2 Mosebok 34

1 So sagde Herren til Moses: «Hogg deg ut tvo steintavlor liksom dei fyrste, so skal eg på deim skriva dei same ordi som stod på dei fyrste tavlorne, deim du slo sund.

Angraeng mah Mosi khaeah, Na vah phaeng ih thlung kangphaek pongah tarik ih ca baktih toengah ka tarik let hanah, hmaloe ih baktih toengah thlung kangphaek hnetto sah ah.

2 Haldt deg so ferdig til i morgon tidleg! Då skal du stiga upp på Sinaifjellet, og venta på meg der, på fjelltinden.

Khawnbang khawnthaw ah amsak coek ah loe, Sinai mae ah daw tahang ah; maesom nuiah nangmah hoi nangmah to kai khaeah ang paek ah.

3 Ingen må vera med deg upp, og ingen må syna seg på heile fjellet; heller ikkje må naut eller sauer beita uppunder dette fjellet.»

Mi doeh angzo haih hmah, mi doeh mae nuiah hnuk han om hmah nasoe; tuu hoi maitawnawk doeh mae hmaa ah toep o hmah nasoe.

4 So hogg Moses ut tvo steintavlor liksom dei fyrste, og dagen etter reis han upp i otta, og gjekk upp på fjellet, som Herren hadde sagt honom til, og hadde båe steintavlorne i handi.

To pongah anih mah hmaloe ih baktih toengah, thlung kangphaek hnetto a sak; Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi loe khawnbang khawnthaw ah angthawk moe, a ban ah thlung kangphaek hnetto sin pacoengah, Sinai mae nuiah dawh tahang.

5 Då steig Herren ned i skyi, og Moses gjekk innåt, og ropa Herren på namn.

To naah Angraeng loe tamai thung hoiah anghum tathuk, to ah anih hoi nawnto angdoet moe, Angraeng ih ahmin to taphong.

6 Då for Herren fram midt for augo hans og ropa: «Det er Herren! Herren er ein mild og kjærleg Gud, tolug og full av nåde og truskap!

Mosi hmaa ah Angraeng to caeh moe, Amlunghaih, palungnathaih hoi kakoi Angraeng, palungsawk, thui laek ai hoihhaih hoi loktang hoiah kakoi,

7 Han let si miskunn vara i tusund mannsaldrar; han tilgjev brot og misgjerning og synd; men han vil ikkje at den skuldige skal vera strafflaus: han hemner broti åt federne på borni og barneborni, ja på barnebarns-borni og borni etter deim att.»

athawng asang kaminawk tahmenkung, zaehaih, sakpazaehaih hoi kahoih ai hmuen sakhaih tahmenkung, toe zaehaih sah kaminawk loe khensut ai ah; ampanawk ih zaehaih pongah a caanawk adung thumto hoi palito karoek to thuitaekkung, Angraeng Sithaw, tiah taphong.

8 Då kasta Moses seg snøgt å gruve og bad.

Mosi loe karangah long ah akuep moe, a bok.

9 «Å Herre, » sagde han, «hev du noko godvilje for meg, so gjer vel og gakk med oss! Um dette er eit hardkyndt folk, so tilgjev broti og synderne våre, og lata oss vera din eigen lyd!»

Aw Angraeng, na mikcuk naakrak ah ka oh nahaeloe, Angraeng loe kaicae hoi nawnto caeh nasoe; hae kaminawk loe palungthah o, toe kaicae zaehaih hoi sakpazaehaihnawk to tahmen raeh ah loe, kaicae hae nangmah ih qawktoepkung ah na la ah, tiah a naa.

10 Og han svara: «Ja, eg vil gjera eit samband med deg; midt for augo åt heile folket ditt vil eg gjera slike under at det aldri hev vore set maken på heile jordi eller hjå noko folkeslag, og heile det folket du bur imillom, skal sjå Herrens verk, kor ageleg det er, og kor store ting eg skal gjera for deg.

To pacoengah anih mah, Khenah, nangcae hoi lokmaihaih ka sak han; long nuiah kaom kaminawk boih hmaa ah, sak vai ai ih dawnraihaih to nang ih kaminawk boih mikhnuk ah ka sak han; nangcae khaeah ka sak han ih dawnrai hmuen loe zit thoh pongah, nang hoi nawnto kaom kaminawk mah Angraeng mah sak ih hmuen to hnu o tih.

