2 Mosebok 8
1 Då sagde Herren til Moses: «Gakk fram for Farao og seg med honom: «So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
ALAILA, i mai la o Iehova ia Mose, O hele oe io Parao la, a e i aku ia ia, Ke i mai nei o Iehova penei, E hookuu mai oe i ko'u poe Kanaka, i hookauwa mai lakou na'u.
2 Meinkar du deim å fara, so skal eg plåga heile ditt land og rike med frosk:
A ina paha e hookuu ole mai oe, aia hoi, e hoino no wau i kou mau mokuna a pau i na rana;
3 det skal yra med frosk i elvi, og dei skal krabba upp på land, og koma inn i husi dine og sengkoven din og upp i lega di, og inn i husi åt mennerne dine og på folket ditt, og i bakaromnarne og knodetrogi dine;
A e hoopuka nui mai ka muliwai i na rana, a e hele mai lakou iloko o kou hale, a me kou keena moe, a maluna o kou hikiee, a iloko o ka hale o kau poe kauwa, a maluna o kou poe kanaka, a maloko o kou mau imu, a maloko hoi o kou mau pa wili ai.
4 og deg og huslyden din og alle mennerne dine skal froskarne krabba uppetter.»»»
A e hele mai auanei na rana maluna ou, a maluna o kou poe kanaka, a maluna o kau poe kauwa a pau.
5 Og Herren sagde til Moses: «Seg til Aron: «Lyft handi, og rett staven ut yver åerne og elvarne og tjørnerne, og lat froskarne aula innyver Egyptarlandet!»»
I mai la o Iehova ia Mose, E i aku oe ia Aarona, E o aku kou lima me kou kookoo maluna o na kahawai, a me na muliwai, a me na loko, i hiki mai na rana maluna o ka aina o Aigupita.
6 So rette Aron handi si ut yver Egyptarlands-vatni, og då kom det upp med so fullt med frosk at dei hulde heile Egyptarlandet.
O aku la no ko Aarona lima maluna o ka wai o Aigupita, a hiki mai la na rana, a hoouhi paapu ae la i ka aina o Aigupita.
7 Men runemeistrarne bruka trollkunsterne sine og gjorde det same: dei og fekk froskarne til å aula innyver Egyptarlandet.
Hana iho la no pela na magoi i ka lakou mea e kilokilo ai, i hoohiki mai ai i na rana ma ka aina o Aigupita.
8 So sende Farao bod etter Moses og Aron og sagde: «Bed til Herren at han vil taka froskarne burt frå meg og landslyden! Då skal eg lata folket fara, so dei kann ofra til Herren.»
Alaila, hea mai la o Parao ia Mose a me Aarona, i mai la, E pule aku olua ia Iehova, i lawe aku ia i na rana mai o'u aku nei, a mai ko'u poe kanaka aku, a e hookuu no wau i na kanaka, i kaumaha ai lakou na Iehova.
9 Då sagde Moses med Farao: «Sjølv må du hava æra og segja kva tid eg skal beda for deg og mennerne dine og folket ditt, at han vil rydja froskarne burt frå deg og husi dine, so dei ikkje finst meir utan i elvi.»
I aku la o Mose ia Parao, E kauoha pono mai oe ia'u, i ka manawa hea ka'u e pule aku ai nou, a no kau poe kauwa hoi, a no kou poe kanaka, i laweia aku na rana mai ou aku la, a mai kou kauhale aku, a koe ma ka muliwai wale no?
10 «I morgon, » svara han. «Lat det vera som du segjer!» sagde Moses, «so skal du sanna at det er ingen som Herren, vår Gud.
Olelo mai la kela, Apopo. I aku la ia, E like me kau olelo, pela no auanei ia, i ike pono ai oe, aohe mea e ae e like me Iehova ko makou Akua.
11 Froskarne skal kverva burt frå deg og husi dine og frå mennerne dine og heile landslyden; berre i elvi skal dei finnast.»
A e haalele mai no na rana ia oe, a me kou hale, a me kau poe kauwa, a me kou poe kanaka, a e koe ma ka muliwai wale no.
