Herren: No vil eg enda Jakobs fangetid og miskunna all Israels-lyden, og eg vil vera ihuga for mitt heilage namn.
Hatdawkvah, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Atuvah, Jakop sankatoungnaw hah ka bankhai vaiteh, Isarel imthungnaw pueng koevah pahrennae ka tawn han. Ka min kathoung hane dawkvah, ka lung a cak han.
26 Og dei skal bera si skjemsla og all si utrue framferd mot meg, når dei bur trygt i landet sitt, og ingen skræmer deim.
Na lungpuensak hane apihai awm laipalah, amamae ram dawk ao awh nah, kai koe a yonnae, kaie lathueng lawkeknae hoi, yeiraiponae hah a phu awh han.
27 Når eg fører deim tilbake frå folkeslagi og sankar deim or fiendelandi og helgar meg på deim for augo på dei mange folk,
Ahnimouh teh miphun pueng koehoi ka bankhai vaiteh, a tarannaw e kut dawk hoi ka pâkhueng toteh, miphunnaw hmaitung vah ahnimouh teh a thoung awh hah.
28 då skal dei sanna at eg er Herren, deira Gud, med di at eg førde deim burt til folkeslagi, men samlar deim no inn i deira eige land og ikkje leiver ein einaste av deim etter meg der.
Miphunnaw koevah san lah kaawmsakkung kecu dawk thoseh, hateiteh buet touh boehai san lah cettakhai laipalah, amamae ram dawk roeroe vah, bout ka bankhai e dawkvah, kai teh Bawipa Jehovah lah ka o tie a panue awh han.
29 So vil eg aldri meir løyna mi åsyn for deim, for eg hev rent ut min ande yver Israels-lyden, segjer Herren, Herren.
Ahnimouh koe ka minhmai ka thung mahoeh toe, bangkongtetpawiteh, Isarel imthungnaw e a lathueng vah ka muitha ka awi toe telah Bawipa Jehovah ni a dei telah a ti.