Esekiel 21
1 Då kom Herrens ord til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
2 Menneskjeson! Snu di åsyn mot Jerusalem og preika mot heilagdomarne og spå mot Israelslandet!
“Wuod dhano, chom wangʼi kuom Jerusalem kendo iyal wach kikwedo kama ler mar lemo. Kor wach kuom piny Israel,
3 Og du skal segja til Israelslandet: So segjer Herren: Sjå, eg skal finna deg og draga sverdet utor slira og rydja ut or deg rettferdige og ugudleg.
kendo iwachne ni ma e gima Jehova Nyasaye wacho: ‘Adagi. Abiro wuodho ligangla oko e olalo mare mi aneg joma kare gi joma timbegi richo, ka agologi kuomi.
4 Sidan eg vil rydja ut or deg rettferdig og ugudleg, so skal sverdet mitt fara utor slira mot alt kjøt frå sud til nord.
Nikech abiro nego joma kare kod joma timbegi richo, ligangla biro wuodhore e olalo mare mitiek ngʼato angʼata, chakre yo milambo nyaka yo nyandwat.
5 Og alt kjøt skal sanna at eg, Herren, hev drege sverdet mitt or slira, det vert innatt-stunge.
Eka ji duto nongʼe ni an Jehova Nyasaye ema asewuodho liganglana kagolo e olalo mare. Ok nodogi e olalone kendo.’
6 Og du, menneskjeson, sukka! Du skal sukka framfor augo deira so det knakar i dine lender - i såran sut.
“Emomiyo chur, in wuod dhano! Chur e nyimgi gi chuny motur kod kuyo malit.
7 Og når dei då segjer med deg: «Kvifor sukkar du?» då skal du segja: «For ei fretnad; for han kjem. Då vil kvart eit hjarta bråna og alle hender siga, og kvar ei ånd dovna og alle kne verta som vatn. Sjå, det kjem, og det hender, segjer Herren, Herren.»
Kendo ka gipenji ni, ‘Angʼo momiyo ichur?’ To iniwachnegi ni, ‘Nikech wach moro mabiro timore. Bende nyisgi ni e kindeno kihondko nomakgi kendo bedegi nowengni, mi chir ma gin-go nolal nono kendo chongegi notetni.’ Kindeno osechopo kendo gigo biro timore ma ok orem, an Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto ema owacho.”
8 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nochako obirona kama:
9 Menneskjeson! Spå og seg: So segjer Herren: Seg: Eit sverd, eit sverd, kvest, ja, blenkt og.
“Wuod dhano, kor wach kinyiso ji ni Jehova Nyasaye wacho kama: “‘Ligangla, yaye ligangla mopiagi mabith kendo oywe maler,
10 Til å halda slagting med er det kvest, og til å blikta som eldingen er det blenkt. Eller skulde me fegnast, du min sons ætt, som vanvyrder alt tre?
opiage mondo oneki kendo oyweye mondo omil ka polo! “‘Bende dwamor adier kuom ludh loch mar Juda wuoda? Nikech mano to kede akeda ma ligangla ohewo.
11 Og han let det blenkjast til eit handyvle; dette sverdet er kvest og blenkt, med det er etla åt dråpsmanns hand.
“‘Omiyo ligangla ema koro iyweyo mondo ochak tich, ipiage kendo iyweye mondo okete e lwet janek.
12 Ropa og barma deg, menneskjeson! For det er åt mitt folk, det er åt alle fyrstar i Israel; etla åt sverdet er dei med mitt folk. Difor, slå deg på lendi!
Wuod dhano, go nduru kendo dengi, nikech liganglano ochomo joga; ochomo yawuot ruodhi mag Israel duto. Osedirgi e dho ligangla kaachiel gi joga. Emomiyo go nduru kindego nikech wachno!
13 For prøva er komi, og kven skulde ho råka, um ikkje den ætti som vanvyrder tukt? segjer Herren, Herren.
“‘Adier tem biro ma ok olew, kendo ludh loch mar Juda ok bi siko. Ere gima odongʼ maditim ni joma ochayo ligangla, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto osewacho.’
14 Og du, menneskjeson! Spå og slå i hop henderne! Tvifelt, ja trifelt kjem sverdet: sverdet til å stinga menner, sverd til å stinga den store, det møter deim alle stader.
“Kuom mano, wuod dhano, kor wach kendo ipam lweti kanyakla. We ligangla mondo oneg ji nyadiriyo kata nyadidek. En ligangla mar nek, adier en ligangla mar nek maduongʼ, moluorogi.
15 Til eit bliktande sverd sette eg det imot alle portarne deira, so hjarto skal bråna og støytesteinarne verta mange. Å, det er gjort til å ljona, kvest til å slagta med.
Aseketo ligangla mar nek e dhorangeyeni duto, mondo omi chunygi onyosre kendo ji mangʼeny notho. Abwogo dalagi gi ligangla mamil ka polo, kendo moikore mondo oneki.
16 Tak deg på tak, sverd, hogg til høgre! Snu deg, hogg til vinstre! Kvar so eggi di snur!
Yaye in ligangla mabith neg ji koni gi koni, kendo ineg ji kamoro amora michomo.
17 Då skal eg og slå i hop henderne mine og svala min harm. Eg, Herren, hev tala.
An bende abiro pamo lweta, kendo mirimba mager biro rumo. An Jehova Nyasaye ema asewacho kamano.”
