Esekiel 10
1 Og eg såg, og sjå, på den kvelven som var yver hovudi på kerubarne, var det som ein safirstein, sjåande til på skapnad som ein kongsstol. Ein kunde sjå honom yver deim.
NANA aku la au, aia hoi, ma ka lewa ma ka mea maluna o ke poo o na keruba, ua ikeia maluna o lakou me he pohaku sapira la, ka mea ikeia me he nohoalii la ke ano.
2 Og han sagde med mannen i linklædnaden: «Gakk inn millom hjuli, inn under keruben, og tak nevarne dine fulle med gløder av deim som er millom kerubarne, og strå deim yver byen!» Og han gjekk medan eg såg på.
Olelo iho la oia i ke kanaka i aahuia i ka lole olona, i iho la, E hele ae oe iwaena o na huila a malalo iho o ke keruba, a e hoopiha i kou poholima i na lanahu ahi mai waena mai o na keruba, a e lulu ma ke kulanakauhale. A komo aku la hoi ia imua o ko'u mau maka.
3 Og kerubarne stod på høgre sida åt huset då mannen gjekk inn, og skyi fyllte den indre fyregarden.
Ku iho la na keruba ma ka aoao akau o ka hale i ke komo ana o ua kanaka la; a hoopiha iho la ke ao i ka pahale oloko.
4 Og Herrens herlegdom lyfte seg frå keruben og burt til dørstokken i huset. Og skyi fyllte huset, og glansen av Herrens herlegdom fyllte fyregarden.
Alaila pii ae la ka nani o Iehova mai iluna ae o ke keruba, a i luna o ka paepae puka o ka hale; a ua piha ka hale i ke ao, a ua piha hoi ka pahale i ka olinolino o ka nani o Iehova.
5 Og ljomen av kerubvengjerne høyrdest alt til den ytre fyregarden, som røysti åt Gud den allmegtige, når han talar.
A ua lohea ka halulu ana o na eheu o na keruba a i ka pahale mawaho, me he leo la o ka Mea mana loa i kana olelo ana.
6 Og det hende, då han baud mannen i linklædnaden og sagde: «Tak eld av den som er millom hjuli, millom kerubarne, » at han gjekk og stana attmed hjulet.
Eia hoi keia, i kana kauoha ana i ke kanaka i aahuia me ka lole olona, i ka i ana'e, E lawe oe i ke ahi mai waena ae o na huila, mai waena ae o na keruba; alaila komo ae la oia a ku iho la ma ka aoao o na huila.
7 Og keruben rette ut handi si, millom kerubarne, burtåt elden som var millom kerubarne, og tok og lagde i nevarne på honom i linklædnaden. Og han tok imot og gjekk ut.
A hoopuka mai la kekahi keruba i kona lima mai waena mai o na keruba i ke ahi ka mea iwaena o na keruba, a lalau iho la, a haawi iloko o ka lima o ka mea i aahuia i ka lole olona; a lawe iho la ia a puka iwaho.
8 Og under vengjerne på kerubarne kunde ein sjå eitkvart på skap som ei mannshand.
A ua ikeia iloko o na keruba ke ano o ka lima o ke kanaka, malalo o ko lakou mau eheu.
9 Og eg såg, og sjå, det var fire hjul på kerubarne, eitt hjul hjå kvar kerub. Og hjuli var sjåande til som krysolit-stein.
A i kuu nana ana, aia hoi, o na huila eha e pili ana i na keruba, kekahi huila e pili ana ma kekahi keruba, a o kekahi huila a pili ana ma kekahi keruba; a o ke ano o na huila ua like ia me ke ano o ka pohaku topasa.
10 Alle fire såg likeins ut, og det var nett som eitt hjul skulde vera inni hitt.
A o ko lakou mau helehelena, hookahi ano ko lakou a eha, me he huila la iwaenakonu o kekahi huila.
11 Når dei gjekk, gjekk dei til alle fire sidorne; dei snudde seg ikkje når dei gjekk, for til den staden som hovudet snudde, dit gjekk dei; dei snudde seg ikkje når dei gjekk.
