2 Mosebok 6
1 Då sagde Herren til Moses: «No skal du sjå, kva eg vil gjera med Farao: Ei sterk hand skal nøyda honom til å sleppa deim, og for den same sterke handi skuld skal han jamvel driva deim ut or landet sitt.»
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Vaihi loe Faro khaeah ka sak han ih hmuen to na hnuh hoi tih boeh; ka ban thacakhaih rang hoiah nihcae to tacawtsak ueloe, ka ban thacakhaih rang hoiah a prae thung hoiah nihcae to haek tih boeh, tiah a naa.
2 Og Gud tala endå meir til Moses, og sagde med honom: «Eg er Herren.
Sithaw mah Mosi khaeah, Kai loe Angraeng ah ka oh;
3 Eg synte meg for Abraham, og for Isak, og for Jakob, og nemnde meg Gud den Allvelduge, men dette namnet mitt, Herren, gjorde eg ikkje kunnigt for deim.
Abraham, Issak hoi Jakob khaeah, Lensawk Sithaw ah kang phong pae; toe ka hmin JEHOVAH hoiah nihcae khaeah kang phong pae ai.
4 Og eg gjorde eit samband med deim: eg lova å gjeva deim Kana’ans-landet, det landet dei heldt til i, då dei ferdast på jordi.
Nihcae angvin ah oh o haih, nihcae khaeah Kanaan prae to paek hanah, nihcae hoi lokmaihaih ka sak boeh.
5 Og no hev eg høyrt, korleis Israels-borni sukkar og styn, av di egyptarane held deim i trældom, og eg minnest kva eg hev lova.
To pacoengah, Izip kaminawk mah tamna ah suek o ih, Israel kaminawk hanghaih lok to ka thaih naah, ka sak ih lokmaihaih to ka poek.
6 Seg no med Israels-borni: «Eg er Herren; eg vil taka av dykk dei tunge byrderne de ber for egyptarfolket, og løysa dykk or trældomen dei held dykk i, og fria dykk ut med fast arm og strenge domar;
To pongah Israel kaminawk khaeah, Kai loe ANGRAENG ah ka oh; Izip kaminawk ih hmuenzit phawhhaih thung hoiah nangcae to kang loih o sak han; nihcae ih tamna ah ohhaih thung hoiah kang loih o sak moe, ban ka payangh pacoengah, thacak lokcaekhaih hoiah nangcae to kang loih o sak han.
7 eg vil gjera dykk til mitt folk, og vera dykkar Gud, og de skal sanna at eg er Herren, dykkar Gud, som tek av dykk dei tunge byrderne de ber for egyptarfolket.
Kami maeto ah kaimah khaeah kang lak o han, Kai loe nangcae ih Sithaw ah ka oh han; to naah Kai loe nangcae ih Angraeng Sithaw, Izip kaminawk hmuenzit phawhhaih thung hoi zaehoikung ah ka oh, tiah na panoek o tih.
8 Og eg vil føra dykk til det landet som eg rette handi i veret på at eg vil gjeva Abraham og Isak og Jakob, og det vil eg gjeva dykk til eiga, eg, Herren.»»
Kai mah Abraham, Issak hoi Jakob khaeah ban ka payangh moe, paek han lokkam ih prae thungah, kang caeh o sak han; to prae to nangcae hanah qawk ah kang paek han; Kai loe Angraeng ah ka oh, tiah thui paeh, tiah a naa.
9 Og Moses sagde det med Israels-borni, men dei høyrde ikkje på honom, av di dei var modlause og laut træla so hardt.
Hae lok hae Mosi mah Israel kaminawk khaeah thuih pae; toe palungboeng o, tamna ah ohhaih nung parai pongah tahngai pae o ai.
10 Då tala Herren til Moses, og sagde:
To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah,
11 «Gakk fram for Farao, egyptarkongen, og seg med honom, at han skal lata Israels-borni fara ut or landet sitt!»
a prae thung hoi Israel kaminawk tacawtsak hanah, Faro khaeah caeh ah loe, thui paeh, tiah a naa.
12 Og Moses svara og tok so til ords, der han stod fram for augo åt Herren: «Du ser Israels-borni vil ikkje høyra på meg; er det då ventande at Farao skulde lyda etter det eg segjer, eg som er so valen på munnen!»
Toe Mosi mah Angraeng khaeah, Khenah, Israel kaminawk mah mataeng doeh ka lok hae tahngai o ai nahaeloe, lok tongaah kai ih lok cae loe kawbang maw Faro mah na tahngai pae tih? tiah a naa.
13 Soleis tala Herren til Moses og Aron, og sende deim til Israels-mennerne og til Farao, egyptarkongen, med det bodet at dei skulde fylgja Israels-folket ut or Egyptarland.
Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah, Israel kaminawk hoi Izip siangpahrang Faro kawng to thuih pae, Israel kaminawk Izip prae thung hoi tacawt haih hanah nihnik khaeah lok a paek.
