< Esekiel 30 >
1 Og Herrens ord kom til meg, han sagde:
BOEIPA ol te kai taengah ha pawk tih,
2 Menneskjeson! Spå og seg: So segjer Herren, Herren: Barma dykk: «Å! for ein dag!»
“Hlang capa aw, tonghma lamtah ka Boeipa Yahovah kah a thui he thui pah. Ya-oe hnin at ham khaw rhung mai saw.
3 For nær er ein dag, ein dag for Herren; ein myrkskya dag, ei uppgjerdstid for folkeslagi skal det vera.
Khohnin tah yoei ngawn coeng, BOEIPA kah khohnin tah yoei ngawn. Namtom kah a tue tah cingmai khohnin la om.
4 Og sverd skal koma mot Egyptarland, og Ætiopia skal få skjelve-rider når ihelstungne fell i Egyptarland. Og dei skal taka landsens rikdom, og grunnvollarne skal verta nedrivne.
Te vaengah Egypt te cunghang loh a thoeng thil tih a thueknah loh Kusah soah tla ni. Egypt ah rhok a cungku vaengah a pilnu te a loh pah vetih a khoengim a koengloeng pah ni.
5 Ætiopar og folk frå Put og Lud og alt blandingsfolket og Kub og sønerne åt sambandslandet skal falla for sverd i lag med deim.
Kusah neh Put khaw, Lud neh namcom boeih, Khub neh a taengkah papi khohmuen koca rhoek khaw cunghang dongah cungku uh ni.
6 So segjer Herren: Dei som styd Egyptarland, skal falla, og ovmodet og magti skal kverva; frå Migdol til Syene skal folket falla for sverd, segjer Herren, Herren.
BOEIPA loh he ni a. thui. Egypt aka talong rhoek khaw cungku uh vetih a sarhi kah hoemdamnah khaw tla ni. Syene Migdol lamkah khaw cunghang dongah amah la cungku uh ni. He tah ka Boeipa Yahovah kah olphong ni.
7 Og i øyde skal dei liggja millom øydeland, og byarne skal vera millom øydestader.
Aka pong khohmuen lakli ah pong uh vetih a khopuei rhoek khaw a khah tangtae khopuei rhoek lakli ah om uh ni.
8 Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg kveikjer eld på Egyptarland, og alle deira hjelparar vert krasa.
Kai he BOEIPA la a ming uh bitni. Egypt te hmai ka hlae thil vetih anih aka bom rhoek khaw boeih bawt uh ni.
9 Den dagen skal det fara sendemenner frå mi åsyn på skip til å setja støkk i det ottelause Ætiopia, og det skal få skjelve-rider som på Egyptarlands dag. For sjå, det kjem.
Te khohnin ah ngaikhuek Kusah lakueng hamla puencawn rhoek te ka mikhmuh lamloh timbaw neh cet uh ni. A thoeng kuekluek ham dongah Egypt kah khohnin ah amih te thueknah loh a thoeng thil ni.
10 So segjer Herren, Herren: Eg vil hava Nebukadressar, Babel-kongen, til å gjera ende på den ståkande mengdi i Egyptarland.
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Egypt hlangping te Babylon manghai Nebukhanezar kut neh ka kangkuen sak ni.
11 Han og lyden hans med honom, valdsmennerne millom folki, skal verta henta til å herja landet. Og dei skal draga sine sverd mot Egyptarland og fylla landet med drepne menner.
Amah neh a taengkah a pilnam loh khohmuen phae ham namtom hlanghaeng te hang khuen. Te dongah Egypt te a cunghang neh a thun uh vetih khohmuen te rhok a bae sak ni.
12 Eg vil lata elvarne torna og selja landet i henderne på illmenne. Og eg vil hava framande til å øyda landet og alt som i det er; eg, Herren, hev tala.
Sokko te lanhak la ka poeh sak vetih khohmuen te boethae kut ah ka yoih pah ni. Khohmuen neh a khuikah boeih te kholong kut neh ka pong sak ni. Kai BOEIPA loh ka thui coeng.
13 So segjer Herren, Herren: Eg vil tyna dei ufysne gudarne og rydja ut avgudarne or Nof, og aldri meir skal der vera ein fyrste or Egyptarland, og eg vil leggja rædsla på Egyptarland.
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Mueirhol ka milh sak vetih Noph kah muei te ka kangkuen sak ni. Egypt khohmuen kah khoboei khaw om voel pawt vetih Egypt khohmuen ah rhihnah ka paek ni.