I ko lakou hele ana, hele no lakou ma ko lakou mau aoao eha; aole lakou i haliu ae i ko lakou hele ana, aka, ma kahi i nana aku ai ke poo malaila i hahai ai lakou; aole lakou i haliu ae i ko lakou hele ana.
12 Og heile deira likam og deira rygg og deira hender og deira vengjer og hjuli var fullsette med augo rundt ikring - dei fire hadde kvar sitt hjul.
A ua paapu i na maka a puni ko lakou mau kino okoa, a me ko lakou mau kua, a me ko lakou mau lima, a me ko lakou mau eheu, a me ko lakou mau huila, o na huila o lakou a eha.
13 Hjuli, dei vart kalla «kvervel» so eg høyrde på.
A o na huila, ua kaheaia'ku ia lakou i ko'u lohe ana, E ka huila.
14 Og det var fire andlit på kvar; det fyrste hadde kerub-andlit, og det andre eit mannsandlit, og det tridje eit løve-andlit, og det fjorde eit ørne-andlit.
He mau helehelena eha ko kela mea ko keia mea, o lakou; o ka helehelena mua he helehelena ia o ke keruba, a o ka helehelena lua, he helehelena o ke kanaka, a o ke kolu, he helehelena o ka liona, a o ka ha, he helehelena o ka aeto.
15 Og kerubarne lyfte seg; det var dei livendi som eg hadde set attmed elvi Kebar.
A ua kaikaiia'e na keruba. Oia ka mea ola a'u i ike ai ma ka muliwai Kebara.
16 Og når kerubarne gjekk, so gjekk hjuli innmed deim, og når kerubarne lyfte vengjerne sine til å hevja seg upp frå jordi, skilde heller ikkje hjuli seg frå deim.
A i ka hele ana o na keruba, hele pu na huila e pili ana me lakou; a hapai na keruba i ko lakou eheu e lele iluna mai ka honua aku, aole i luli ae o ua mau huila la mai o lakou ae.
17 Når livendi stod, so stod dei, og når dei lyfte seg, so lyfte dei seg med deim, for åndi åt livendi var i deim.
A i ku iho kela mau mea, ku iho la no hoi keia; a i kaikaiia kela mau mea, kaikai ae la hoi keia ia lakou iho; no ka mea, o ka uhane o ka mea ola ka iloko o lakou.
18 Og Herrens herlegdom gjekk ut frå dørstokken på huset og stod yver kerubarne.
Alaila, hele ae ka nani o Iehova mai ka paepae puka ae o ka hale, a ku iho la maluna o na keruba.
19 Og kerubarne lyfte vengjerne sine og steig upp frå jordi medan eg såg på, då dei gjekk ut, og hjuli innmed deim. Og dei stana attmed inngangen åt Øystreporten på Herrens hus. Og herlegdomen åt Israels Gud var uppe yver deim.
Hapai ae la na keruba i ko lakou mau eheu, a lele aku la iluna mai ka honua aku imua o ko'u mau maka: i ko lakou puka ana ae iwaho, pili ae la na huila me lakou, a ku iho la lakou ma ke pani o ka pukapa hikina o ko Iehova hale; a maluna iho o lakou ka nani o ke Akua o ka Iseraela.
20 Det var dei same livendi som eg hadde set under Israels Gud burtmed elvi Kebar, og eg skyna at det var kerubar.
Oia ka mea ola a'u i ike ai malalo iho o ke Akua o ka Iseraela ma ka muliwai Kebara; a ike pono iho la au oia na keruba.
21 Og det var fire andlit på kvart eitt av dei fire, og fire vengjer på kvart eit, og eitkvart på skap som mannehender under vengjerne deira.
He mea helehelena eha ko kela mea ko keia mea, a eha eheu ko kela mea ko keia mea; a o ka mea like me ka lima kanaka malalo iho o ko lakou mau eheu.
22 Og skapnaden på andliti deira det var dei andliti som eg hadde set attmed elvi Kebar; soleis såg dei ut, og dei var det. Og kvart eitt av deim gjekk beint fram.
A o ke ano o ko lakou mau wahi maka, oia mau maka no a'u i ike ai ma ka muliwai Kebara, a me ko lakou helehelena a me ko lakou mau kino; hele pololei imua kela mea keia mea.
