2 Mosebok 6
1 Då sagde Herren til Moses: «No skal du sjå, kva eg vil gjera med Farao: Ei sterk hand skal nøyda honom til å sleppa deim, og for den same sterke handi skuld skal han jamvel driva deim ut or landet sitt.»
Aa le hoe t’Iehovà amy Mosè, Mahaoniña henaneo ty hanoako amy Parò. Eka, fitàñe maozatse ty hampienga’e iareo, sirañe fatratse ty handroaha’e an-tane’e.
2 Og Gud tala endå meir til Moses, og sagde med honom: «Eg er Herren.
Mbe nitsara amy Mosè t’i Andrianañahare nanao ty hoe: Izaho Iehovà,
3 Eg synte meg for Abraham, og for Isak, og for Jakob, og nemnde meg Gud den Allvelduge, men dette namnet mitt, Herren, gjorde eg ikkje kunnigt for deim.
ty niboak’ amy Avrahame naho am’ Ietsàke naho amy Iakòbe ami’ty hoe El-Sadai, fe tsy nitoñom-batañe am’iareo ami’ty hoe: Iehovà’.
4 Og eg gjorde eit samband med deim: eg lova å gjeva deim Kana’ans-landet, det landet dei heldt til i, då dei ferdast på jordi.
Toe norizako am’ iereo ty fañinako, hanolorako ty tane Kanàne, i tane fañaveloa’ iareo toe nañialoa’ iareo.
5 Og no hev eg høyrt, korleis Israels-borni sukkar og styn, av di egyptarane held deim i trældom, og eg minnest kva eg hev lova.
Fe tsinanoko ty fiñeoñeo’ o ana’ Israeleo ty amy fañondevoza’ o nte-Mitsraimeoy vaho nitiahiko i fañinakoy.
6 Seg no med Israels-borni: «Eg er Herren; eg vil taka av dykk dei tunge byrderne de ber for egyptarfolket, og løysa dykk or trældomen dei held dykk i, og fria dykk ut med fast arm og strenge domar;
Anò ty hoe arè amo ana’ Israeleo: Izaho Iehovà, le havotsoko boak’ ambane’ ty fampijinia’ o nte-Mitsraimeo naho habalako o fandrohizañeo vaho ho jebañeko an-tsira natora-kitsy, an-jaka ra’elahy.
7 eg vil gjera dykk til mitt folk, og vera dykkar Gud, og de skal sanna at eg er Herren, dykkar Gud, som tek av dykk dei tunge byrderne de ber for egyptarfolket.
Ho rambeseko h’ondatiko vaho ho Andrianañahare’ areo iraho. Ho fohi’ areo te izaho Iehovà Andrianañahare’ areo, ty mampienga anahareo ami’ty fampijinia’ o nte Mitsraimeo.
8 Og eg vil føra dykk til det landet som eg rette handi i veret på at eg vil gjeva Abraham og Isak og Jakob, og det vil eg gjeva dykk til eiga, eg, Herren.»»
Le hendeseko mb’ an-tane nañonjonako sirañe hanolorako aze amy Avrahame naho am’ Ietsàke vaho am’ Iakòbe añe; le hatoloko anahareo ho fanañañe, Izaho Iehovà.
9 Og Moses sagde det med Israels-borni, men dei høyrde ikkje på honom, av di dei var modlause og laut træla so hardt.
Le nisaontsy amo ana’ Israeleo t’i Mosè, fa tsy nihaoñe’ iareo t’i Mosè, ty amy fikoretan’ arofo naho i fampisoañam-pañondevozañey.
10 Då tala Herren til Moses, og sagde:
Aa hoe t’Iehovà amy Mosè,
11 «Gakk fram for Farao, egyptarkongen, og seg med honom, at han skal lata Israels-borni fara ut or landet sitt!»
Akia, saontsio amy Parò, mpanjaka’ i Mitsraime, ty hampiavota’e an-tane’e o ana’ Israeleo.
12 Og Moses svara og tok so til ords, der han stod fram for augo åt Herren: «Du ser Israels-borni vil ikkje høyra på meg; er det då ventande at Farao skulde lyda etter det eg segjer, eg som er so valen på munnen!»
Aa hoe ty asa’ i Mosè am’ Iehovà, Kanas tsy nañaoñe ahiko o ana’ Israeleo, akore ty hijanjiña’ i Parò, izaho aman-tsoñy tsy nisavareñe?
13 Soleis tala Herren til Moses og Aron, og sende deim til Israels-mennerne og til Farao, egyptarkongen, med det bodet at dei skulde fylgja Israels-folket ut or Egyptarland.
Aa le nitsara amy Mosè naho i Aharone t’Iehovà, nanolotse lily ho amo Ana’ Israeleo naho ho amy Parò mpanjaka’ i Mitsraime, hampiavotañe an-tane Mitsraime ao o ana’ Israeleo.
14 No skal de høyra kva ættefederne deira heitte: Sønerne åt Ruben, eldste son åt Israel, det var Hanok og Pallu, Hesron og Karmi. Frå deim er Rubens-ætterne komne.