12 So gjekk Moses og Aron ut att frå Farao, og Moses ropa til Herren for froskarne skuld, som han hadde ført yver Farao.
Hele aku la o Mose laua o Aarona mai o Parao aku la: uwe aku la o Mose ia Iehova no na rana ana i lawe mai ai maluna o Parao.
13 Og Herren gjorde som Moses bad, og froskarne låg daude i hus og i tun og på bøarne.
Hana iho la o Iehova e like me ka Mose olelo ana, a make iho la na rana ma na hale, a ma na pahale a ma na kula.
14 Dei samla deim i dungevis, og teven kjendest yver heile landet.
Hoiliili ae la lakou i na rana ma na puu: a pilau iho la ka aina.
15 Men det gjekk som Herren sagde: Då Farao såg at han hadde fenge ein lette, slo han seg rang, og vilde ikkje høyra på deim.
A ike iho la o Parao, he maha, hoopaakiki iho la ia i kona naau, aole i hoolohe mai i ka laua; e like me ka Iehova i olelo mai ai.
16 Då sagde Herren til Moses: «Seg med Aron: «Rett ut staven din, og slå i dusti på jordi, so skal ho verta til my i heile Egyptarlandet.»»
Olelo mai la o Iehova ia Mose, E i aku oe ia Aarona, e o aku oe i kou kookoo, a e hahau i ka lepo o ka aina, i lilo ia i makika ma ka aina a pau o Aigupita.
17 Og dei so gjorde: Aron lyfte handi, og rette ut staven sin, og slo i dusti på jordi. Då kom myet, og sette seg både på folk og fe; all dusti på jordi vart til my i heile Egyptarlandet.
Hana iho la laua pela; o aku la no ko Aarona lima me kona kookoo, hahau iho la i ka lepo o ka aina, a lilo ae la ia i makika ma na kanaka, a ma na holoholona; lilo no na hunalepo a pau o ka aina i makika ma ka aina a pau o Aigupita.
18 Runemeistrarne freista og å få fram my med trollkunsterne sine, men dei var ikkje god til. Og myet vart sitjande på folk og på fe.
Hana iho la no pela na magoi, me ko lakou mea kilokilo, i hiki mai ai ka makika, aole nae i hiki ia lakou. He makika no nae maluna o na kanaka, a maluna o na holoholona.
19 Då sagde runemeistrarne med Farao: «Dette er Guds finger!» Men det gjekk som Herren sagde: Farao var like strid, og høyrde ikkje på deim.
Alaila olelo ae la na magoi ia Parao, Eia no ka lima o ke Akua. Ua hoopaakikiia no nae ko Parao naau; aole ia i hoolohe i ka laua, e like me ka Iehova i olelo mai ai.
20 Då sagde Herren til Moses: «Ris tidleg upp i morgon, og stig beint fram for Farao, når han gjeng nedåt elvi, og seg med honom: So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
Olelo mai la o Iehova ia Mose, A kakahiaka nui, e ala ae oe, a e ku imua i ke alo o Parao, aia hoi, e hele mai no ia iwaho i ka wai, a e i aku oe ia ia, Ke olelo mai nei o Iehova penei, E hookuu oe i ko'u poe kanaka, i hookauwa mai lakou na'u.
21 For let du ikkje folket mitt fara, so sender eg allslags avåt yver deg og mennerne dine og folket ditt og inn i husi dine; husi åt egyptarane skal verta fulle av avåt, og jamvel jordi dei gjeng på.
Aka hoi, ina aole oe e hookuu mai i ko'u poe kanaka, aia hoi, e hoouna aku no au i na nalonahu maluna ou, a maluna o kau poe kauwa, a maluna o kou poe kanaka, a maloko o kou mau hale; a e piha na hale o ko Aigupita i na nalonahu, a me ka aina hoi kahi a lakou e noho ai.
22 Men same dagen vil eg taka undan Gosenlandet, som folket mitt bur i, so der ikkje kjem noko avåt; då skal du verta var, at eg, Herren, er der i landet.