18 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
19 Og du, menneskjeson! Gjer deg tvo vegar som sverdet åt Babel-kongen kann fara fram på! Frå eitt land skal dei ganga ut båe. Laga so til ein vegvisar, laga honom til der vegarne tek av til kvar ein by!
“Wuod dhano, ket ranyisi mar ligangla kar yore ariyo ma ruodh Babulon biro luwo gi jolwenje, ranyisigo nyaka chakre e piny Babulon. Ket ranyisi moro e akerkeke yorego ma siemo dala maduongʼ.
20 Du skal gjera ein veg som sverdet kann fara fram på til Rabba åt Ammons-sønerne, og ein til Juda, inn i Jerusalem, borgbyen.
Ket ranyisi kama yo pogorego mondo onyis yo madonjo Raba mar jo-Amon, to machielo madonjo Juda kendo moro madonjo Jerusalem mochiel motegno.
21 For Babel-kongen stend attmed vegemotet, der som båe vegarne tek til, og driv på med spaning; han rister pilerne, spør husgudarne, skodar på livri.
Nimar ruodh Babulon biro chungʼ e akerkeke mar yo, kama yore ariyogo oriworego mondo ogo gagi kama: Obiro goyo ombulu gi ligangla kendo obiro penjo nyisechege molamo wach, bende obiro rango chuny chiayo motimgo misango mondo ongʼe yo monego oluw.
22 I høgre handi fær han luten «Jerusalem», at han skal setja upp murstangarar, lata upp munnen med tynar-rop, lata herrop ljoma, setja upp murstangarar mot portarne, kasta upp umlægringsvoll, byggja åtaksmurar.
Otingʼo asere mondik ni Jerusalem e lwete ma korachwich, mondo omi ongʼe ni odhi Jerusalem, kogiyo sigich lweny kendo oloso lodi mitwomogo dhorangeye, bende ogingo pidhe mag lowo kendo okunyo buche milworogo ohinga.
23 Men dei tykkjer det er berre fåfengd spådom; dei hev då lovnadseidar i mengd. Men han minner um misgjerning, so dei skal verta tekne.
Obiro nenore kaka chich mar miriambo ni joma oseloso kode winjruok, to obiro paronigi kethogi mi okawgi kaka wasumbini.
24 Difor, so segjer Herren, Herren: Etter di de hev drege dykkar misgjerning fram or gløymsla, med di dykkar brot vert openberra, so dykkar syndar vert synberre i alle dykkar verk - etter di de kjem fram or gløymsla, skal de verta tekne med handi.
“Kuom mano, ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kama: ‘Nikech usemiyo richou onenore kuom kethou mutimo, kendo ka unyiso richou oyanga kuom gik mutimo; omiyo koro ibiro teru e twech kaka wasumbini.
25 Og du vanheilage gudløysing, Israels fyrste, din dag er komen når misgjerningi ein gong lyt enda.
“‘Yaye ruodh jo-Israel ma timbene mono kendo richo, in bende ndaloni osechopo ma ibiro kumie mogik.
26 So segjer Herren, Herren: Tak huva av, lyft kruna ned! Det som er, skal ikkje vera; det låge skal upp, det høge skal ned.
Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Lony kilemba mitweyo e wiye kendo igol osimbo mar loch. Nikech gik moko ok bi bedo kaka ne gin chon: Joma ni piny ibiro tingʼ malo, to joma idewo wangʼ-gi ibiro dwok piny.
27 I koll, i koll, i koll vil eg støyta det; det skal ikkje vera gjort med det heller - til dess han kjem som retten hev, han som eg vil gjeva det.
Yaye gunda, yaye gunda, abiro miyo obed gunda adier! Ok nolose kendo nyaka chop ngʼat ma wuon-go hie nobi, kendo en ema anamiyego.’
28 Og, du menneskjeson, spå og seg: So segjer Herren, Herren um Ammons-sønerne og um deira svivyrding: Og du skal segja: Eit sverd, eit sverd er drege, blenkt til å slagta med, til å tyna, til å ljona,
“To in wuod dhano, kor wach kendo ni, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kuom jo-Amon gi ayenjegi: “‘Ligangla, yaye ligangla, osewuodhi oko, opiage kendo oyweye maler komil ka polo mondo oneki!
29 medan dei ser fåfengde syner og spår deg lygn, so du kann verta lagd attmed halsarne åt daudedømde gudløysingar som dagen er komen åt, når misgjerningi ein gong lyt enda.
Kata obedo ni osene fweny mag miriambo kuomi kendo osego gagi mag miriambo kuomi, to ibiro yieyogi e ngʼut, joma timbegi richo mibiro negi, joma odiechieng-gi ochopo kendo e kinde ma onego kumgie osechopo.
30 Stikk i slira ditt sverd! På den staden der du er skapt, i det landet du er ætta ifrå, vil eg døma deg.
“‘Dwok ligangla e olalone. Kama ne onywolie, e lop kwereni, ema abiro ngʼadonie bura.
31 Eg vil renna utyver deg min harm, min vreideloge vil eg blåsa imot deg og gjeva deg i henderne på villmenner, meistrar i tynarverk.
Abiro olo mirimba mager kuomi kendo abiro olo mirimba maliel ka mach kuomi; bende abiro e lwet jo-mahundu, ma gin joma olony e ketho gik moko.
32 Elden skal øyda deg, ditt blod skal verta utrent midt i landet, ingen skal koma deg i meir hug; for eg, Herren, hev tala.
Ubiro doko mafuta mimokogo mach rembu biro chwer e pinyu, ok nochak oparu kendo; nimar an Jehova Nyasaye ema asewacho kamano!’”
