< Esekiel 26 >

1 So hende det i det ellevte året, den fyrste dagen i månaden, at Herrens ord kom til meg; han sagde:
Ke len se meet in sie ... malem ke yac aksingoul sie in sruoh lasr, LEUM GOD El kaskas nu sik ac fahk,
2 Menneskjeson! Av di Tyrus segjer um Jerusalem: «Hå, hå! I sund er folkeporten broten, til meg er han no flutt; eg vert fyllt sidan han er øydelagd, »
“Kom, mwet sukawil moul la, pa inge ma mwet in siti Tyre elos engankin. Elos wowoyak ac fahk, ‘Acn Jerusalem musalsalu! Mutunfacl saya uh ac tia sifil som kuka we, na el ac tia ku in sifilpa alein nu sesr!’
3 difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg skal finna deg, Tyrus, og let mange folkeslag koma veltande upp yver deg, likeins som havet kjem veltande med bårorne sine.
“Ke ma inge, pa inge ma nga, LEUM GOD Fulatlana, ac fahk uh: Siti Tyre, nga ac lain kom! Nga ac fah use mutunfacl puspis in tuku mweuni kom, ac elos ac fah tuku oana noa meoa tok pe acn uh.
4 Og dei skal brjota ned murarne kring Tyrus og riva ned tårni, og eg vil sopa dusti av tufterne, og gjera byen til eit snaudt svadberg.
Elos ac fah kunausla pot ke siti sum, ac ikruiya tower lom an. Na nga fah pokla kutkut nukewa nwe ke na ef mukena lula.
5 Ein stad til å greida garn på skal det verta der uti havet, for eg hev tala, segjer Herren, Herren. Og det skal verta til herfang åt folki.
Mwet patur uh ac fah laknelik kwa lalos in akpaoyela fin ef ah. Nga, LEUM GOD Fulatlana, pa fahk ma inge. Mutunfacl saya ac fah utyak nu in siti Tyre, ac usla ma nukewa we;
6 Og døtterne som er på innlandet, skal verta drepne med sverd. Og dei skal sanna at eg er Herren.
ac sang cutlass natulos in uniya mwet nukewa su muta in siti srisrik fin acn uh. Na Tyre ac fah etu lah nga pa LEUM GOD.”
7 For so segjer Herren, Herren: Sjå, eg sender mot Tyrus Nebukadressar, Babel-kongen, frå Norderlandi, kongen yver kongarne, med hestar og med vogner og med hestfolk og med ein her og mykje folk.
Na LEUM GOD Fulatlana El fahk, “Nga ac fah use sie tokosra su fulat liki tokosra nukewa — Tokosra Nebuchadnezzar lun facl Babylonia — elan tuku ac mweuni Tyre. El ac fah tuku epang me wi sie un mwet mweun lulap, ac horse ac chariot, oayapa mwet mweun su kasrusr fin horse.
8 Døtterne dine på innlandet skal han drepa med sverd. Og han skal gjera ein åtaksmur deg og kasta upp ein voll imot deg og reisa upp eit skjoldtak imot deg.
Elos nukewa su muta in siti srisrik uh ac fah anwukla ke mweun sac. Mwet lokoalok uh ac fah pukanak laf, etoak fohk sisken pot uh, ac orala sie kalkal ke mwe loang natulos raunikomla.
9 Og murstangaren sin skal han setja mot murarne dine, og tårni dine skal han brotja ned med jarni sine.
Elos ac fah sang sak in fokfok pot ac foklalik pot lom, ac topkakunla tower lom ke osra lulap.
10 Hans hestar i mengd skal hylja deg i dumba. Gnyen av hestfolk og hjul og vogner fær murarne dine til å dirra, når han fer inn gjenom portarne dine, sameleis som når ein fer inn i herteken by.
Fusren nien horse uh ac fosryak afinkomla. Kusen nien horse natulos, ac wheel ke wagon ac chariot natulos, ac fah osrokak pot in acn sum ke elos ac kasrusr sasla ke mutunpot lun siti musalla sac.
11 Med hovarne sine skal hestarne hans trakka ned alle gatorne dine. Lyden din skal han slå i hel med sverd, og dei sterke stolparne dine skal stupa til jordi.
Mwet mweun fin horse ac fah fokolak inkanek lom, ac uniya mwet lom ke cutlass. Sru kulana lom ac fah topla.
12 Og dei skal rana din rikdom og gjera dine varor til herfang og brjota ned dine murar, og dine hugnadlege hus skal dei riva ned. Og steinarne dine og treverket ditt og dusti etter deg skal dei kasta beint på sjøen.