11 Kom no i hug det eg segjer med deg i dag! Sjå no vil eg jaga amoritarne og kananitarne og hetitarne og perizitarne og hevitarne og jebusitarne: dei skal røma for deg.

Vai hniah kang thuih ih lok hae tahngai ah; khenah, Amor, Kannan, Hit, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk to nangcae hmaa ah ka haek han.

12 Agta deg då so du ikkje gjer noko samband med deim som bur i det landet du kjem til! For bur dei imillom dykk, so kunde dei verta ei snara for dykk.

Na caeh han ih prae kaminawk hoi lokmaihaih na sak han ai ah, acoe ah; na sak moeng nahaeloe nihcae loe nangcae han thaang ah om o tih.

13 De skal riva ned altari deira og slå sund minnesteinarne og hogga dei heilage trei.

Nihcae ih hmaicamnawk to phrae pae ah, krangnawk doeh paro pae ah loe, Asherah tungnawk doeh pakhruh pae ah.

14 Du skal ikkje beda til nokon annan gud; for Herren heiter den Strenge; han er ein streng Gud.

Kalah sithaw to bok hmah; anih ih ahmin loe, Ut panoek Angraeng; ut panoek Sithaw, tiah oh;

15 Aldri må du gjera noko samband med deim som bur der i landet. For når dei held seg med gudarne sine og blotar til deim, so vil dei beda deg til seg, og du vil eta av blotmaten deira;

to prae thungah kaom kaminawk hoi lokmaihaih na sak nahaeloe, nihcae loe angmacae ih sithawnawk khaeah a takpum to zaw o ueloe, angbawnhaih to sah o tih; nang doeh na kawk o ueloe, nihcae mah sak ih angbawnhaih moi to na caa moeng tih;

16 du vil gifta sønerne dine med døtterne deira, og dei vil halda seg med gudarne sine og lokka sønerne dine til å gjera det same.

Na capanawk hanah nihcae ih canunawk zu ah na lak pae nahaeloe, a canunawk loe angmacae ih sithawnawk khaeah takpum zaw o ueloe, na capanawk doeh nihcae ih sithawnawk hoi zaehaih to sah o moeng tih.

17 Gjer deg ikkje støypte gudebilæte!

Nangmah hanah krang to sah hmah.

18 Søtebrødhelgi skal du halda: sju dagar skal du eta søtt brød, so som eg hev sagt deg, på den tid eg hev sett, i aksmånaden; for i aksmånaden tok du ut frå Egyptarland.

Taeh thuh ai ih poih to sah ah. Kang paek ih lok baktih toengah, ni sarihto thung taeh thuh ai ih takaw to caa ah; Abib khrah phak naah sah ah; Abib khrah naah ni Izip prae thung hoiah na tacawt.

19 Alt som kjem fyrst frå morsliv, skal høyra meg til, alt bufeet ditt som er han av slaget og som fell fyrst undan naut eller sau.

Zok thung hoi tapen tangsuek calu boih loe kai ih ni; tuu doeh, maitaw doeh, tapen tangsuek atae loe kai ih ni.

20 Det fyrste fylet som fell undan eit asen, skal du løysa med eit lamb eller kid, og løyser du det ikkje, so skal du brjota nakken på det. Kvart sveinbarn i ætti di som er frumbore, skal du løysa. Og ingen må lata seg sjå tomhendes for augo mine.

Tapen tangsuek laa hrang to tuucaa hoiah akrang ah; na krang ai nahaeloe, laa hrang ih tahnong to khaek paeh. Tapen tangsuek na capanawk to akrang boih ah. Mi kawbaktih doeh ka hmaa ah bangkrai ah angzo hmah nasoe.

21 Seks dagar lyt du arbeida, men den sjuande dagen skal du kvila; um det so er i våronni eller skurdonni, so skal du kvila den sjuande dagen.

Ni tarukto thung toksah ah loe, ni sarihto naah loe anghak ah; laikok atokhaih atue hoi cang aahhaih atue ah doeh, ni sarihto naah loe anghak ah.

22 Sjuvikehelgi skal du halda når du tek inn fyrstegrøda av kveitehausten, og hausthelgi når året er utrunne.

Zarto boeng naah kathai tangsuek cang aahhaih poih to sah ah, cang pakhuenghaih poih doeh saning boeng naah sah ah.

23 Tri gonger um året skal alle karfolki dine møta for Drotten, for Herren, Israels Gud.

Na capa nongpanawk loe Angraeng Sithaw, Israel Sithaw hmaa ah, saningto naah vai thumto angphong o han angaih.

