< Esekiel 25 >
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
LEUM GOD El kaskas nu sik ac fahk,
2 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Ammons-sønerne og spå imot deim!
“Kom, mwet sukawil moul la, fahkak lah oasr mwatan mutunfacl lun mwet Ammon.
3 Og du skal segja med Ammons-sønerne: Høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren: Etter di du sagde: «Hå, hå!» yver heilagdomen min, for di han vart vanhelga, og yver Israels land, for di det er i øyde lagt, og yver Juda-lyden, for di han laut fara i utlægd,
Fahk nu selos in porongo ma nga, LEUM GOD Fulatlana, fahk inge: Kowos tuh arulana engan in liye ke Tempul sik uh aklusrongtenyeyuk, ac ke tuh kunausyukla facl Israel, ac ke mwet Judah elos som nu in sruoh.
4 difor, sjå, so skal austmennerne få deg til eiga, og dei skal slå sine tjeldlæger i deg og finna seg bustader i deg. Dei skal eta frukti di, og dei skal drikka mjølki di.
Ke sripen kowos engankin ma inge, nga ac fah lela tuh sruf in acn mwesis kutulap in kutangkowosla. Elos ac fah oakiya nien aktuktuk selos in facl suwos ac muta we. Elos ac fah kangla fokinsak nowos, ac numla milk nimowos.
5 Og eg vil gjera Rabba til beitemark åt kamelar og Ammonlandet til felæger. Og de skal sanna at eg er Herren.
Nga ac fah oru tuh siti fulat Rabbah in nien muta lun camel, ac fahl Ammon nufon ac fah nien muta lun sheep, kowos in mau etu lah nga pa LEUM GOD.
6 For so segjer Herren, Herren: Av di du klappa med henderne og trappa med føterne og med all vanvyrdnaden i di sjæl fagna deg yver Israels land,
“Pa inge ma LEUM GOD Fulatlana El fahk: Kowos tuh paspas ac srosro ke engan. Kowos kwase na facl Israel.
7 difor, sjå, so retter eg handi mi imot deg og gjev deg til herfang åt folki og ryd deg ut or folkeslagi og let deg tynast ut or landi. Eg vil øyda deg ut, so du skal sanna at eg er Herren.
Ke sripen kowos oru ouinge nga ac fah eiskowosyang nu inpoun mutunfacl saya, tuh elos in pisre ma lowos, ac sukela acn suwos. Nga ac fah arulana kunauskowosla tuh kowos fah tia sifil oaoa in sie mutunfacl, ku oasr facl suwos sifacna. Na kowos fah etu lah nga pa LEUM GOD.”
8 So segjer Herren, Herren: Av di Moab og Se’ir segjer: «Sjå, det gjekk med Juda-lyden likeins som med alle hine folki,
LEUM GOD Fulatlana El fahk, “Mweyen Moab el fahk mu facl Judah el oapana mutunfacl saya uh,
9 difor, sjå, so vil eg gjera eit op i sida åt Moab frå der byarne ligg, frå byarne hans alle stader, landepryda Bet-Jesjimot, Ba’al-Meon og alt til Kirjatajim,
nga ac fah oru tuh siti ma karingin masrol lun Moab uh in mweuniyuk, weang pac siti wolana selos — Beth Jeshimoth, Baal Meon, ac Kiriathaim.
10 so Austheims-sønerne kann koma seg inn, likeins som eg vil gjera med Ammons-sønerne, som eg gjev deim til eiga, so ein ikkje meir skal minnast Ammons-sønerne millom folki.
Nga fah oru tuh sruf in acn mwesis layen kutulap in kutangla acn Moab wi acn Ammon, na acn Moab fah tia sifil akilenyuk mu mutunfacl se.
11 Og yver Moab vil eg halda dom, so dei skal sanna at eg er Herren.
Nga fah kalyei acn Moab, ac elos fah etu lah nga pa LEUM GOD.”
12 So segjer Herren, Herren: Av di Edom var so hemnfus mot Juda-lyden og førde skuld yver seg, med di dei hemnde seg på deim,
LEUM GOD Fulatlana El fahk, “Mwet Edom elos orek foloksak na sulallal nu sin mwet Judah, na foloksak sac sang mwatan mwet Edom nwe tok.
13 difor - segjer Herren, Herren - so vil eg retta ut handi mi mot Edom og øyda for honom folk og fe, og eg vil gjera det til ei audn frå Teman, og heilt burt til Dedan skal dei falla for sverd.
Inge nga fahkak lah nga ac fah kalyei mwet Edom, ac uniya mwet ac ma orakrak nukewa we. Nga ac fah sukela acn we in mwelalla, mutawauk ke siti Teman ac safla ke siti Dedan, ac mwet we ac fah anwuki ke mweun.
14 Og min hemn mot Edom vil eg leggja i henderne på mitt folk Israel, og dei skal fara åt med Edom etter min vreide og harm, og dei skal få kjenna min hemn, segjer Herren, Herren.»
Mwet Israel, su mwet luk, elos ac fah aolyu in foloksak nu sin mwet Edom, ac oru tuh mwet Edom in pulakin kasrkusrak lulap luk. Na mwet Edom ac fah arulana etu kalmen foloksak luk.” LEUM GOD Fulatlana pa fahk ma inge.
15 So segjer Herren, Herren: Av di filistarane for hemnfuse fram, av di dei med all vanvyrdnaden i si sjæl hemnde seg med tynarverk, av eit ævelegt hat,
Na LEUM GOD Fulatlana El fahk, “Mwet Philistia elos oru foloksak sulallal nu sin mwet su elos nuna kwase ke pacl na loes, ac kunauselosla.
16 difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg rettar ut handi mi mot filistarane og ryd ut kretarane og tyner det som vert leivt attmed havstrandi.
Ke ma inge nga akkalemye lah nga ac fah lain mwet Philistia, ac onelosla nufon. Nga ac fah kunausla mwet nukewa su srakna moul ke Acn Tupasrpasr Philistia.
17 Og eg vil lata stor hemn råma deim vreide-refsingar, og dei skal sanna at eg er Herren, når eg let hemnen min nå deim.
Nga ac fah sang kai upa nu selos, ac liksrenina oru foloksak luk nu selos. Elos ac fah pula kasrkusrak luk, na elos ac fah etu lah nga pa LEUM GOD.”