Mwet lokoalok lom ac fah sifacna eis mwe kasrup lom ac mwe kuka lom. Elos ac fah ikruiya pot lom ac kunausya lohm wolana sum nukewa. Elos ac fah eis eot, sak, ac kutkut nukewa, ac sisla nu meoa.
13 Og ljoden av songarane dine let eg tagna, og ljomen av cithrarne dine skal ein aldri meir høyra.
Nga ac fah tulokinya pusren on lom nukewa in wanginla, ac pusren harp nutum fah tia sifil lohngyuk.
14 Og eg vil gjera deg til ei bert svadberg, ein stad til å greida garni på skal du verta; du skal aldri verta uppatt-bygd. For eg, Herren, hev tala, segjer Herren, Herren.
Nga fah oru tuh ef mukena in oan, mwe akpaoye kwa lun mwet patur uh. Siti uh ac fah tia sifil musaiyuk. Nga, LEUM GOD Fulatlana, pa fahk ma inge.”
15 So segjer Herren, Herren med Tyrus: Skal ikkje havstrenderne bivra for omen av ditt fall, når gjenomstungne styn, når dei drep og myrder midt inni deg?
Pa inge kas lun LEUM GOD Fulatlana nu sin siti Tyre: “Ke pacl se mwet mweun uh kutangkomla, mwet su muta wekof uh fah tuninfongla ke elos lohng pusren wowo lun mwet ma ac anwuki uh.
16 Då skal dei stiga ned av sine høgsæte alle fyrstarne på havet, og dei skal leggja av seg kåporne sine og taka av seg sine rosesauma klæde. I skjelte skal dei klæda seg, på jordi skal dei sitja og skjelva kvar augneblink og ræddast yver lagnaden deg.
Tokosra nukewa lun mutunfacl su muta wekof uh ac tufah fani liki tron lalos. Elos ac fah sarukla nuknuk in wal lalos ac nuknuk akul kato lalos, ac muta rarrar fin fohk uh. Elos ac fah tuninfongla ke ongoiya lulap nu sum uh, pwanang elos ac tia tui ke rarrar.
17 Og dei skal setja i med ein syrgjesong og segja til deg: «Korleis er du lagd i øyde, du som sjømanna bustad, byen den fræge, som hadde magti på havet, både du og dine ibuarar, som skaut skjelk i bringa på alle som budde der?
Elos ac fah yuk on in mas misa soko inge nu sum: Siti pwengpeng sac kunausyukla! Oak okoal pokyukla liki meoa uh. Mwet in siti uh elos tuh leumi inkof uh meet, Ac aksangengye mwet ma muta sisken meoa uh.
18 No skjelv dei, øyarne, den dagen du fell, og utøyarne i havet tek fæla av di endelykt.»
Na inge, ke len se ma el musalla uh, Tuka nukewa kusrusryak, Ac mwet uh lut ma lulap ke ma sikyak inge.”
19 For so segjer Herren, Herren: Når eg gjer deg til ein øydestad, lik byar der ingen bur, når eg sender dragsudi uppetter deg og let storhavet gøyma deg,
LEUM GOD Fulatlana El fahk, “Nga ac fah oru tuh kom in sie siti sikiyukla, in oana siti ma musalla yen wanginla mwet muta we. Nga ac fah afinkomla ke kof in acn loal meoa.
20 då støyper eg deg ned med deim som i gravi fer ned, til folket frå fordom, og let deg bu i nedheimen, i audner frå æva, med deim som fer ned i gravi, so ingen skal bu i deg; men eg vil gjeva pryda i landet åt dei livande.
Nga ac fah supwekomla nu in facl sin mwet misa in welulos su misa in pacl oemeet ah. Nga ac fah oru kom in muta ye fohk fin faclu, inmasrlon ma kulamla in pacl oemeet ah, ac tukeni yurin mwet misa. Ke sripa inge, kom ac fah tiana sifil foloko liki acn ingo in muta yen sin mwet moul.
21 Til ei skræma vil eg gjera deg, og so er du upp i inkje, og ein skal leita etter deg, men ikkje finna deg i all æva, segjer Herren, Herren.
Nga ac fah oru tuh kom in sie mwe aksangeng, na ac fah pa ingan saflaiyom. Mwet uh finne suk kom, elos ac fah tiana konekomyak.” LEUM GOD Fulatlana pa fahk ma inge.

< Esekiel 26 >