Esekiel 28
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BOEIPA ol te kai taengah ha pawk tih,
2 Menneskjeson! Seg med fyrsten i Tyrus: So segjer Herren, Herren: Av di at ditt hjarta ovmodar seg, og du segjer: «Eg er ein gud, i Guds høgsæte sit eg midt i havet, » og du er menneskje og ingen gud, endå du set ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta
“Hlang capa aw, Ka Boeipa Yahovah loh a thui he Tyre rhaengsang taengah thui pah. Na lungbuei sang tih, 'Kai la pathen, tuipuei tuilung kah pathen tolrhum ah ka ngol,’ na ti. Tedae nang hlang tangkik loh na lungbuei tah pathen lungbuei la na poek cakhaw na pathen moenih.
3 - sjå, visare enn Daniel er du; ingen løyndom kann dei dylja for deg;
Daniel lakah Daniel la na cueih ta te. A kael boeih khaw nang ham a hmuep moenih ko te.
4 med din visdom og ditt vit hev du vunne deg rikdom og samla gull og sylv i dine skattkammer;
Na cueihnah neh na lungcuei lamloh na thadueng la na saii. Na thakvoh khuiah sui neh cak na hen.
5 med din store klokskap i handel hev du auka rikdomen din, og ditt hjarta ovmoda seg av din rikdom -
Na hnothungnah dongah na cueihnah khaw puh tih na thadueng sai van. Tedae na thadueng dongah na thinko sang.
6 difor, so segjer Herren, Herren: Av di du sette ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta,
Na thinko te pathen kah lungbuei bangla na ngai dongah ni ka Boeipa Yahovah loh he he a thui.
7 sjå, difor let eg framande koma yver deg, valdsmennerne millom folki, og dei skal draga ut sverdi sine mot din høgprude visdom og vanhelga di pryd.
Te dongah ni hlanghaeng neh namtom kholong te nang taengla kang khuen he. A cunghang neh na cueihnah sakthen te a khoh uh vetih na omyalnah khaw a poeih ni.
8 I gravi skal dei støypa deg ned, og du skal døy ihelslegen manns daude midt uti havet.
Vaam khuila nang n'suntlak sak uh vetih tuipuei tuilung ah rhok dongkah dueknah neh na duek ni.
9 Skal tru du då vil segja: «Eg er ein gud, » beint uppi syni på din banemann, endå du er eit menneskje og ingen gud i handi på din dråpsmann?
Nang aka ngawn kah mikhmuh ah, 'Kai la pathen,’ na ti khaw na ti aya? Nang adam ngawn tah namah aka poeih kut ah na pathen moenih.
10 Som u-umskorne døyr, so skal du døy for framandmanns hand; for eg hev tala, segjer Herren, Herren.
Kamah loh ka thui coeng dongah kholong kut ah ni pumdul kah dueknah neh na duek eh. He tah ka Boeipa Yahovah kah olphong ni,” a ti.
11 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BOEIPA ol te kai taengla ha pawk bal tih,
12 Menneskjeson! Set i med ein syrgjesong yver Tyrus-kongen! Og du skal segja med honom; so segjer Herren, Herren: Du som var innsigle på den vel tilmåta bygnaden, full av visdom og fullkomen vænleik:
Hlang capa aw Tyre manghai ham rhahlung phueih pah lamtah amah te thui pah. Ka Boeipa Yahovah loh he ni a thui. Cueihnah khuengrhueng neh sakthen boeih kah cungkuemnah kutha aka daeng khaw nang ni.
13 I Eden, Guds hage, var, yverstrådd med dyre steinar av alle slag: Karneol, topas og demant, krysolit, onyks og jaspis, safir, karfunkel, smaragd og gull. Arbeid i drive metall og utskurd prydde deg. Det var laga den dagen du vart skapt.
Pathen kah dum Eden ah tah lung vang cungkuem te na thoeicamnah tih lungling vaya, lungmik, timsuih, oitha, maihae, minhum khocillung neh tamkuei, na kamrhing neh na rhotak toembael sui hnopai neh nang n'suen khohnin ah ni na khuiah a tawn uh.
14 Du var ein veldug kerub som gav livd, og eg sette deg til å vera på Guds heilage fjell, millom logande steinar ferdast du.
Nang tah koelhnah aka thingthung cherubim ni. Te dongah ni Pathen kah cimcaihnah tlang ah nang kang khueh. Hmai lungto lakli ah khaw na om tih na pongpa coeng.