14 No skal de høyra kva ættefederne deira heitte: Sønerne åt Ruben, eldste son åt Israel, det var Hanok og Pallu, Hesron og Karmi. Frå deim er Rubens-ætterne komne.
Hae kaminawk loe acaeng lu koek ah oh o; Israel calu Reuben ih caanawk loe Hanok, Pallu, Hezro hoi Karmi; hae kaminawk loe Rueben ih imthung takoh ah oh o.
15 Sønerne åt Simeon var Jemuel og Jamin og Ohad og Jakin og Sohar og Saul, som var son åt ei Kana’ans-kvende. Frå deim er Simeons-ætterne komne.
Simeon ih capanawk loe Jemuel, Jamin, Ohad, Jachin, Zohar hoi Kanaan tanuh ih capa Shaul cae hae ni; hae kaminawk loe Simeon ih imthung takoh ah oh o.
16 So er namni på sønerne åt Levi med ættgreinerne deira: Gerson og Kahat og Merari. Og livedagarne åt Levi vart hundrad og sju og tretti år.
Levi caanawk ih ahmin loe Gershon, Kohath hoi Merari; Levi loe saning cumvai qui thum, sarihto hing.
17 Sønerne åt Gerson var Libni og Sime’i med ættgreinerne deira.
Gershon capanawk hoi imthung takoh kaminawk loe Libni hoi Shimi.
18 Sønerne åt Kahat var Amram og Jishar og Hebron og Uzziel. Og livedagarne åt Kahat vart hundrad og tri og tretti år.
Kohath ih capanawk loe Amram, Izhar, Hebron hoi Uzziel; Kohath loe saning cumvai qui thum, thumto hing.
19 Sønerne åt Merari var Mahli og Musi. Dette var federne åt Levi-ætterne etter ættartalet deira.
Merari ih capa hnik loe Mahli hoi Mushi; hae kaminawk loe Levi imthung takoh ah oh o.
20 Amram tok Jokebed, farsyster si, til kona, og dei fekk sønerne Aron og Moses. Og livedagarne åt Amram vart hundrad og sju og tretti år.
Amram mah ampa ih tanuh Jokhebed to zu haih moe, anih mah Aaron hoi Mosi to a sak pae; Amram loe saning cumvai qui thum, sarihto hing.
21 Sønerne åt Jishar var Korah og Nefeg og Zikri.
Izhar capanawk loe Korah, Nepheg hoi Zikri.
22 Sønerne åt Uzziel var Misael og Elsafan og Sitri.
Uzziel capanawk loe Mishael, Elzaphan hoi Zithri.
23 Aron tok Eliseba til kona; ho var dotter åt Amminadab og syster åt Nahson; og dei fekk sønerne Nadab og Abihu, Eleazar og Itamar.
Aaron mah Aminadab canu, Nashon ih tanuh, Elisheba to zu ah lak moe, anih mah Nadab, Abihu, Eleazar hoi Ithamar to sak.
24 Sønerne åt Korah var Assir og Elkana og Abiasaf. Frå deim er Korah-ætterne komne.
Korah ih capanawk loe Assir, Elkanah hoi Abiasaph; hae kaminawk loe Korah imthung takoh ah oh o.
25 Eleazar, son åt Aron, tok ei dotter åt Putiel til kona, og dei fekk sonen Pinehas. Dette var gamlefederne åt Levi-folket med ættgreinerne deira.
Aaron capa Eleazar mah Putiel ih canu maeto zu ah lak moe, anih mah Phinehas to sak pae; hae kaminawk loe Levi kaminawk ih acaeng ah oh o.
26 Desse mennerne, Aron og Moses, var det Herren sagde det til: «Før Israels-folket ut or Egyptarland, fylking etter fylking!»
Angraeng mah Aaron hoi Mosi khaeah, Israel kaminawk ih misatuh kaminawk to Izip prae thung hoi tacawt haih ah, tiah a naa.
27 Dei var det som tala med Farao, kongen i Egyptarland, og sagde dei skulde fylgja Israels-folket ut or Egyptarland, desse tvo mennerne, Moses og Aron.
Nihnik loe Izip siangpahrang Faro khaeah Israel kaminawk Izip prae thung hoi tacawt haih hanah thuikung ah oh hoi; nihnik loe Mosi hoi Aaron hae ni.
28 Og det gjekk so til at den gongen Herren tala til Moses i Egyptarlandet,
Angraeng mah Izip prae thungah, Mosi khae lokthuih pae naah,
29 då tok Herren soleis til ords: «Eg er Herren! Seg no med Farao, egyptarkongen, alt det eg segjer til deg!»
Angraeng mah Mosi khaeah, Kai loe Angraeng ah ka oh; kang thuih ih loknawk boih Izip siangpahrang Faro khaeah thui paeh, tiah a naa.
30 Og Moses svara, der han stod for Guds augo: «Du veit eg er munnvalen; er det då ventande at Farao vil høyra på meg?»
Toe Mosi mah Angraeng khaeah, Khenah, kai loe lok tongaah kami ah ka oh pongah, kawbang maw Faro mah ka lok hae tahngai tih? tiah a naa.