14 Og eg vil leggja Patros i øyde og setja eld på Soan, og halda dom yver No.
Parthros te ka pong sak vetih Zoan te hmai neh ka hoeh ni. No te khaw tholhphu ka suk thil ni.
15 Eg vil renna ut min harm yver Sin, den sterke verni åt Egyptarland, og rydja ut den ståkande mengdi i No.
Ka kosi he Egypt lunghim Sin soah ka hawk vetih No hlangping te ka thup ni.
16 Og eg vil setja eld på Egyptarland, Sin skal bivrande skjelva, og i No bryt dei seg inn, og inn i Nof kjem fiendar ljose dagen.
Egypt te hmai neh ka hlae vaengah kilkul la kilkul vetih kilkul voek bitni. Sin neh No neh Noph he khothaih rhal ah a ueth la om bitni.
17 Dei unge menner i Aven og Pibeset skal falla for sverd, og sjølve skal dei fara i utlægd.
Aven neh Pibeseth tongpang rhoek te cunghang dongah cungku uh vetih amih te tamna la cet uh ni.
18 I Tehafnehes skal dagen myrkna når eg der bryt sund egyptaroket, og ovmodet og magti skal endast. Sjølv vert det sveipt i skyer, og døtterne lyt fara i utlægd.
Egypt hnokohcung te pahoi ka khaem vaengah Taphanhes ah khothaih khaw hmuep ni. Te vaengah a khuikah hoemdamnah a sarhi khaw kangkuen vetih amah te cingmai loh a thing ni. A tanu rhoek khaw tamna la cet uh ni.
19 Og eg vil halda dom yver Egyptarland, og dei skal sanna at eg er Herren.
Egypt soah tholhphu ka suk tangloeng daengah ni BOEIPA kamah he m'ming uh eh,” a ti.
20 So hende det i det ellevte året, den sjuande dagen i fyrste månaden, at Herrens ord kom til meg; han sagde:
Kum hlai khat hla lamhma hnin rhih dongla a om vaengah BOEIPA ol te kai taengla ha pawk tih,
21 Menneskjeson! Armen åt Farao, egyptarkongen, hev eg brote forderva. Og sjå, han er ikkje vorten umbunden til helsebot, og linda til å bera i fatle, so han kunde sterkna til å gripa sverdet.
“Hlang capa aw, Egypt manghai Pharaoh a bantha ka khaem pah coeng. Si paek ham khaw poi pah pawh ne. A khopnah a khueh tih a poi pah daengah man cunghang a tuuk vaengah a na suidae.
22 Difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg skal finna Farao, Egyptarlands-kongen, og eg skal brjota armarne hans sund, både den heile og den sundbrotne, og lata sverdet falla or handi hans.
Te dongah Ka Boeipa Yahovah he ni a. thui. Egypt manghai Pharaoh ka pai thil coeng he. A ban aka tlungluen te aka khaem bangla ka khaem pah vetih a kut lamkah cunghang ka hlong sak ni.
23 Eg vil spreida egyptarane ibland folki og strå deim ut i landi.
Egypt te namtom taengah ka taek ka yak vetih amih te diklai ah ka haeh ni.
24 Og Babel-kongens armar skal eg styrkja og gjeva honom sverdet mitt i hand. Men Faraos armar vil eg brjota, og han skal stynja for hans åsyn som ein stungen mann.
Babylon manghai kah a ban te ka moem pah vetih ka cunghang he a kut ah ka paek ni. Pharaoh ban te ka khaem vetih a mikhmuh ah rhok kah nguekcoinah bangla nguekcoi ni.
25 Ja, Babel-kongens armar vil eg styrkja, men Faraos armar skal siga ned. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg gjev Babel-kongen sverdet mitt i hand, og han retter det ut mot Egyptarland.
Babylon manghai te bantha ka caang sak tih Pharaoh bantha a tlak vaengah BOEIPA kamah he m'ming uh bitni. Ka cunghang he Babylon manghai kut ah ka paek vetih Egypt khohmuen te a luklek thil ni.
26 Og eg vil spreida egyptarane ibland folki og strå deim ut i landi, og dei skal sanna at eg er Herren.
Egypt te namtom taengah ka taek ka yak tih amih te diklai la ka haeh vaengah BOEIPA kamah he m'ming uh bitni,” a ti.