15 Ulastande var du på dine vegar frå den dagen du vart skapt, til dess urettvisa fanst hjå deg.
Nang kan suen khohnin lamloh na khuikah dumlai a phoe hil pataeng na longpuei ah na cuemthuek.
16 Den store handelen din valda at du vart full av urett og tok til å synda. Då vanhelga eg deg, so du laut burt frå Guds fjell, og eg tynte deg, du livd-gjevande kerub, so du ikkje lenger fekk vera millom dei logande steinar.
Na hnothungnah kah a puhnah lamloh na kotak te kuthlahnah hah tih na tholh. Te dongah ni Pathen kah tlang lamloh nang kam poeih tih hmai lungto lakli lamkah aka thingthung cherubim taeng lamloh nang kam milh sak.
17 Ditt hjarta ovmoda seg av din vænleik, og du spillte din visdom for ditt glim. Til jordi kasta eg deg, framfor augo på kongar lagde eg deg, so dei kunde skoda deg.
Na sakthen dongah na lungbuei khaw sang tih na cueihnah neh na poci. Na omyalnah dongah ni diklai la manghai rhoek kah mikhmuh ah nang kam voeih tih nang te sawt sak ham nang kang khueh.
18 Med dine mange misgjerningar, med din urettferdige handel vanhelga du heilagdomarne dine. So let eg eld loga midt utor deg, han skal øyda deg, og eg gjer deg til oska på jordi framfor augo på alle som ser deg.
Na hnothungnah dumlai dongah namah kathaesainah tah khawk tih na rhokso ni na poeih coeng. Te dongah ni na khui lamloh hmai ka puek sak tih nang n'hlawp. Te vaengah nang aka so boeih kah mikhmuh ah nang te diklai hmaiphu la kang khueh.
19 Alle som kjende deg millom folkeslagi, er forfærde yver deg; ei skræma er du vorten, og du er ikkje til - i all æva.
Pilnam khuikah nang aka ming boeih loh nang soah hal uh coeng. Mueirhih la na poeh tanglang tih kumhal duela na phoe pawh,” a ti.
20 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BOEIPA ol te kai taengla ha pawk bal tih,
21 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Sidon og spå imot det!
“Hlang capa aw Sidon te na maelhmai khueh thil lamtah tonghma thil laeh.
22 Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Sjå, eg finna deg, Sidon, og eg vil syna meg herleg i deg. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg held dom yver det og helgar meg på det.
vaengah ka Boeipa Yahovah loh a thui he thui pah. Kai loh Sidon nang kam pai thil coeng ne. Na kotak khuiah ka thangpom uh vetih BOEIPA kamah tila m'ming uh bitni. Tholhphu te anih soah ka saii vetih a khuiah ka ciim uh bitni.
23 Og eg vil senda inn i det sott og blod på gatorne. Og iheldslegne skal falla midt i det for sverd som kjem yver deim rundt ikring, og dei skal sanna at eg er Herren.
A khuikah duektahaw neh a kawtpoeng ah thii ka tueih vaengah a kaepvai kah cunghang neh a kholung ah a rhok la cungku ni. Te vaengah BOEIPA kamah te m'ming uh bitni.
24 Og det skal aldri meir vera for Israels-lyden ein stingande klunger eller svidande tistel av alle deira grannar som svivyrder deim. Og dei skal sanna at eg er Herren, Herren.
Te vaengah Israel imkhui ham tangti kah a huet neh hling kah a do khaw om voel mahpawh. A kaepvai boeih lamkah amih aka hnaep long khaw kai he ka Boeipa Yahovah ni tila a ming uh bitni.
25 So segjer Herren, Herren: Når eg samlar Israels-lyden ifrå folki der som dei er spreidde, då vil eg helga meg på deim framfor augo på folkeslag, og dei skal bu i sitt land som eg gav min tenar Jakob.
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a thui. Israel imkhui te pilnam lamloh ka coi. Amih taengla taekyak uh cakhaw namtom mikhmuh kah amih taengah ka ciim coeng. Te dongah a khohmuen ah kho a sak uh ni. Te te ka sal Jakob taengah ka paek coeng.
26 Og dei skal bu der i trygd og byggja hus og planta vinhagar, ja, dei skal bu i trygd, medan eg held dom yver alle deira grannar som vanvyrde deim. Og dei skal sanna at eg, Herren, er deira Gud.
A khuiah ngaikhuek la hing uh vetih im a sak uh ni. Misur a phung uh vetih ngaikhuek la hing uh ni. A kaepvai lamkah amih aka hnaep boeih soah tholhphu ka suk vaengah kai he BOEIPA a Pathen la a ming uh bitni.
