2 Mosebok 14
1 Sidan tala Herren til Moses, og sagde:
Hoe ty nitsarae’ Iehovà amy Mosè,
2 «Seg med Israels-folket at dei skal snu um og lægra seg framanfor Pi-Hakhirot, millom Migdol og havet; beint for Ba’al-Sefon, midt imot, skal de lægra dykk utmed havet.
Misaontsia amo ana’ Israeleo ty hibalike naho hitobe aolo’ i Pi-Hakiròte; añivo’ i Migdòle naho i riakey, tandrife i Baal’ Tsefone; eo ty hitobea’ areo marine i riakey.
3 Då kjem Farao til å segja um Israels-folket: «Dei hev kome på villstig, og finn ikkje ut or heidi att.»
Le hatao’ i Parò te mikariokariok’ an-tamberen-tane ey avao ana’ Israeleo fa arikatoha’ i ratraratray.
4 Og eg vil herda hugen åt Farao, so han set etter deim; då skal eg syna magti mi på Farao og heile heren hans, og egyptarane skal få kjenna at eg er Herren.» So gjorde dei som Herren sagde.
Aa le ho gañeko ty arofo’ i Parò vaho hihoridaña’e. Fe hahazo engeñe amy Parò naho amo fonga lahindefo’eo iraho, le ho fohi’ o nte-Mitsraimeo te Izaho Iehovà. Aa le nanoe’ iereo izay.
5 Då kongen i Egyptarland fekk vita at Israels-folket hadde rømt landet, då skifte han hug, både han og mennerne hans, og dei sagde: «Kva hev me gjort, som slepte Israel utor tenesta?»
Ie nampandrendreheñe i mpanjaka’ i Mitsraimey te nibotatsak’ añe ondatio, le nibalintoa am’ ondatio ty fivetsevetse’ i Parò naho o mpitoro’eo vaho hoe iereo, Inoñe i nanoentika namotsotse o ana’ Israeleo tsy hitoroñ’ antikañey?
6 So beitte han fyre vogni si, og herfolket sitt tok han med seg.
Aa le nampihentseñe’e i sarete’ey vaho nampindreza’e ondati’eo.
7 Seks hundrad utvalde vogner tok han, og sidan kvar vogn som fanst i Egyptarland, og kjempor var det på alle.
Ninday sarete enen-jato nijoboñen-dre vaho ze kila sarete’ i Mitsraime rekets’ o mpifehe’eo iaby.
8 For Herren herde hugen åt Farao, egyptarkongen, so han sette etter Israels-folket. Israels-mennerne tok ut med verja i hand,
Le nampientere’ Iehovà ty arofo’ i Parò mpanjaka’ i Mitsraime vaho nihoridañe’e o ana’ Israeleo, ie fa nienga am-pitañ’ abo o ana’Israeleo.
9 men egyptarane sette etter, alle vognhestarne åt Farao og riddarane og hermagti hans, og nådde deim att utmed havet, der dei hadde lægra seg, tett innmed Pi-Hakhirot, midt for Ba’al-Sefon.
Nihoridañe’ o nte-Mitsraimeo amy ze hene soavala naho sarete’ i Parò, o mpiningi-tsoavalao naho o lahindefo’e iabio vaho nitrà’iareo nitobe marine’ i riakey iereo marine i Pi-Hakiròte tandrife i Baal’ Tsefone.
10 Farao kom næmare og næmare, og då Israels-folket skulde sjå til, då såg dei egyptarane kom setjande etter deim. Då vart Israels-folket fælande rædde, og ropa til Herren.
Ie nañarivo mb’eo t’i Parò, le nampiandra fihaino o ana’ Israeleo, le indroy, nionjoñe mb’am’ iereo o nte-Mitsraimeo. Vata’e nirevendreveñe iereo vaho nikoiak’ am’ Iehovà o ana’ Israeleo.
11 Og dei sagde med Moses: «Fanst det då ikkje graver i Egyptarland, med di du laut hava oss hit og lata oss døy i villmarki? Kvi gjorde du oss dette og lokka oss burt frå Egyptarland?