24 For eg vil driva ut heile folkeslag der du fer fram, og vidka ut riket ditt, og ingen skal trå etter landet ditt medan du fer upp og møter for Herren, din Gud - tri vendor um året.

Acaeng kaminawk to na hmaa ah ka haek moe, na prae to ka kawksak han; na Angraeng Sithaw hmaa ah angphong hanah, saningto naah vai thumto na caeh naah, mi mah doeh na prae to khit mak ai.

25 Du skal ikkje bera fram blodet av offerdyri mine attåt syrt brød, og ikkje må påskehelgofferet verta liggjande natti yver, til morgondagen.

Moi thii hoi taeh thuh ih hmuen hoiah kai khaeah angbawnhaih to sah hmah; loihaih poih sak ih angbawnhaih moi to akhawnbang khoek to suem hmah.

26 Det allerfyrste av grøda på marki di skal du bera til huset åt Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda kidet i mjølki åt mor si.»

Na lawk thung ih athai tangsuek thingthai qumpo to na Angraeng Sithaw im ah sin ah; Maeh caa to amno ih tahnutui hoi nawnto thong hmah, tiah a naa.

27 Og Herren sagde til Moses: «Skriv no du upp desse ordi! For etter desse ordi vil eg gera eit samband med deg og med Israel.»

Angraeng mah Mosi khaeah, Hae loknawk hae tarik ah; hae loknawk baktih toengah, nang hoi Israel kaminawk salakah lokmaihaih to ka sak, tiah a naa.

28 Han var der hjå Herren, fyrti dagar og fyrti næter, og ikkje åt han og ikkje drakk han. Og Herren skreiv sambandslovi, dei ti bodordi, på tavlorne.

Mosi loe buhcaa ai, tui doeh nae ai ah, Angraeng hoi nawnto ni qui pali, qum qui palito thung oh; to naah anih mah kaalok hato, lokmaihaih loknawk to thlung kangphaek pongah tarik.

29 So gjekk Moses ned av Sinaifjellet med dei tvo lovtavlorne i handi, og då han kom ned, stråla og skein det av andlitet hans, av di at Gud hadde tala med honom, men sjølv visste han det ikkje.

Mosi loe hnukung thlung kangphaek hnetto ban ah sin moe, mae nui hoiah anghum tathuk, Angraeng hoi nawnto lok apaeh hoi naah, angmah loe kampha angmah ih mikhmai to panoek ai.

30 Og Aron og heile Israels-folket såg at det skein av andlitet hans Moses, og dei torde ikkje ganga innåt honom.

Aaron hoi Israel kaminawk boih mah Mosi to hnuk o naah, khenah, anih ih mikhmai loe ampha; to pongah anih khae anghnaih hanah a zit o.

31 Då ropa Moses på deim, og so kom Aron og alle dei øvste av lyden hit til honom, og Moses tala med deim.

Toe nihcae to Mosi mah kawk; to pongah Aaron hoi Israel zaehoikungnawk boih, anih khaeah angzoh o let, to tiah Mosi hoi nihcae to lok aram o.

32 Sidan kom alt Israels-folket burtåt, og han bar fram alle dei bodi som Herren hadde gjeve honom på Sinaifjellet.

To pacoengah Israel kaminawk boih anih taengah anghnaih o moe, Sinai mae ah Angraeng mah paek ih kaaloknawk to nihcae khaeah thuih pae boih.

33 Og då Moses hadde sagt deim alt det han skulde, lagde han eit slør for andlitet sitt.

Mosi mah nihcae khaeah lokthuih pae boih pacoengah, a mikhmai to khuk.

34 Men når han gjekk fram for Herrens åsyn og skulde tala med honom, tok han sløret burt, til han skulde ut att; so kom han ut og tala til Israels-folket det han var fyresagd.

Toe Mosi loe Angraeng hoi lok apaeh hanah anih hmaa ah caeh kruek, tasa bang angzo let ai karoek to, a mikhmai khukhaih to takhoe ving; tasa bang angzoh pacoengah, anih khaeah thuih pae ih loknawk to Israel kaminawk khaeah a thuih pae patoeng.

35 Då såg Israels-folket korleis det stråla av andlitet hans Moses, og Moses hadde sløret for andlitet att, til dess han skulde inn og tala med Herren.

To naah kampha Mosi ih mikhmai to Israel kaminawk mah hnuk o; Mosi loe Angraeng hoi lok apaeh hanah caeh karoek to mikhmai to a khuk let.