2 Mosebok 23

1 Far ikkje med ljugardrøs! Slå ikkje lag med den som hev ei rang sak, so du vitnar med honom og hjelper uretten.

Amsawnlok to haeh hmah; katoeng ai kami hoi amyok hmah loe, amsawn lok hnukung ah angdoe hmah.

2 Fylg ikkje flokken i det som vondt er! Tala ikkje soleis på tinget at du hallar etter hopen og rengjer retten!

Kasae hmuen sak hanah minawk hnuk ah bang hmah; lokcaekhaih hmuen ah nang doet naah, toenghaih amkhraeng taak hanah kapop kaminawk bang ah angdoe hmah;

3 Um det so er ein arming, so skal du’kje snilda på saki hans.

lokcaek naah kamtang kami doeh mikhmai khen hmah.

4 Når du finn ein ukse eller eit asen som hev vildra seg burt, og som uvenen din eig, so skal du hava deim attende til honom!

Lam amkhraeng na misa ih maitaw tae maw, to tih ai boeh loe laa hrang maw na hnuk nahaeloe, angmah khaeah thaak pae let ah.

5 Når du ser at asnet åt uvenen din hev sige under kløvi, so må du’kje tenkja på å ganga ifrå honom; du lyt hjelpa honom å løysa kløvi!

Nang hnuma kami ih laa hrang to hmuen kazit mah taeh caeng nahaeloe, caehtaak hmah, anih to abom ah.

6 Reng ikkje retten for fatigfolk på tinget!

Kamtang nangmah ih kami to lok na caek naah, amsoem ai ah lokcaek hmah.

7 Haldt deg burte frå alle lygnarsaker, so du ikkje vert skuld i at ein saklaus og rettferdig mann let livet! For den som er skuldig, dømer ikkje eg fri.

Katoeng ai hmuen to ayae oh; kaom duem kami hoi zaehaih tawn ai kami to hum hmah; zaehaih sah kasae kami loe ka prawt sut mak ai.

8 Tak ikkje mutor! For mutorne synskverver deim som ser klårt, og rengjer saki for dei som hev rett.

Bokhaih ah paek ih tangqum to talawk hmah; bokhaih mah palungha kami ih mik to maengsak moe, katoeng kami ih lok to angkawnsak.

9 Far ikkje hardt med dei framande! For de veit korleis det er å kjenna seg framand; de var sjølve framande i Egyptarlandet.

Angvin to pacaekthlaek hmah; nangcae doeh Izip prae ah angvin ah na oh o pongah, angvin ih palungthin to na panoek o.

10 Seks år skal du så til jordi di, og hausta det ho ber;

Saning tarukto thung lawk sah oh loe, cang to aat oh;

11 men det sjuande skal du lata henne liggja og kvila, so dei fatige i landet kann finna noko å liva av, og det som dei leiver, må villdyri eta; sameleis skal du gjera med vingarden din og oljetrei.

toe saning sarihto naah loe lawk sah ai ah, lawk hmuen to anghaksak ah loe, kongsak ah; nangmacae thung ih amtang kaminawk mah caaknaek pakronghaih ah patoh o nasoe loe; nihcae mah caehtaak ih kanghmat to moinawk mah caa o nasoe. To tiah misur takha hoi olive takha doeh sah oh.

12 Seks dagar lyt du gjera arbeidet ditt; men den sjuande dagen skal du halda heilag, so uksen din og asnet ditt kann hava ro, og tenaren din og den framande mannen fær kvila seg.

Ni tarukto thung nangmah ih tok to sah ah loe, ni sarihto naah loe anghak ah; nangmah ih maitaw tae hoi laa hrang doeh anghak ueloe, na imthung ah tapen na tamnanawk hoi angvin doeh anghak o nasoe.

13 Alt det eg hev sagt ifrå um, lyt de vara dykk for! Nokon annan gud må de ikkje nemna! Slikt må du aldri taka på tunga!

Kang thuih o ih loknawk boih pongah acoe oh; kalah sithawnawk ih ahmin to thui o hmah; na pakha hoi thuih ih lok doeh minawk han thaih o sak hmah.

14 Tri gonger um året skal du halda høgtid for meg.

Saningto naah vai thumto buh raenghaih to sah oh.

15 Fyrst er det søtebrødhelgi; då skal du i sju dagar eta søtt brød, soleis som eg hev sagt deg, på den tid eg hev sett, i aksmånaden; for då tok du ut frå Egyptarland. Og ingen må visa seg tomhendt for augo mine.

Taeh thuh ai ih buh raenghaih poih to sah oh; (kang paek o ih lok baktih toengah, atue khaeh ih Abib khrah thungah, ni sarihto thung taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih to sah oh; nangcae loe to khrah naah ni Izip prae thung hoiah na tacawt o; to buh raenghaih poih sak nathung, mi kawbaktih doeh ka hmaa ah bangkrai ah angphong han om ai: )

16 So er det skurdhelgi, når du skjer fyrstegrøda av det du sådde på åkeren, og so hausthelgi, når året er ute, og du samlar i hus det du hev avla på marki.

cangrawt tue ih poih loe na lawk thung hoi tacawt kathai tangsuek thingthai qumponawk hoiah sah oh loe, lawksak pacoeng, thingthai qumponawk lakhaih tue ah doeh sah oh.

17 Tri vendor um året skal alle karmennerne dykkar møta for Drotten, for Herren.

Nangcae thung ih nongpa boih saningto naah vai thumto Angraeng hmaa ah angphong oh.

