< 2 Mosebok 5 >
1 Sidan gjekk Moses og Aron fram for Farao og sagde: «So segjer Herren, Israels Gud: «Lat folket mitt fara, so dei kann halda høgtid for meg i øydemarki!»»
To pacoengah Mosi hoi Aaron loe Faro khaeah caeh hoi moe, Israel Angraeng Sithaw mah, Praezaek ah kai khae poihsak o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak ah, tiah a thuih, tiah a naa hoi.
2 Då sagde Farao: «Kva er det for ein «Herre» som eg skal lyda, og lata Israel fara? Eg kjenner ikkje den «Herren», og eg vil ikkje lata Israel fara heller.»
Faro mah, Angraeng ih lok to ka tahngaih moe, Israel kaminawk ka prawt hanah to Angraeng loe mi aa? Angraeng to ka panoek ai, Israel kaminawk doeh ka prawt mak ai, tiah a naa.
3 «Hebræarguden hev møtt oss!» svara dei. «Gode, gjev oss lov å fara tri dagsleider ut i øydemarki og ofra til Herren, vår Gud, so han ikkje skal koma yver oss med sott eller sverd!»
To naah nihnik mah, Hebru kaminawk ih Sithaw mah kaihnik hae tongh boeh; ni thumto caehhaih praezaek ah, kaimacae ih Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih sak hanah, na caeh o sak ah; to tih ai nahaeloe kaicae nuiah nathaih maw, to ai boeh loe sumsen hoiah maw na thuitaek moeng tih, tiah a naa hoi.
4 Då sagde egyptarkongen til deim: «Moses og Aron, kvi hefter de folket burt frå det dei hev å gjera? Gakk til arbeidet dykkar!
Toe Izip siangpahrang mah nihnik khaeah, Tih hanah hae kaminawk toksak nam pra hoi sak loe? Na sak hoi ih tok to mah sah hoih, tiah a naa.
5 De ser kor mykje folk her er i landet no, » sagde Farao, «og so vil de lokka deim til å leggja ned arbeidet sitt!»
To pacoengah Faro mah, Khenah, prae thungah kami paroeai pop o, toe nihcae khaeah toksak han ai ah na thuih pae hoiah, tiah a naa.
6 Og same dagen sagde Farao det til futarne og formennerne for arbeidsfolket:
To na niah Faro mah tamna khenzawn kaminawk hoi ukkungnawk khaeah, hae tiah lokthuih pae;
7 «Heretter skal de ikkje gjeva folket halm til mursteinen, som de fyrr hev gjort. Dei skal sjølve ganga og sanka seg halm.
amlai long to hmaiqoeng hanah, canghni ah na paek o ih baktiah, kaminawk hanah caphaeh to paek o hma lai ah; angmacae koehah caphaeh to akhuih hanah caeh o nasoe.
8 Men like mykje murstein skal de krevja av deim no som fyrr; de skal ikkje slå av på talet. For dei er late; difor skrik dei og segjer: «Me vil av og ofra til Guden vår.»
Toe amlai long hmaiqoenghaih tok loe canghni ah sak ih baktih toengah nihcae to sahsak ah; tamsi o sak hmah; nihcae loe thaset o pongah ni, Sithaw khaeah angbawnhaih sak hanah, na caehsak ah, tiah a hang o.
9 Legg tyngre arbeid på kararne, so dei hev nok å gjera, og ikkje fer etter lygjerødor!»
Toksak panki o moe, amsawn loknawk to a tang o han ai ah, nongpanawk to tok karai paek ah, tiah a naa.
10 So gjekk futarne og arbeidsformennerne ut, og sagde til folket: «So segjer Farao: «Eg gjev dykk ikkje halm lenger.
To naah tamna khenzawn kaminawk hoi ukkungnawk loe caeh o moe, kaminawk khaeah, Faro mah, nangcae caphaeh paek han ai ah thuih boeh.
11 Gakk sjølve og finn dykk halm kvar de kann! Men i arbeidet dykkar fær de ikkje noko avslag.»»
Caeh oh loe nangmacae koehah caphaeh to pakrong oh; toe toksak tamsi o sak hmah, tiah a thuih, tiah a naa.
