Esekiel 34
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Ug ang pulong ni Jehova midangat kanako, nga nagaingon:
2 Menneskjeson! Spå mot Israels hyrdingar! Spå og seg med deim, med hyrdingarne: So segjer Herren, Herren: Usæle Israels hyrdingar som røktar seg sjølve! Er det ikkje hjordi hyrdingen skal røkta?
Anak sa tawo, panagna batok sa mga magbalantay sa mga carnero sa Israel, panagna, ug umingon ka kanila, bisan sa mga magbalantay sa mga carnero: Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Alaut ang mga magbalantay sa mga carnero nga nagapasibsib hinoon sa ilang kaugalingon! dili ba ang mga magbalantay sa mga carnero magapasibsib sa mga carnero?
3 Feita et de, og med ulli klæder de dykk, og det gjødde slagtar de; hjordi gjæter de ikkje.
Ginakaon ninyo ang tambok, ug nanagsaput kamo sa balhibo sa carnero, inyong gipamatay ang mga pinatambok; apan kamo wala magpasibsib sa mga carnero.
4 Det veike hev de ikkje styrkt, og det sjuke hev de ikkje lækt, det beinbrotne hev de ikkje bunde um, og det burtdrivne hev de ikkje sanka, og det burtkomne hev de ikkje leita upp, men de hev fare hardt fram mot deim og med vald.
Ang carnero nga gitakboyan sa sakit wala ninyo palig-ona, ni tambalan ninyo ang masakiton, ni bugkosan ninyo ang nabunggoan sa bukog, ni pabalikon ninyo pag-usab kadtong ginapatlaag sa halayo, ni pangitaon ninyo kadtong nawala; apan uban ang pagpugos ug kabangis giharian ninyo sila.
5 Og dei vart spreidde, av di dei var hyrdinglause, og dei vart til føda åt kvart villdyr på marki, og spreidde vart dei.
Ug sila nanagkatibulaag, tungod kay sila walay magbalantay; ug sila nangahimong kalan-on sa tanang mga mananap sa kapatagan, ug gipatibulaag sila.
6 Forvilla fer sauerne mine på alle fjell og på alle høge hamrar, og utyver alt landet er sauerne mine spreidde, og ingen spør etter deim, og ingen leitar.
Ang akong mga carnero nanaglaroylaroy sa tanang kabukiran, ug ibabaw sa tanang kabungtoran nga hatag-as: oo, ang akong mga carnero gipatibulaag sa tibook nga nawong sa yuta; ug walay mausa nga nagsusi ug nangita kanila.
7 Difor, de hyrdingar, høyr Herrens ord!
Busa, kamo nga mga magbalantay sa mga carnero, pamati sa pulong ni Jehova:
8 So sant som eg liver, segjer Herren, sanneleg, etter di sauerne mine er vorte til eit ran, ja, sauerne mine er vortne til føda for åt kvart villdyr på marki, og hyrdingarne mine ikkje spurde etter sauerne mine, men hyrdingarne røkta seg sjølve og ikkje røkta sauerne mine -
Ingon nga buhi ako, nagaingon ang Ginoong Jehova sa pagkamatuod tungod kay ang akong mga carnero nangahimong tukbonon, ug ang akong mga carnero nangahimong kalan-on sa tanang mga mananap sa kapatagan, tungod kay walay magbalantay, ni ang akong mga magbalantay sa carnero magsusi sa akong mga carnero, kondili ang mga magbalantay nagpakaon hinoon sa ilang kaugalingon, ug wala magpasibsib sa akong mga carnero;
9 difor, de hyrdingar, høyr Herrens ord!
Busa, kamo nga mga magbalantay sa mga carnero, pamati sa pulong ni Jehova:
10 So segjer Herren, Herren: Sjå, eg vil finna hyrdingarne og krevja sauerne mine av deira hand og taka frå deim gjætsla, so hyrdingarne ikkje lenger skal røkta seg sjølve. Og eg vil berga sauerne mine frå deira munn, so dei ikkje skal verta til føda åt deim.
Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ania karon, ako batok sa magbalantay sa mga carnero; ug akong panilngon ang akong mga carnero diha sa ilang kamot, ug pahunongon ko sila pagpasibsib sa mga carnero; ni ang mga magbalantay sa carnero magpakaon pa pag-usab sa ilang kaugalingon; ug akong luwason ang akong mga carnero gikan sa ilang baba, aron sila dili mangahimong kalan-on alang kanila.
