Esekiel 25
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
BOEIPA ol kai taengla ha pawk tih,
2 Menneskjeson! Vend di åsyn mot Ammons-sønerne og spå imot deim!
“Hlang capa aw, Ammon koca rhoek te na maelhmai khueh thil lamtah amih te tonghma thil.
3 Og du skal segja med Ammons-sønerne: Høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren: Etter di du sagde: «Hå, hå!» yver heilagdomen min, for di han vart vanhelga, og yver Israels land, for di det er i øyde lagt, og yver Juda-lyden, for di han laut fara i utlægd,
Ammon ca rhoek te thui pah lamtah ka Boeipa Yahovah ol te ya uh saeh. Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Ahuei, ka rhokso a poeih coeng tih Israel khohmuen te pong coeng, Judah imkhui te vangsawn la cet coeng,” na ti.
4 difor, sjå, so skal austmennerne få deg til eiga, og dei skal slå sine tjeldlæger i deg og finna seg bustader i deg. Dei skal eta frukti di, og dei skal drikka mjølki di.
Te dongah nang te khothoeng koca taengah khoh la kam paek coeng ne. Nangmih lakli ah a lumim a ngol sak uh vetih a tolhmuen na taengah a khueh uh ni. Amih loh na thaih a caak vetih amih loh na suktui a ok uh ni.
5 Og eg vil gjera Rabba til beitemark åt kamelar og Ammonlandet til felæger. Og de skal sanna at eg er Herren.
Rabbah te kalauk tolkhoeng la, Ammon koca rhoek te boiva kah a kolhmuen la ka khueh vaengah BOEIPA kamah he nan ming uh bitni.
6 For so segjer Herren, Herren: Av di du klappa med henderne og trappa med føterne og med all vanvyrdnaden i di sjæl fagna deg yver Israels land,
Te dongah ah ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Kut na paeng tih kho neh na daep. Hinglu dongkah na uetnah cungkuem neh Israel khohmuen na kokhahnah thil.
7 difor, sjå, so retter eg handi mi imot deg og gjev deg til herfang åt folki og ryd deg ut or folkeslagi og let deg tynast ut or landi. Eg vil øyda deg ut, so du skal sanna at eg er Herren.
Te dongah ka kut he nang kan thueng thil vetih nang te namtom taengah maeh la kam mop ni ne. Nang pilnam lamloh kan saii vetih diklai lamloh nang kam milh sak ni. Nang kam mitmoeng sak vaengah BOEIPA kamah he nan ming bitni.
8 So segjer Herren, Herren: Av di Moab og Se’ir segjer: «Sjå, det gjekk med Juda-lyden likeins som med alle hine folki,
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. “Moab neh Seir khaw Judah im kah namtom cungkuem banghui ni ke,” na ti nama.
9 difor, sjå, so vil eg gjera eit op i sida åt Moab frå der byarne ligg, frå byarne hans alle stader, landepryda Bet-Jesjimot, Ba’al-Meon og alt til Kirjatajim,
Te dongah Bethjeshimoth khohmuen kah kirhang, Moab tlanghlaep Baalmeon Kiriathaim neh Kiriathaim khaw khopuei lamloh a khopuei patoeng a khobawt duela ka lim coeng he.
10 so Austheims-sønerne kann koma seg inn, likeins som eg vil gjera med Ammons-sønerne, som eg gjev deim til eiga, so ein ikkje meir skal minnast Ammons-sønerne millom folki.
Ammon koca te Khothoeng koca taengah khoh la ka paek van coeng. Te daengah ni Ammon koca rhoek te namtom lakli ah a poek pawt eh.
11 Og yver Moab vil eg halda dom, so dei skal sanna at eg er Herren.
Moab te tholhphu ka suk vaengah BOEIPA kamah he m'ming uh bitni.
12 So segjer Herren, Herren: Av di Edom var so hemnfus mot Juda-lyden og førde skuld yver seg, med di dei hemnde seg på deim,
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Edom loh Judah imkhui ah phulohnah neh phu a loh. Tedae amih soah phu a loh khaw a boe lamni a boe coeng.
13 difor - segjer Herren, Herren - so vil eg retta ut handi mi mot Edom og øyda for honom folk og fe, og eg vil gjera det til ei audn frå Teman, og heilt burt til Dedan skal dei falla for sverd.
Te dongah ka Boeipa loh Yahovah loh he ni a. thui. Edom taengah ka kut ka thueng vetih a khui lamkah hlang neh rhamsa te ka saii ni. Te te imrhong la ka khueh vetih Teman lamloh Dedan due khaw cunghang dongah cungku uh ni.
14 Og min hemn mot Edom vil eg leggja i henderne på mitt folk Israel, og dei skal fara åt med Edom etter min vreide og harm, og dei skal få kjenna min hemn, segjer Herren, Herren.»
Edom sokah ka tawnlohnah te ka pilnam Israel kut ah ka paek vetih ka thintoek tarhing neh ka kosi tarhing ah Edom te a saii uh ni. Te vaengah ka tawnlohnah te a ming uh bitni. He tah ka Boeipa Yahovah kah olphong ni.
15 So segjer Herren, Herren: Av di filistarane for hemnfuse fram, av di dei med all vanvyrdnaden i si sjæl hemnde seg med tynarverk, av eit ævelegt hat,
Ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Philisti te tawnlohnah neh saii ham coeng dongah a hinglu kah uetnah neh, khosuen kah thunkha thunhling kutcaihnah neh phulohnah te phu a loh uh.
16 difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg rettar ut handi mi mot filistarane og ryd ut kretarane og tyner det som vert leivt attmed havstrandi.
Te dongah ka Boeipa Yahovah loh he ni a. thui. Kai loh Philisti soah ka kut ka thueng thil coeng. Kerethi te ka saii vetih tuipuei langkaeng kah a meet khaw ka milh sak ni.
17 Og eg vil lata stor hemn råma deim vreide-refsingar, og dei skal sanna at eg er Herren, når eg let hemnen min nå deim.
Tawnlohnah tanglue te amih soah kosi kah toelthamnah neh ka saii vaengah BOEIPA kamah he m'ming uh bitni. Kai kah tawnlohnah he amih soah ka khueh ham om coeng,” a ti.