Le nanao ty hoe amy Mosè, Ie tsy aman-kibory e Mitsraime ao hao ty nanesea’o anay mb’etoa hikoromak’ am-patrambey atoy? Ino o nanoa’o anaio, ihe nampiakatse anay amy Mitsraime!
12 Var det ikkje det me sagde med deg i Egyptarland! «Lat oss vera i fred!» sagde me, «me vil tena egyptarane; det er betre for oss, det, enn å døy i ville heidi.»»
Tsy zao hao ty vinola’ay ama’o e Mitsraime añe t’ie apoke hitoroñe o nte-Mitsraimeo? fe hàmake mitoroñe o nte-Mitsraimeo ta t’ie hivetrak’ an-jerezere tane atoy.
13 Då sagde Moses til folket: «Ver ikkje rædde! Statt no her og sjå den hjelpi som Herren vil senda dykk i dag; for likso visst som de ser egyptarane i dag, likso visst skal de aldri sjå deim meir i all æva.
Aa hoe t’i Mosè am’ondatio, Ko hembañe, mijadoña vaho isaho ty fandrombaha’ Iehovà hatoro’e anahareo anito, fa o nte-Mitsraime isa’ areo androany tsy ho isa’ areo kitro-katroke ka.
14 Herren vil strida for dykk, og de skal halda dykk stille.»
Hialy ho anahareo t’Iehovà, aa le mianjiña.
15 Og Herren sagde til Moses: «Kvi kallar du på meg? Seg med Israels-folket at dei skal taka i vegen!
Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ino ty ikoiha’o ahy? Misaontsia amo ana’ Israeleo ty hionjom-b’eo.
16 Og du skal lyfte staven din, og retta handi ut yver havet og kløyva det, so Israels-folket kann ganga midt igjenom havet på turre botnen.
Le aonjono o kobai’oo vaho ahitio ambone’ o riakeo ty fità’o, le isalahao, hitsaha’ o ana’ Israeleo añivo’ o riakeo an-tane maike.
17 Men eg vil herda hugen åt egyptarane, so dei set etter deim. Då skal eg syna magti mi på Farao og heile hans her, på vognerne og riddarane hans.
Inao, hampigañeko ty tro’ o nte-Mitsraimeo, ie hañorike, hahazoako engeñe amy Parò naho i valobohò’ey naho amo sarete’eo naho amo mpiningi-tsoavala’eo.
18 Og egyptarane skal få kjenna at eg er Herren, når eg brukar veldet mitt på Farao og vognerne og riddarane hans.»
Ho fohi’ o nte-Mitsraimeo te izaho Iehovà, naho ahazoako engeñe amy t’i Parò naho o sarete’eo vaho o mpiningi-tsoavala’eo.
19 Og Guds engel, som gjekk fyre Israels-heren, tukka seg og steig attum deim: skystopulen, som var framanfor deim, flutte seg og vart standande attanfor,
Ie amy zao, nisitake i anjelin’ Añahare niaolo’ i tobe’ Israeleiy, nivike mb’ am-boli’ iareo ao. Toe nisitsitse boak’ aolo’ iareo i rahoñe nijoalay le nijohañe am-boho’e ao
20 so han kom imillom egyptarane og Israels-heren; på den eine sida var han skum og myrk, og på hi sida lyste han upp natti, og herarne kom ikkje innåt kvarandre heile natti.
nitsatoke añivo’ o lahindefo’ i Mitsraimeo naho i tobe’ Israeley; naho ninday ieñe mb’aroa i rahoñey fe nihazavae’e atoa i haleñey, soa tsy nifankarine amy haleñe iabiy ty raike mb’ami’ty ila’e.
21 Då rette Moses handi si ut yver havet, og Herren sende ei strid austanvind, som bles heile natti, so vatnet dreiv undan: han gjorde havet til turt land, og vatnet kløyvde seg.
