Esekiel 28
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BAWIPA e lawk kai koe bout a pha.
2 Menneskjeson! Seg med fyrsten i Tyrus: So segjer Herren, Herren: Av di at ditt hjarta ovmodar seg, og du segjer: «Eg er ein gud, i Guds høgsæte sit eg midt i havet, » og du er menneskje og ingen gud, endå du set ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta
Tami capa Taire bawi koevah dei pouh haw, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, na lungthin na kâpouk teh, Cathut lah ka o. Talî lungui vah cathut a tahungnae dawk ka tahung telah na ti, hateiteh, tami rumram lah doeh na o, cathut lungthin lah na kâpouk eiteh, cathut nahoeh.
3 - sjå, visare enn Daniel er du; ingen løyndom kann dei dylja for deg;
Thaihaw Daniel hlak na lunganghnawn, nang koe lawk hro thai kawi lah awm hoeh.
4 med din visdom og ditt vit hev du vunne deg rikdom og samla gull og sylv i dine skattkammer;
Na lungangnae hoi kho na poukthainae ni na bawi sak teh, na râw bawm dawkvah sui hoi ngun na pâkuem.
5 med din store klokskap i handel hev du auka rikdomen din, og ditt hjarta ovmoda seg av din rikdom -
Ka lentoe poung e na lungangnae hoi na yorannae lahoi, na mek poung teh na tawnta dawkvah na lungthin na kâoup.
6 difor, so segjer Herren, Herren: Av di du sette ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta,
Hatdawkvah, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, cathut lungthin ka sin e lah na kâpouk dawkvah,
7 sjå, difor let eg framande koma yver deg, valdsmennerne millom folki, og dei skal draga ut sverdi sine mot din høgprude visdom og vanhelga di pryd.
Khenhaw! takikatho poung e alouke miphunnaw hah nang koe ka patoun han, ahnimouh ni nange lungangnae ka lentoe e hah tahloi hoi a bouk vaiteh, na bawilennae a raphoe han.
8 I gravi skal dei støypa deg ned, og du skal døy ihelslegen manns daude midt uti havet.
Ka dungpoung e tangkom thung na pabo awh vaiteh, talî lungui e ro patetlah na due han.
9 Skal tru du då vil segja: «Eg er ein gud, » beint uppi syni på din banemann, endå du er eit menneskje og ingen gud i handi på din dråpsmann?
Na hringnae ka thet e hmaitung vah, cathut lah ka o na ti han rah na ou, a hmâ na ka paca e kut dawk teh cathut lah na awm hoeh, tami rumram lah doeh na o.
10 Som u-umskorne døyr, so skal du døy for framandmanns hand; for eg hev tala, segjer Herren, Herren.
Imyinnaw e kut dawk vuensom ka a hoeh e, due e patetlah na due han, bangkongtetpawiteh, lawk yo ka dei toe telah Bawipa Jehovah ni a dei.
11 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Hothloilah, BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
12 Menneskjeson! Set i med ein syrgjesong yver Tyrus-kongen! Og du skal segja med honom; so segjer Herren, Herren: Du som var innsigle på den vel tilmåta bygnaden, full av visdom og fullkomen vænleik:
tami capa Taire siangpahrang khuinae kalungla hah phueng nateh, ahni koevah hettelah Bawipa Jehovah ni a ti, ahawinae ka kuep, lungangnae hoi ka kawi e, kamcupoung e meilam hoi ka kuep,
13 I Eden, Guds hage, var, yverstrådd med dyre steinar av alle slag: Karneol, topas og demant, krysolit, onyks og jaspis, safir, karfunkel, smaragd og gull. Arbeid i drive metall og utskurd prydde deg. Det var laga den dagen du vart skapt.
Eden hmuen takha dawk na o toe, na i dawk talung aphu kaawm e aphunphun hoi na kamthoup. Sardis, topaz, diamon, beril, onyx, jasper, saphir, sarakdin, karbokul, phunphun hoi, sui hoi sak e cecak, vovit, naw haiyah na khe tahma vah nang hane sut rakueng e lah ao toe.
14 Du var ein veldug kerub som gav livd, og eg sette deg til å vera på Guds heilage fjell, millom logande steinar ferdast du.
Nang teh na karingkung cherubim hoi satui awi e lah na o. Cathut e mon kathoung dawkvah na o sak. hmaito hoi kâvan e talung phukaawm koe na kâhlai.
