2 Mosebok 10
1 Og Herren sagde til Moses: «Gakk fram for Farao! For det er eg som hev gjort honom so hard, både honom og mennerne hans, so eg kunde fremja desse teikni mine imillom deim,
OLELO mai la o Iehova ia Mose, E hele aku oe iloko io Parao la, no ke mea, ua hoopaakiki au i kona naau, a me ka naau o kana poe kauwa, i hoike aku ai au i keia mau hoailona o'u iwaena o lakou;
2 og so du skal fortelja son din og soneson din korleis eg hev fare åt med egyptarane, og kva teikn eg hev gjort hjå deim - so de skal sanna at eg er Herren!»
A i hai aku ai oe maloko o na pepeiao o kau keiki, a o ke keiki a kau keiki i na mea a'u i hana'i ma Aigupita, a me ko'u mau hoailona a'u i hana aku ai ia lakou, i ike ai oukou, owau no Iehova.
3 So gjekk Moses og Aron fram for Farao og sagde med honom: «So segjer Herren, Hebræarguden: «Kor lenge skal det vara fyrr du vil bøygja deg for meg? Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
Hele aku la o Mose laua o Aarona iloko io Parao la, i aku la ia ia, Ke i mai nei o Iehova, ke Akua o na Hebera, penei, Pehea la ka loihi o kou hoohaahaa ole ana ia oe iho imua o'u? E hookuu mai oe i ko'u poe kanaka, i hookauwa mai lakou na'u.
4 For trassar du og ikkje let folket mitt fara, so skal eg i morgon senda grashoppar inn i riket ditt.
Aka, ina e hoole oe, aole e hookuu mai i ko'u poe kanaka, aia hoi, i ka la apopo, e halihali mai no wau i na uhini ma kou aina.
5 Dei skal breida seg ut yver åker og eng, so tett at ein ikkje kann sjå marki, og eta upp kvar einaste grand som de hev att etter haglet, og snøyda kvart eit tre som veks i hagarne dykkar.
A e uhi mai auanei lakou maluna o ka aina, aole e ikea ka aina ke nana aku: a e ai iho no lakou i ke koena o na mea i waihoia na oukou e ka huahekili: a e ai iho hoi lakou i na laau a pau e ulu ana no oukou ma ke kula.
6 Og dei skal fylla upp husi for deg og mennerne dine og alle egyptarane, so ikkje federne dine og ikkje federne åt federne dine skal ha set slik syn, frå den dag dei vart til på jordi og til den dag i dag.»» Dermed snudde han seg, og gjekk burt ifrå Farao.
E hoopiha hoi lakou i na hale ou, a me na hale o kau poe kauwa a pau, a me na hale o ko Aigupita a pau: aole i ike kou poe makua i keia mea, aole hoi na makua o kou poe makua, mai ka wa i noho mai ai lakou ma ka honua, a hiki i keia la, Haliu ae la ia, a hele aku la mai o Parao aku.
7 Då sagde hirdmennerne med Farao: «Kor lenge skal denne mannen vera ei snara for oss? Lat no folki fara, so dei kann tena Herren, Guden sin! Ser du ikkje endå at Egyptarlandet vert øydelagt?»
Olelo aku la na kauwa a Parao ia ia, Pehea la ka loihi o ka hoohihia ana o keia kanaka ia kakou? E hookuu aku i ua poe kanaka la, i hookauwa aku ai lakou na Iehova na ko lakou Akua. Aole anei oe i ike i neia manawa, ua oki loa o Aigupita nei?
8 So kalla dei Moses og Aron attende til Farao, og han sagde med deim: «Gakk so av stad då, og ten Herren, Guden dykkar! Kor mange er det no som skal fara?»
Ua lawe hou ia aku o Mose laua o Aarona io Parao la, i mai la ia ia laua, E hele oukou, e hookauwa na Iehova na ko oukou Akua. Owai, owai hoi ka poe hele?
9 «Me lyt fara alle, både unge og gamle, » svara Moses; «både sønerne og døtterne våre lyt vera med oss, både småfeet og storfeet vårt; for me skal halda ei stor høgtid for Herren.»
I aku la o Mose, E hele pu no makou me ko makou poe opiopio a me ko makou poe elemakule, me na keikikane a me na kaikamahine a makou, me ka makou hipa, a me ka makou bipi makou e hele aku ai: no ka mea, he ahaaina ka makou no Iehova.
10 Då sagde han til deim: «Herren vere med dykk, so visst som eg let dykk fara burt med borni dykkar! Sjå der um de ikkje tenkjer på vondt!
I mai la kela ia laua, o Iehova kekahi pu me oukou, ke hookuu aku au ia oukou, e hele me ka oukou poe keiki. E malama ia olua, no ka mea, aia no ka hewa ma ko olua alo.
11 Nei, dette vert ikkje noko av! De mennerne kann fara og tena Herren; for det var det de bad um!» Dermed jaga dei deim burt frå augo åt Farao.
Aole pela: o oukou na kanaka ke hele, e hookauwa aku na Iehova; no ka mea, oia ka oukou mea i imi mai nei. A ua kipakuia mai laua, mai ke alo mai o Parao.
12 Då sagde Herren til Moses: «Rett handi di ut yver Egyptarland, so skal grashopparne koma drivande innyver landet og eta upp all grøda på marki, alt som haglet hev spart.»
