Esekiel 12
1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
2 Menneskjeson! Midt ibland den tråssuge ætti bur du, millom slike som hev augo å sjå med, men ikkje ser, og øyro å høyra med, men ikkje høyrer; for ei tråssug ætt er dei.
“Wuod dhano, idak e dier joma jongʼanyo. Gin gi wenge mondo ginen-go to ok ginen, kendo gin gi itgi mondo giwinjgo, to ok giwinj wach, nikech gin joma jongʼanyo.
3 Og du, menneskjeson! Bu deg til som du skal fara i utlægd, og far burt um dagen framfor augo på deim, og du skal fara frå der du bur til ein annan stad framfor augo på deim. Kann henda dei kunde koma til å sjå; for ei tråssug ætt er dei.
“Kuom mano, wuod dhano, kaw gigi midhigo e twech, mana godiechiengʼ ka gineni, wuogi ia kama intie idhi kamachielo. Dipo ka mano omiyo giwinjo tiend wach, kata obedo ni gin anywola ma jongʼanyo kamano.
4 Og du skal føra ut bunaden din som ferdabunad høgstedags framfor deira augo, og sjølv skal du fara ut um kvelden framfor deira augo, sameleis som når dei fer i utlægd.
Godiechiengʼ ka piny ler, kendo ka gineni, kaw gigi miseiko mar dhi e twech. To kochopo odhiambo e kinde ma chiengʼ podho, to we mondo gineni mana ka ngʼama itero twech.
5 Brjot deg eit hol i veggen framfor deira augo, og før bunaden din ut gjenom det!
Ka gineni kamano, pow kor ot kendo gol misiki midhigo e twech gi kama ipowono.
6 Framfor augo på deim skal du lyfta honom upp på herdi; når det er stumende myrkt, skal du føra honom ut, og du skal sveipa inn andlitet ditt, so du ikkje ser landet. For eg hev gjort deg til eit teikn for Israels-lyden.
Ketgi e goki mana ka gineni kendo itingʼ-gi ia kodgi ka piny yuso. Um lela wangʼi, mondo kik ine piny giwangʼi, nikech aseketi ranyisi ne dhood Israel.”
7 Og eg gjorde so som han baud meg; eg budde meg som til å fara i utlægd ved høgste-dagsleite, og um kvelden braut eg meg ut gjenom veggen med handi. Og då det var stumende myrkt vorte, førde eg bunaden min ut; på herdi bar eg honom framfor deira augo.
Omiyo ne atimo kaka ne ochika. Ne agolo misika mane aseiko ne wuodh dhi e twech godiechiengʼ. Eka godhiambo ka chiengʼ dhi podho ne akunyo kor ot gi lwetena. Ne akawo giga awuokgo ka piny oyuso, ka atingʼogi e gokena koni gi koni ka gineno.
8 Og Herrens ord kom til meg um morgonen; han sagde:
To kinyne gokinyi wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
9 Menneskjeson! Hev ikkje Israels-lyden, den tråssuge ætti, sagt med deg: «Kva gjer du?»
Wuod dhano, donge dhood jo-Israel ma jongʼanyogo nopenji niya, En angʼo mitimoni?
10 Seg med deim: So segjer Herren, Herren: Denne beringi gjeld fyrsten i Jerusalem og all Israels-lyden som derinne er.
“Nyisgi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kama: ‘Oteni oor ne wuod ruoth man Jerusalem kod oganda mar dhood Israel duto man kanyo.’
11 Seg: Eg er eit teikn åt dykk; likeins som eg hev gjort, so skal det gjerast med deim; dei skal verta fangar og fara i utlægd.
Wachnegi ni, ‘An ranyisi ni un!’ “Mana kaka asetimono e kaka ibiro timo nigi. Gibiro dhi e twech kaka joma omaki.
12 Og fyrsten som er hjå deim skal taka si byrd på herdi og fara ut med det er stumende myrkt. Dei skal brjota hol i muren og føra ut gjenom det. Sitt andlit skal han sveipa inn, so han ikkje skal sjå landet med sine augo.
“Wuod ruoth manie diergi biro tingʼo misikene e goke ka piny imore mi oa, kendo ibiro powone kor ot mondo okalie. Obiro umo wangʼe mondo kik one piny kuma odhiye.
13 Og eg vil breida ut garnet mitt yver honom, og han skal verta fanga i mitt veide-net. So vil eg føra honom til Babel, til Kaldæarlandet - men det skal han ikkje sjå - og der skal han døy.