Inao o talèn’ anjomban-droaeo: o ana’ i Reòbene, tañoloñoloña’ Israeleo: i Kanòke naho i Palò naho i Ketsròne vaho i Karemý; irezay ro fifokoa’ i Reòbene.
15 Sønerne åt Simeon var Jemuel og Jamin og Ohad og Jakin og Sohar og Saul, som var son åt ei Kana’ans-kvende. Frå deim er Simeons-ætterne komne.
O ana’ i Simoneo: Iemoèle naho Iamìne naho i Ohade naho Iakìne naho i Tsòkare vaho i Saòle ana’ ty rakemba nte-Kanàne; ie ro fifokoa’ i Simone.
16 So er namni på sønerne åt Levi med ættgreinerne deira: Gerson og Kahat og Merari. Og livedagarne åt Levi vart hundrad og sju og tretti år.
Irezao ka o tahinan’ ana’ i Levio ty amo fifokoa’eo: i Geresòne naho i Kehàte vaho i Merarý; le ni-zato tsy telopolo fito amby taoñe ty halava havelo’ i Levy.
17 Sønerne åt Gerson var Libni og Sime’i med ættgreinerne deira.
O ana’ i Geresoneo: i Libný naho i Semý, amo fifokoa’eo.
18 Sønerne åt Kahat var Amram og Jishar og Hebron og Uzziel. Og livedagarne åt Kahat vart hundrad og tri og tretti år.
O ana’ i Kehàteo: i Amràme naho Iitshàre naho i Kebrone vaho i Ozièle le ni-zato-tsi-telopolo-telo amby ty taon-kavelo’ i Kehàte.
19 Sønerne åt Merari var Mahli og Musi. Dette var federne åt Levi-ætterne etter ættartalet deira.
O ana’ i Merarìo: i Maklý naho i Mosý, ie ro fifokoa’ i Merarý hasavereña’ i Levý.
20 Amram tok Jokebed, farsyster si, til kona, og dei fekk sønerne Aron og Moses. Og livedagarne åt Amram vart hundrad og sju og tretti år.
Nañenga’ Iokèbede rahavaven-drae’e t’i Amrame vaho nahatoly i Aharone naho i Mosè, le niveloñe zato-tsi-telopolo taoñe fito amby t’i Amrame.
21 Sønerne åt Jishar var Korah og Nefeg og Zikri.
O ana’ Iitshàreo: i Koràke, i Nèfege vaho i Zikrý.
22 Sønerne åt Uzziel var Misael og Elsafan og Sitri.
O ana’ i Ozièleo, i Misaèle naho i Elitsafàne vaho i Sitrý.
23 Aron tok Eliseba til kona; ho var dotter åt Amminadab og syster åt Nahson; og dei fekk sønerne Nadab og Abihu, Eleazar og Itamar.
Nañenga i Elisèbae ana’ i Aminadabe, rahavave’ i Naksòne t’i Aharone le nisamaha’e i Nadabe naho i Abihò, i Elazare vaho Itamare.
24 Sønerne åt Korah var Assir og Elkana og Abiasaf. Frå deim er Korah-ætterne komne.
O ana’ i Korakeo: i Asire naho i Elkanà vaho i Abiasàfe; ie ro hasavereña’ o nte-Koràkeo.
25 Eleazar, son åt Aron, tok ei dotter åt Putiel til kona, og dei fekk sonen Pinehas. Dette var gamlefederne åt Levi-folket med ættgreinerne deira.
Nañenga amo ana’ i Potièleo t’i Elazare ana’ i Aharone, le nisamaha’e t’i Pinekase. Ie ro anjomban-droae’ o nte-Levio amo fifokoa’eo.
26 Desse mennerne, Aron og Moses, var det Herren sagde det til: «Før Israels-folket ut or Egyptarland, fylking etter fylking!»
Ie i Aharone naho i Mosè nitsarà’ Iehovà ty hoe, Ampiengao an-tane Mitsraime ampoko-ampoko o ana’ Israeleo.
27 Dei var det som tala med Farao, kongen i Egyptarland, og sagde dei skulde fylgja Israels-folket ut or Egyptarland, desse tvo mennerne, Moses og Aron.
Ie ro nisaontsy amy Parò mpanjaka’ i Mitsraime hampiavotse o ana’ Israeleo an-tane Mitsraime, toe i Mosè naho i Aharone izay.
28 Og det gjekk so til at den gongen Herren tala til Moses i Egyptarlandet,
Ie amy andro nitsarà’ Iehovà amy Mosè an-tane Mitsraimey,
29 då tok Herren soleis til ords: «Eg er Herren! Seg no med Farao, egyptarkongen, alt det eg segjer til deg!»
le nanao ty hoe amy Mosè t’Iehovà: Izaho Iehovà, hene saontsio amy Parò mpanjaka’ i Mitsraime ze taroñeko ama’o.
30 Og Moses svara, der han stod for Guds augo: «Du veit eg er munnvalen; er det då ventande at Farao vil høyra på meg?»
Aa hoe t’i Mosè añatrefa’ Iehovà, Ino ty hijanjiña’ i Parò ahiko, izaho aman-tsoñy tsy afa-boiñeo?