11 For so segjer Herren, Herren: Sjå, her er eg sjølv, og eg vil spyrja etter sauerne mine og sjå til deim.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ania karon, ako gayud, bisan ako, magasusi sa akong mga carnero, ug magapangita kanila.
12 Likeins som ein hyrding ser til si hjord den dagen han er millom dei spreidde sauerne sine, soleis vil eg sjå til sauerne mine. Og eg vil berga deim frå alle stader der dei er spreidde på ein dag med skyer og myrkeskodda.
Ingon sa usa ka magbalantay nga magasusi sa iyang panon sa adlaw nga anaa siya sa taliwala sa iyang mga carnero nga nanagkatibulaag ngadto sa halayo, mao man pangitaon ko ang akong mga carnero; ug luwason ko sila gikan sa tanang mga dapit diin sila managkatibulaag sulod sa madag-um ug mangiub nga adlaw.
13 Og eg vil føra deim ut ifrå folkeslagi og sanka deim ut or landi, og føra deim til deira eige land; og eg vil gjæta deim i Israelsfjelli, i dalarne og på alle bustader i landet.
Ug kuhaon ko sila gikan sa mga katawohan, ug tigumon sila gikan sa kayutaan, ug dad-on ko sila ngadto sa ilang kaugalingong yuta; ug akong pasibsibon sila sa kabukiran sa Israel, ubay sa kasapaan sa tubig ug sa tanang mga gipuy-an nga mga dapit sa yuta.
14 I ei god gjætslemark vil eg gjæta deim, og i Israels høge fjell skal deira hamning vera. Der skal dei roa seg i ei god hamning og ganga i feit beitemark i Israelsfjelli.
Pasibsibon ko sila sa usa ka maayong sibsibanan; ug ibabaw sa mga hatag-as nga kabukiran sa Israel didto ibutang ang ilang toril: didto sila managpahulay sulod sa maayong toril; ug sa usa ka malamboon nga sibsibanan sila magapanibsib didto sa mga bukid sa Israel.
15 Eg sjølv vil gjæta sauerne mine, og eg vil få deim til å roa seg, segjer Herren, Herren.
Ako gayud mao ang magbalantay sa akong mga carnero, ug papahulayon ko sila, nagaingon ang Ginoong Jehova.
16 Det burtkomne vil eg leita upp, og det burtdrivne vil eg sanka, og det beinbrotne vil eg binda um, og det sjuke vil eg styrkja. Men det feite og det sterke vil eg tyna; rett vil eg røkta deim.
Pangitaon ko kadtong nawala, ug pabalikon pag-usab kadtong ginapatlaag sa halayo, ug bugkosan ko kadtong nabunggoan sa bukog, ug palig-onon kadtong nagmasakiton: apan akong laglagon ang mga matambok ug kusgan; sila pasibsibon ko diha sa justicia.
17 Og de, sauerne mine - so segjer Herren, Herren -: Sjå, eg dømer millom sauer og sauer, millom verar og bukkar.
Ug mahatungod kaninyo, Oh akong panon sa mga carnero, mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ania karon, ako magahukom sa taliwala sa mga carnero ug mga carnero, sa mga lakeng carnero ug sa mga lakeng kanding.
18 Er det ikkje nok åt dykk å ganga i det beste beite, sidan de trakkar ned med føterne det som stend att på beitet dykkar? Er det ikkje nok at de drikk det klåraste vatnet, sidan de rotar upp med føterne det som er att?
Gipakaingon ba ninyo nga diyutay lamang nga butang ang pagpasibsib diha sa maayong sibsibanan, apan ginatumban pa ninyo ang salin sa inyong sibsibanan? ug sa pag-inum sa matin-aw nga tubig, apan lubogon pa ninyo ang salin sa inyong mga tiil?
19 Og sauerne mine, dei lyt eta det som de hev trakka med føterne, og drikka det de hev rota upp med føterne.
Ug mahatungod sa akong mga carnero, sila nanagsibsib nianang gitumban ninyo sa inyong mga tiil, ug sila nanag-inum nianang gilubog ninyo sa inyong mga tiil.
20 Difor, so segjer Herren, Herren med deim: Sjå, her er eg sjølv, og eg vil døma millom dei feite sauerne og dei magre sauerne.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova kanila: Ania karon, ako gayud, magahukom sa taliwala sa matambok nga carnero ug sa maniwang nga carnero.