18 Du skal ikkje bera fram blodet av offerdyri mine i hop med brød som er syrt, og feittet av høgtidsofferet mitt må ikkje verta liggjande natti yver, til morgons.

Angbawnhaih moi thii hoi taeh thuh ih takaw to nawnto na paek hmah. Angbawnhaih moithawk to akhawnbang khoek to anghmatsak hmah.

19 Det aller fyrste av grøda på marki di skal du bera til huset åt Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda kidet i mjølka åt mor si.

Na lawk thung ih hmaloe koek kathai kahoih koek thingthai to na Angraeng Sithaw im ah sin ah; maeh caa to amno ih tahnutui hoiah thong hmah.

20 Sjå no sender eg ein engel framfyre deg; han skal vara deg på vegen, og fylgja deg fram til den staden som eg hev etla deg.

Khenah, ka sak ih ahmuen ah kang caeh o haih hanah, loklam ah nangcae khenzawnkung, van kami nangcae hmaa ah ka patoeh.

21 Tak deg i vare for honom, og lyd etter ordi hans! Set dykk ikkje upp imot honom! For han vil ikkje tola broti dykkar; i honom er eg sjølv.

Anih to khingya ah, a thuih ih lok to tahngai ah; anih to aek hmah; anih thungah Ka hmin oh pongah, anih mah na zaehaih to tahmen mak ai.

22 Men lyder du so sant etter ordi hans og gjer alt det eg segjer, so skal eg hata deim som hatar deg, og trengja deim som trengjer deg.

Toe a lok kahoih ah na tahngaih moe, ka thuih ih loknawk boih na sak nahaeloe, na misanawk to ka misa ah om tih, nangcae pakaa kaminawk to ka pakaa han.

23 For min engel min skal ganga fyre deg, og fylgja deg fram til amoritarne og hetitarne og perizitarne og kananitarne og hevitarne og jebusitarne, og eg vil øyda deim ut.

Kai ih van kami to nangcae hmaa ah caeh ueloe, nangcae to Amor, Hit, Periz, Kanaan, Hiv hoi Jebus kaminawk ih prae ah na caeh haih tih; nihcae to kam rosak boih han.

24 Du skal ikkje tena og ikkje tilbeda gudarne deira! Du skal ikkje gjera som dei gjer, men du skal riva ned avgudarne og slå sund minnesteinarne deira.

Nihcae ih sithawnawk hmaa ah akuep hmah, bok hmah loe, nihcae ih tok doeh sah hmah; to hmuennawk to phrae ah loe, krangnawk doeh phrae boih ah.

25 De skal tena Herren, dykkar Gud! Då skal han signa både brødet og vatnet for deg, og sott og sykja skal eg venda frå deg.

Nang ih takaw hoi tui to tahamhoihaih ang paek hanah, na Angraeng Sithaw to bok oh; na tak thung ih nathaih doeh kang lak pae ving tih.

26 Det skal ikkje finnast kvende i landet ditt som fer ille eller ikkje er barnkjømd. Du skal få liva alderen ut.

Na prae thungah, caa kamro hoi caa kaak maeto doeh om mak ai; na hing thung khosakhaih ka koepsak han.

27 Fælska for meg skal eg senda fyre deg; alle dei folki du kjem til, skal eg forvilla; eg skal laga det so at alle fiendarne dine syner deg ryggen.

Kai zithaih nangcae hmaa ah ka patoeh moe, na phak o ih ahmuen kruekah kaom kaminawk to kam rosak han; na misanawk to hnukbang ah kam laemsak boih han.

28 Ein kvefsesvarm vil eg senda fyre deg; den skal støkkja burt både hevitar og kananitar og hetitar.

Hiv, Kanaan hoi Hit kaminawk to haek hanah, nangcae hmaa ah khoilangae to ka patoeh han.

29 Eg vil ikkje driva deim ut på eitt år; for då kunde landet øydast, og villdyri verta for mange for deg.

Saningto thungah to kaminawk to nangcae hmaa hoi ka haek mak ai; to tiah ka sak nahaeloe prae thungah kami angqai krang ueloe, taw ih moinawk to pung o aep moeng tih.

30 Smått um senn vil eg jaga deim ut for deg, til dess du veks til, og tek landet i eige.

Nang pung o moe, prae thung boih na koi o ai karoek to, to kaminawk to zetta, zetta hoiah ni ka haek han.

31 Og riket ditt det skal rekka frå Sevsjøen til Filistarhavet, og frå Øydemarki til Storelvi. So gjev eg no i henderne dykkar deim som bur og byggjer i landet, og du skal driva dei ut.

Na ramri loe tuipui kathim hoiah Philistin tuipui karoek to, praezaek hoiah vapui khoek to ka suek han; to prae thungah kaom kaminawk to na ban ah kang paek han, nangmacae hmaa hoiah nihcae to na haek o tih.

32 Aldri må du gjera noko samband med deim eller gudarne deira.

Nihcae hoi maw nihcae ih sithawnawk hoiah maw lokkamhaih to sah hmah.

33 Dei må ikkje bu i landet ditt; for då kunde dei lokka deg til å synda mot meg, og tenar du gudarne deira, so vert det deg til ei snara.»»

Nihcae mah ka nuiah zaehaih ang sak o sak han ai ah, nihcae to na prae thungah omsak hmah; nihcae ih sithawnawk to na bok nahaeloe, nang han patung ih thaang ah om tih, tiah a naa.