12 Då spreidde folket seg utyver heile Egyptarland, og sanka helma til å bruka i staden for halmen.
To pongah kaminawk loe Izip prae ah caeh o moe, caphaeh zuengah anghnoeng to pakrong hanah, Izip prae thung boih ah caeh o.
13 Men futarne dreiv på og sagde: «Gjer arbeidet dykkar ferdigt, fullt dagsverk til kvar dag, som då de hadde halm for hand!»
Tamna khenzawn kaminawk mah nihcae to mongh aep aep; caphaeh oh nathuem ah ni thokkruek na sak o ih tok baktih toengah, pacoeng hanah tok to sah oh, tiah a naa.
14 Og arbeidsformennerne som futarne åt Farao hadde sett yver Israels-folket, fekk hogg, og futarne sagde: «Kvi hev de ikkje gjort ifrå dykk ålaget dykkar anten i går eller i dag, som de fyrr gjorde?»
Faro ih tamna khenzawn kaminawk mah, zaehoikung ah suek ih Israel kaminawk khaeah, Tipongah cangduem hoi vaihni na sak o ih, amlai long loe canghni ah na sak o ih zetto pha ai loe? tiah a naa o.
15 Då gjekk arbeidsformennerne til Farao, og kjærde seg for honom og sagde: «Kvi fer du soleis med tenarane dine?
To naah Israel zaehoikungnawk loe Faro khaeah caeh o moe, Tipongah na tamnanawk hae tih khoek to nang pacaekthlaek loe?
16 Halm fær me ikkje, og like vel segjer dei til oss: «Gjer murstein!» Og so fær me hogg, endå det er dine folk som hev skuldi.»
Na tamnanawk hanah caphaeh paek ai to mah, khenah, ukkungnawk loe kaicae khaeah amlai long sak hanah lok ang thuih o moe, na tamnanawk to boh o; zaehaih loe nangmah ih kaminawk nuiah ni oh, tiah a naa o.
17 Men han sagde: «Late er de, late! Difor segjer de: «Me vil av og ofra til Herren!»
Toe Faro mah, Tha na set o, tha na set o! To pongah ni, Angraeng khaeah angbawnhaih sak hanah na caehsak ah, tiah na thuih o.
18 Gakk no av og arbeid! Og halm fær de ikkje, men mursteinen skal de greida, talet fullt!»
To pongah vaihi caeh oh loe, tok to sah oh; caphaeh to kang paek o mak ai boeh; toe amlai long loe na sak o zetto sah o toengtoeng ah, tiah a naa.
19 Arbeidsformennerne vart ille ved, då dei fekk høyra dei ordi: «De fær ikkje noko avslag på mursteinen dykkar, fullt dagsverk til kvar dag!»
Nito thung sak ih amlai long to tamsi o sak hmah, tiah thuih ih lok to Israel kaminawk mah thaih o naah, raihaih a tongh o boeh, tiah panoek o.
20 Då dei kom ut att frå Farao, møtte dei Moses og Aron, som stod og venta på deim.
Faro khae hoi amlaem o naah, loklam ah nihcae tongh han kazing, Mosi hoi Aaron to a hnuk o;
21 Då sagde dei med deim: «Herren setje augo på dykk, og late dykk få like for di de hev gjort Farao og mennerne hans hatige på oss, og gjeve deim sverdet i handi til å drepa oss med!»
nihnik khaeah, Angraeng mah nang hnik to khen nasoe loe, lokcaek nasoe; Faro hoi anih ih toksah tamnanawk mah kaicae hae panuet moe, kaicae hae sumsen hoi hum hanah, na sak hoi boeh, tiah a naa o.
22 Og Moses vende seg atter til Herren og sagde: «Herre, kvi fer du so ille med dette folket? Kvi hev du då sendt meg?
Mosi loe Angraeng khaeah amlaem moe, Angraeng, tipongah hae kaminawk khaeah raihaih na phaksak loe? Tih pongah kai nang patoeh loe?
23 For alt ifrå den stund eg gjekk fram for Farao og tala i ditt namn, hev han ikkje gjort anna enn vondt mot dette folket, og du hev ikkje hjelpt folket ditt ein grand.»
Na hmin hoi Faro khaeah lokthuih han ka caeh kruek, anih mah hae kaminawk khaeah raihaih a phaksak; nangmah ih kaminawk hae na pahlong ai, tiah a naa.