Esekiel 19

1 Og du, set i med ein syrgjesong um Israels fyrstar

Hiche thi lhahna la a hi Israel leng chapate dingin sah peh in.

2 og seg: «Kvar er mor di? Ei løvemor. Millom løvor ho låg, i ungløve-lag sine ungar ho ol.

Nanu chu ipi ham? Keipi ho lah a keipi api chu ahi. Keipi lagol ho lah a luma chuleh anoute akivah ahi.

3 Og ho tamde upp ungen den eine, han vart ungløva, han, og han lærde å riva til seg ran; menner han åt.

Keipi chun anoute lah a khat chu avah khangin ahatdoh sahtai. Amapa chun sadel je leh anehje akihil in, chute chun mihem nen ahung pang tai.

4 Og folkeslag høyrde um honom; han vart fanga i deira grav, og med naseringar på vart han førd til Egypt.

Hichun namtin in amapa thu chu aja tauve. Chuleh amapa chu leiko hom thanga chun aman tauve. Amapa chu thihkol abupeh uvin Egypt gam langa akai tauve.

5 Og ho såg det - for ho stunda -: Hennar von var spilt. So tok ho ein til av sine ungar, honom sette ho til løva å vera.

Keipi nun hichu amau phat amapa dinga amanu kinepna jouse chu abeitai. Amanun anou dang khat chu alan, keipi gol thahattah in avahdoh tai.

6 Og han sveiv ikring millom løvor, ei ungløva sjølv. Og han lærde å røva til seg ran; menner åt han.

Keipi dangho lah a akithol lelen amaho lah a chun thahattah in ahung dingdoh tai. Amapa chun sadel je leh sahing nehje akithem chuh in chule ama jong mihem nen ahung paitai.

7 Og han skjemde enkjorne deira, og han lagde deira byar øyde. Og landet med alt som var i det tok fæla av buringi hans.

Aman khopi kulpi ho asusen, chuleh khopi neoho leh khopi lenho asumang in alou hou jong mi chen louna aso peh in chuleh achang hou jong asuhmang peh tai. Amahon ahung kisen ajah tengule agamsung leh amipiho kichat in akithing jiuve.

8 Då gjekk dei imot honom, folki frå fylki rundt ikring, og breidde sitt garn yver honom. Han vart fanga i deira grav.

Hichun namtin vaipi a kon sepaihon ahin buluvin, akimvel jouse ah aum khum, a len u asekhumun chuleh len ho a chun aman tauve.

9 Og dei sette honom i bur, med naseringar på, og førde honom til kongen i Babel. So sette dei honom i tjukkmura borger, for at ein aldri meir skulde høyra hans røyst burtpå Israelsfjelli.

Thihkol pumin bom sunga akai lut un chuleh Babylon lengpa masangah ahin polut tauve. Songkul'ah ahen chah kheh uvin, hijeh chun Israel molsang ho chunga chun a Ogin akinung jah kit tapoi.

10 Medan du fekk vera i ro, var di mor som eit vintre, planta attmed vatn, rikt på frukt og på greiner av alt det vatnet det hadde.

Nanu chu twi panga kiphut lengpigui tobang ahi. Twi thalhin set jeh a phoi keh dimsetna thingphung ado eng jing jenga ahi.

11 Og det fekk sterke greiner til hovdingestavar, og høgt voks det upp millom skyer, og det var audsynt for si høgd og for rankorne mange.

Abah ho jong ahung hatdoh tan, leng tenggol a pang thei ahitai. Adangho jouse sangin ahng sang doh tai. Sangtah in ahung dingdoh in chuleh abah tamtah ahin sepdoh e.

12 Då vart det rive upp i harm og kasta på jordi, og austanvinden forturka frukti. Greinerne dei sterke vart rivne av og torna, elden øydde deim ut.

Ahinlah lengpigui chu lunghan jeh in akibot doh in tollah akiseplha tan ahi. Nelgam huijin agaho amutgo gamtan chuleh abah lhou tah tah ho jong chu akisat lhagam tai. Hijeh chun agoplha tan chuleh meiyin ahal mang tauve.

13 Og no er det planta i audni, i eit land so turt og tyrst.

Tun lengpigui chu gamthip lah a toltah leh tolgo lah a chun aphut chon tauvin ahi.

14 Og eld gjekk ut frå den kvistute grein, han øydde frukti. Og det hev ikkje meir nokor sterk grein til hovdingstav.» - Ein syrgjesong er det, og til ein syrgjesong vart det.

Abah ho lah a kon chun mei ahung kong doh in, agaho akavam gam tai. Abah akamoh chengse chu vaihompa tenggol thei dingin jong ahatdoh jou tapoi. Hiche hi thi lhahna la ahin, chule thina a kimang ding ahi.”