Aa le nahiti’ i Mosè ambone’ i riakey ty fità’e, le nampivevè’ Iehovà amy haleñe iabiy an-tiobey atiñanañe i riakey naho navali’e ho tane maike i riakey vaho nizara o ranoo,
22 Og Israels-folket gjekk tvert gjenom havet på turre grunnen, og vatnet stod som ein mur både på høgre og vinstre sida.
le nijoñe amy riakey an-tane maike o ana’ Israeleo, ty rindrin-drano an-kavana’ iereo naho an-kavia’e.
23 Men egyptarane sette etter, og fylgde til midt ut i havet, alle hestarne åt Farao og vognerne og riddarane hans.
Hinorida’ o nte-Mitsraimeo iereo, mb’an-teñateña’ i riakey, o soavala’ i Parò iabio, ze hene sarete’e naho o mpiningi-tsoavala’eo.
24 So hende det fyrstundes i otta at Herren såg ned på egyptarheren frå eld- og skystopulen og forvilla egyptarheren.
Ie amy fijilovañe marain-draiñey, le nijilove’ Iehovà boak’ amy afo nijoalay naho amy rahoñey ty valobohò’ i Mitsraime vaho navalitsikota’e i valobohò’ i Mitsraimey.
25 Han slo hjuli undan vognerne deira, so det gjekk tungt for deim å koma fram. Då sagde egyptarane: «Lat oss røma for Israel! For Herren er med deim og strider mot egyptarane!»
Nakatra’e o laron-tsarete’eo nanebatsebañe ty fionjona’ iareo vaho hoe ty asa’ o nte-Mitsraimeo, Antao hibioñe ami’ty lahara’ Israele! amy te mialy amy Mitsraime ho a iareo t’Iehovà.
26 Og Herren sagde til Moses: «Rett handi di ut yver havet, so skal vatnet fløyma attende yver egyptarane, yver vognerne og riddarane deira!»
Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ahitio ambone’ i riakey ty fità’o hibaliha’ o ranoo amo nte-Mitsraimeo, amo sarete’eo vaho amo mpiningi-tsoavala’eo.
27 So rette Moses handi ut yver havet, og då det leid imot morgonen, kom havet veltande attende i det gamle romet sitt, men egyptarane rømde beint imot bårorne, og Herren støytte deim midt ut i havet.
Nahiti’ i Mosè ambone’ i riakey amy zao ty fità’e le nimpoly amy fikararaha’e taoloy i riakey te nanjirike i àndroy. Nitriban-day ama’e o nte-Mitsraimeo fe navalitaboa’ Iehovà añivo’ i riakey.
28 Vatnet flødde i hop att, og gøymde vognerne og riddarane i heile Farao-heren, som hadde fylgt etter deim ut i havet; det vart ikkje att ein einast ein.
Nitabatroake mb’eo i ranoy nañàmpo o sareteo naho o mpiningitseo naho i valobohò’ i Parò nañorike o ana’ Israeleo mb’an-driake mb’eo iabiy, ie tsy nengan-tsehanga’e.
29 Men Israels-folket gjekk tvert igjenom havet på turre sanden, og vatnet stod som ein mur på både sidorne, både den høgre og den vinstre.
Fe nitsake i riakey an-tane maike ka o ana’ Israeleo añivo i riakey amy te nirindriñe am’iereo i ranoy, ankavana’e naho ankavia’e eo.
30 Soleis berga Herren den dagen Israel for egyptarane, og Israel skoda egyptarane korleis dei låg daude på havstrandi.
Izay ty nandrombaha’ Iehovà am-pità’ o nte-Mitsraimeo t’Israele amy andro zay vaho niisa’ Israele nifitak’ añ’ olon-drano ey o fàten-te Mitsraimeo.
31 Og då folket såg Guds allmagt på det han gjorde med egyptarane, då fekk dei age for Herren, og dei trudde på Herren og på Moses, tenaren hans.
Nahaisake i hara’ elahin-kaozara’ Iehovà naboa’e amo nte-Mitsraimeoy t’Israele, le nañeveñe am’ Iehovà ondatio vaho niantoke amy Iehovà naho i Mosè mpitoro’ey.