21 Etter di de trengjer alle dei veike undan med sida og bog og stangar deim med horni dykkar, til de fær spreidt deim og jaga deim av,
Tungod kay gidus-og ninyo sa kilig ug sa abaga, ug gisungay ang tanang mga masakiton pinaagi sa inyong mga sungay hangtud nga sila ginapatlaag ninyo;
22 so vil eg berga sauerne mine, og dei skal ikkje lenger vera til ran, og eg vil døma millom sauer og sauer.
Busa akong luwason ang akong panon sa mga carnero, ug sila dili na mahimong tukbonon pag-usab; ug ako maoy magahukom taliwala sa mga carnero ug sa mga carnero.
23 Og eg vil reisa upp ein einaste hyrding yver deim, og han skal gjæta deim, min tenar David. Han skal gjæta deim, og han skal vera deira hyrding.
Ug ibutang ko ang usa ka magbalantay ibabaw kanila, ug siya magapasibsib kanila, bisan pa ang akong alagad nga si David; siya magapasibsib kanila, ug siya mahimong ilang magbalantay.
24 Eg, Herren, skal vera deira Gud, og min tenar David skal vera fyrste millom deim. Eg, Herren, hev tala.
Ug ako, si Jehova, mahimo nga ilang Dios, ug ang akong alagad nga si David mao ang principe sa ilang taliwala; ako, si Jehova, namulong niini.
25 Og eg vil gjera ei fredspakt med deim og rydja ut udyr or landet, so dei trygt kann bu i øydemarki og sova i skogarne.
Ug ako makigbuhat uban kanila sa usa ka tugon sa pakigdait, ug puhoon ko ang mga mananap nga dautan diha sa yuta; ug sila magpuyo nga may kasigurohan diha sa kamingawan, ug mangatulog diha sa kalasangan.
26 Og til ei velsigning vil eg gjera deim og landet rundt ikring min haug, eg vil lata det regna i rett tid, eit regn til velsigning skal det vera.
Ug sila ug ang mga dapit nga nagalibut sa akong balaang mga bungtod buhaton ko nga usa ka panalangin; ug akong paulanon ang ulan sa iyang panahon; moabut ang mga ulan sa panalangin.
27 Og trei på marki skal gjeva si frukt, og jordi skal gjeva si grøda, og dei skal hava det trygt i landet sitt. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg bryt sund stengerne i oket deira, og frelsar deim frå deira hender som trælka deim.
Ug ang kahoy sa kapatagan mohatag sa iyang bunga, ug ang yuta mohatag sa iyang tubo, ug sila magapuyo nga may kasigurohan sa ilang yuta; ug sila makaila nga ako mao si Jehova, sa diha nga bugtoon ko na ang mga higut nga pisi sa ilang yugo, ug sa maluwas ko sila gikan sa kamot niadtong naghimo kanila nga mga ulipon.
28 Og dei skal ikkje lenger vera eit ran for folki, og villdyri i landet skal ikkje eta deim upp. Men trygt skal dei bu, og ingen skal skræma deim.
Ug sila dili na mahimong tukbonon pag-usab sa mga nasud, ni subaron sila sa mga nasud, ni subaron sila sa mga mananap sa yuat; hinonoa magapuyo sila nga may kasigurohan, ug walay magahadlok kanila.
29 Og eg vil laga til ein namngjeten plantehage åt deim, og dei skal aldri meir verta burtrykte av hunger i landet, og aldri meir skal dei tola hæding frå heidningfolki.
Ug sila patindogan ko sa usa ka tanaman sa kabantug, ug sila dili na pagaut-uton tungod sa gutom diha sa yuta, ni magaantus sa kaulaw sa mga nasud pag-usab.
30 Og dei skal sanna at eg, Herren, deira Gud, er med deim, og at dei, Israels-lyden, er mitt folk, segjer Herren, Herren.
Ug sila managpakaila nga ako, si Jehova nga ilang Dios, ako nagauban man kanila, ug nga sila, ang balay sa Israel, mao ang akong katawohan, nagaingon ang Ginoong Jehova.
31 Og de, sauerne mine, sauerne som eg beiter, menneskje er de. Eg er dykkar Gud segjer, Herren, Herren.
Ug kamo nga akong mga carnero, ang mga carnero sa akong sibsibanan, mga tawo man, ug ako mao ang inyong Dios, nagaingon ang Ginoong Jehova.