15 Ulastande var du på dine vegar frå den dagen du vart skapt, til dess urettvisa fanst hjå deg.
Na khe hnin hoi na yonnae a kamnue hnin totouh, na sak e pueng dawk na kuep e lah na o,
16 Den store handelen din valda at du vart full av urett og tok til å synda. Då vanhelga eg deg, so du laut burt frå Guds fjell, og eg tynte deg, du livd-gjevande kerub, so du ikkje lenger fekk vera millom dei logande steinar.
Hatei na hno yorannae a pungdaw teh, hnokathout hoi a kawi, na yorannae dawk na rawp toe, hatdawkvah, tamikathout patetlah nang hah Cathut e mon dawk hoi kai ni na hrek toe, karingkung cherubim hmai ka tawk e talungnaw thung hoi kai ni na raphoe toe.
17 Ditt hjarta ovmoda seg av din vænleik, og du spillte din visdom for ditt glim. Til jordi kasta eg deg, framfor augo på kongar lagde eg deg, so dei kunde skoda deg.
Nang teh na takthai meihawinae kecu dawk, kâoupnae lungthin na tawn teh, na bawilennae ni, nange lungangnae teh a raphoe toe. Kai ni nang teh talai totouh na pabo han. Siangpahrangnaw ni nang teh na khet awh teh, a lunghawisak nahanelah ahnimae hmaitung kai ni na hruek han.
18 Med dine mange misgjerningar, med din urettferdige handel vanhelga du heilagdomarne dine. So let eg eld loga midt utor deg, han skal øyda deg, og eg gjer deg til oska på jordi framfor augo på alle som ser deg.
Nange yonnae teh apappoung dawkvah, hno na yorannae a lanhoehnae ni, na hmuen kathoung hah a kamhnawng sak. Hatdawkvah, na thung hoi hmai a tâco sak. Koung a kak awh teh, na kahmawtnaw ni a mithmu vah vaiphu lah na coung sak.
19 Alle som kjende deg millom folkeslagi, er forfærde yver deg; ei skræma er du vorten, og du er ikkje til - i all æva.
Tamihu thung hoi nang ka panuek e pueng ni parap na khet awh teh, kângairu lahoi na kangdue sin awh. Bout kamnuek mahoeh toe telah ati awh.
20 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BAWIPA e lawk hah kai koe a pha teh,
21 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Sidon og spå imot det!
Tami capa Sidon hah kangdout sin nateh, amae kong hah dei pouh.
22 Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Sjå, eg finna deg, Sidon, og eg vil syna meg herleg i deg. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg held dom yver det og helgar meg på det.
Hettelah Bawipa Jehovah ni a dei, Oe! Sidon, nang teh na taran, nang dawkvah ka bawilennae ka kamnue sak vaiteh, BAWIPA lah ka onae hah a panue awh han, ahni dawk lawk ka ceng toteh, kathounge hah ka hmu sak han.
23 Og eg vil senda inn i det sott og blod på gatorne. Og iheldslegne skal falla midt i det for sverd som kjem yver deim rundt ikring, og dei skal sanna at eg er Herren.
Lamthungnaw dawk thipaling hoi lacik ka pha sak han, hmuen tangkuem tahloi ni hmâ a paca e naw hah, a rawp awh han, hat toteh BAWIPA lah ka o tie a panue awh han.
24 Og det skal aldri meir vera for Israels-lyden ein stingande klunger eller svidande tistel av alle deira grannar som svivyrder deim. Og dei skal sanna at eg er Herren, Herren.
Hottelah, Isarelnaw hanelah, tami ka ruk e pâkhingkung awm mahoeh toe. Ahnimae tengpam e kadudamnaw thung hoi runae ka poe hane pâkhing awm mahoeh toe. Hahoi kai teh Bawipa Jehovah doeh tie a panue awh han.
25 So segjer Herren, Herren: Når eg samlar Israels-lyden ifrå folki der som dei er spreidde, då vil eg helga meg på deim framfor augo på folkeslag, og dei skal bu i sitt land som eg gav min tenar Jakob.
Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Isarel imthung hah a kâkayeinae ram thung hoi, ka pâkhueng teh ahnimae hmalah miphunnaw e mithmu vah, ka thoungnae hah na hmu sak toteh, Jakop koe ka poe e amamae ram roeroe dawk kho a sak awh han toe.
26 Og dei skal bu der i trygd og byggja hus og planta vinhagar, ja, dei skal bu i trygd, medan eg held dom yver alle deira grannar som vanvyrde deim. Og dei skal sanna at eg, Herren, er deira Gud.
Hottelah karoumcalah ao awh han, im a sak awh han. Misur takha a sak awh vaiteh, karoumcalah ao awh han, a tengpam e ahnimouh kadudamnaw e a lathueng lawk ka ceng torei teh, kai teh Bawipa Jehovah lah ka o tie a panue awh han telah ati.