Abiro rieyone tonda mondo amakego mi kawe komoko e obadhona. Abiro tere nyaka Babulon, piny jo-Kaldea, to kata kamano ok none pinyno gi wangʼe, kendo kuno ema nothoe.
14 Og alt som ikring honom er til hjelp og alle hans herflokkar vil eg spreida for alle vindar. Og sverd vil eg draga ut etter deim.
Abiro keyo jodonge, joma ngʼadone rieko, kod joma rite ne yembe, kendo ji nodwar mondo oneg-gi to ok noyudgi.
15 Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg spreider deim millom folki og strår deim ut i landi.
“Gibiro ngʼeyo ni An e Jehova Nyasaye, e kinde ma anabolgi e dier ogendini kendo akegi e dier pinje.
16 Men nokre få av deim vil eg leiva etter sverd og svolt og sott, so dei kann fortelja um alle sine styggjor millom folki som dei kjem til, og dei skal sanna at eg er Herren.
To abiro reso jomoko manok kuomgi e dho ligangla gi kech, kod masiche, mondo e pinje ma gidhiyego ginyis jogo timbegi duto mamono. Eka giningʼe ni An e Jehova Nyasaye.”
17 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona ni:
18 Menneskjeson! Et brødet ditt bivrande, og drikk vatnet ditt skjelvande og med hugsott!
“Wuod dhano, sa ma ichiemo kata imodho pigi to tetni ka gima kibaji ogoyi.
19 Og du skal segja til landslyden: So segjer Herren, Herren um deim som bur i Jerusalem, um Israels land: Brødet sitt skal dei eta med hugsott, og vatnet sitt skal dei drikka med fælske, for di deira land skal verta audt og snaudt, av di alle ibuarane for med valdsverk.
Nyis jo-Juda ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kuom joma odak Jerusalem kod piny Israel: Gibiro chamo chiembgi gi kibaji kendo gibiro modho pigegi ka chunygi parore, nikech ibiro lony pinygi mi we nono li nikech timbe mahundu mag ji duto modak kanyo.
20 Og folkerike byar skal verta lagde i øyde, og landet skal verta ei øydemark, og de skal sanna at eg er Herren.
Mier matindo duto ma ji odakie biro dongʼ nono li kendo piny biro dongʼ gunda. Eka unungʼe ni An e Jehova Nyasaye.”
21 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
22 Menneskjeson! Kva er det for eit ordtøke de hev i Israels land, at de segjer: «Dagarne gjeng, og kvar ei syn vert upp i inkje?»
“Wuod dhano, ma en ngero manade ma ugoyo e piny Israel ni, ‘Ndalo dhi adhiya, to pok wasenene fweny moro amora kotimore?’
23 Seg difor med deim: So segjer Herren, Herren: Eg vil få burt dette ordtøket, og dei skal aldri meir taka det på si tunga i Israel, men seg med deim: Nær er dagarne komne og sannsegni i kvar ei syn.
Nyisgi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Abiro tieko ngeroni, kendo ji ok nochak ogoe kendo e piny Israel. Wachnegi ni, ‘Ndalo okayo machiegni ma fweny duto biro timoree.’
24 For no heretter skal det ikkje finnast fåfengd syn og falsk spådom hjå Israels-lyden.
Nimar fweny mag miriambo kod weche mikoro miwuondogo ji ok nochak obedi e dier jo-Israel.
25 For eg, Herren, talar det ord eg talar, og det skal setjast i verk, det skal ikkje drygjast lenger ut. For i dykkar dagar, du tråssuge ætt, talar eg eit ord og set det i verk, segjer Herren, Herren.
To an Jehova Nyasaye anawach gima adwaro kendo gino notimre ma ok orem. Nimar e ndalou, un dhood mohero ngʼanyo, abiro timo gimoro amora ma asewacho, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto owacho.”
26 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
27 Menneskjeson! Sjå, Israels-lyden segjer: «Syni han ser, gjeld dagar langt undan, og um ukomne tider spår han.»
Wuod dhano, dhood Israel wacho ni, Fweny moneno gin mag higni mathoth ma pod biro nyime, kendo okoro weche mag higni manyime.
28 Seg difor med deim: So segjer Herren, Herren: No heretter skal ikkje noko av mine ord drygjast ut lenger, det ord som eg talar, skal setjast i verk, segjer Herren, Herren.
“Kuom mano wachnegi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Onge weche masewacho makoro biro deko, Gimoro amora ma awacho biro chopo kare, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto osewacho.”