Ia la hoi, e hookaawale auanei au i ka aina o Gosena, i kahi e noho nei ko'u poe kanaka, i hiki ole ai ka nalonahu ilaila; i mea e ike ai oe, owau no Iehova mawaena o ka honua.
23 For eg vil løysa ut folket mitt og skilja det frå ditt folk. I morgon skal dette underet henda.»»
A e kaa no au i pale mawaena o ko'u poe kanaka a me kou poe kanaka. Apopo e hiki mai keia mea.
24 Og Herren gjorde som han hadde sagt, og det kom svære yrjor med avåt i husi åt Farao og mennerne hans og yver heile Egyptarland; det var so avåtet reint skjemde ut landet.
Hana iho la no o Iehova pela: a hiki mai la na nalonahu he nui loa maloko o ka hale o Parao, a me na hale o kana poe kauwa, a ma ka aina a pau o Aigupita: ua oki loa ka aina i na nalonahu.
25 Då sende Farao bod etter Moses og Aron, og sagde: «Gakk av og ofra til Guden dykkar her i landet!»
Hea mai la o Parao ia Mose a me Aarona, i mai la, E hele oukou, a e kaumaha aku i ko oukou Akua maloko o ka aina nei.
26 «Det er ikkje rådlegt å gjera det so, » svara Moses; «for det me ofrar til Herren, vår Gud, det er ein styggedom for egyptarane. Ofra me no midt for augo på deim slikt som dei hev ein stygg til, vilde dei ikkje då steina oss!
I aku la o Mose, Aole pono ke hana pela; no ka mea, e kaumaha auanei makou na Iehova ko makou Akua i ka mea hoopailua a ko Aigupita nei: a ina e kaumaha aku makou i ka mea hoopailua a ko Aigupita nei imua o ko lakou maka, aole anei lakou e hailuku mai ia makou i ka pohaku?
27 Tri dagsleider ut i øydemarki vil me fara, og so ofra til Herren, vår Gud, soleis som han segjer oss fyre.»
E hele no makou i ekolu la hele iloko o ka waonahele, a e kaumaha aku na Iehova ko makou Akua, e like me kana e kauoha mai ai ia makou.
28 Då sagde Farao: «Eg fær lata dykk fara då, so de kann ofra til Herren, Guden dykkar, i øydemarki, men de må’kje fara langt! Bed for meg!»
I mai la o Parao, E hookuu aku no wau ia oukou, i kaumaha aku ai oukou na Iehova ko oukou Akua, ma ka waonahele: aka, mai hele aku oukou i kahi mamao. E pule aku olua no'u.
29 «Ja, no gjeng eg ut, og vil beda til Herren, » svara Moses, «og i morgon skal avåtet kverva burt frå Farao og frå mennerne og folket hans. Berre no Farao ikkje vil svika oss meir, men lata folket fara, so dei kann ofra til Herren!»
I aku la o Mose, Aia hoi, ke hele aku nei au mai ou aku nei, a e nonoi aku au ia Iehova e lawe aku ia i na nalonahu mai o Parao aku, a mai kana poe kauwa aku, a mai kona poe kanaka aku; aia apopo. Aka, mai hoopunipuni hou mai o Parao. i ka hookuu ole i na kanaka e kaumaha aku na Iehova.
30 So gjekk Moses ut frå Farao att, og bad til Herren.
Hele aku la o Mose mai o Parao aku, a nonoi aku la ia Iehova.
31 Og Herren gjorde som Moses bad, og let avåtet kverva burt både frå Farao og mennerne og folket hans; det fanst ikkje att eit einaste fly.
Hana mai la o Iehova e like me ka olelo a Mose, a lawe aku la ia i na nalonahu mai o Parao aku, a mai kana poe kauwa aku, a mai kona poe kanaka aku; aole hookahi i koe.
32 Men Farao slo seg rang denne gongen og, og slepte ikkje folket av stad.
Hoopaakiki hou iho la o Parao i kona naau ia manawa no hoi, aole i hookuu aku i na kanaka.