I mai la o Iehova ia Mose, E o aku kou lima, maluna o ka aina o Aigupita no na uhini, i hele mai ai lakou maluna o ka aina o Aigupita, a e ai iho i na laauikiai a pau o ka aina, i na mea a pau i waihoia e ka huahekili.
13 So rette Moses staven sin ut yver Egyptarland, og Herren sende ein austanvind som stod innyver landet heile den dagen og heile natti; um morgonen kom austanvinden med grashopparne.
O aku la o Mose i kona kookoo maluna o ka aina o Aigupita, a huai mai la o Iehova i ka makani mai ka hikina mai maluna o ka aina, ia la a po, ia po a ao; a i kakahiaka, hoopuka mai la ua makani hikina la i na uhini.
14 Og grashopparne dreiv innyver heile Egyptarlandet, og slo seg ned i heile riket, ein uhorveleg brote: aldri fyrr hadde det vore so mykje med grashoppar, og aldri meir vil det koma.
Lele ae la na uhini maluna o ka aina a pau o Aigupita, a kau iho la ma na mokuna a pau o Aigupita: he ino loa; aohe uhini mamua e like ai, aole hoi e hiki mai ana mahope o lakou na mea e like ai.
15 Dei lagde seg utyver landet, so tett at markerne myrkna, og åt upp all grøda på åkrarne og all alda på trei, som haglet hadde leivt, og det fanst ikkje att namnet av grønt, anten på tre eller strå, i heile Egyptarlandet.
No ka mea, uhi paapu iho la lakou i ka aina a pau, a poeleele hoi ka aina; ai iho la lakou i na laauikiai a pau o ka aina, a me ka hua a pau o na laau, a ka huahekili i waino mai ai; aole i koe kekahi mea uliuli ma na laau, a ma na laauikiai o ke kula, ma ka aina a pau o Aigupita.
16 Då skunda Farao seg og sende bod etter Moses og Aron, og sagde: «Eg hev synda mot Herren, dykkar Gud, og mot dykk.
Alaila, wikiwiki ae la o Parao e hea mai ia Mose laua o Aarona, i mai la, Ua hana hewa wau ia Iehova i ko oukou Akua, a ia olua no hoi.
17 Kjære væne, gjev til synda mi denne enaste gongen, og bed til Herren, dykkar Gud, at han berre vil taka denne fæle landøyda burt frå meg!»
Ke noi aku nei au, e kala mai no hoi olua i keia hewa hookahi ana no, a e nonoi aku ia Iehova ike oukou Akua, i lawe aku ai ia i keia make wale no, mai o'u aku nei.
18 So gjekk Moses ut att frå Farao, og bad til Herren.
Hele aku la ia mai o Parao aku, a nonoi aku la ia Iehova.
19 Då vende Herren vinden, so det vart ein ovsterk vestanvind, og den førde grashopparne burt, og støytte deim ned i Raudehavet; det vart ikkje att ein einaste grashopp i heile Egyptarriket.
Huai hou mai la o Iehova i makani komohana ikaika, a lawe aku la ia i na uhini, a hoopaa iho la ia lakou iloko o ke Kaiula. Aohe uhini hookahi i koe ma ka aina a pau i Aigupita.
20 Men Herren gjorde Farao hard i hugen, so han ikkje let Israels-folket fara.
Aka, hoopaakiki iho la o Iehova i ko Parao naau, aole ia hookuu aku i na mamo a Iseraela.
21 Og Herren sagde til Moses: «Rett handi di upp imot himmelen, so skal det leggja seg myrker yver Egyptarlandet, eit myrker so tjukt at ein kann taka i det.»
I mai la o Iehova ia Mose, E o aku kou lima i ka lani, i kau mai ka poeleele maluna o ka aina o Aigupita, i aaki ka pouli.
22 So rette Moses handi si upp imot himmelen. Då vart det stumende myrkt i heile Egyptarland i tri dagar.
O aku la no ko Mose lima i ka lani, a pouli loa iho la ka aina a pau o Aigupita i na la ekolu.
23 Den eine timde ikkje den andre, og i tri dagar var det ingen som torde reisa seg av sessen sin. Men der Israels-folket budde, der var det ljost alle stader.
Aole loa lakou i ike i kekahi i kekahi, aole hoi i ala ae kekahi mai kona wahi ae, i na la ekolu; aka, o na mamo a pau a Iseraela, he malamalama ko lakou iloko o ko lakou mau hale.
24 Då sende Farao bod etter Moses, og sagde: «Gakk av og haldt høgtid for Herren! Borni dykkar kann og få vera med; men bufeet, både smått og stort, lyt de setja att her.»
Hea mai la o Parao ia Mose, i mai la, Ou haele oukou, e hookauwa aku na Iehova; aka, o ka oukou hipa, a me ka oukou bipi, e waiho ia lakou: e hele pu no hoi ka oukou poe keiki.
25 «Du må då gjeva med oss det me treng til slagtoffer og brennoffer, åt Herren, vår Gud!» svara Moses.
I aku la o Mose, E haawi mai hoi iloko o ko makou mau lima, i na mohai, a me na mohai kuni, i kanmaha aku ai makou na Iehova na ko makou Akua.
26 «Bufeet vårt lyt me hava med oss - ikkje ei klauv må vera att - for det er det me tek av, når me ofrar til Herren vår Gud; og me veit ikkje kva me skal ofra til honom, fyrr me kjem fram.»
E hele pu no hoi ka makou holoholona, aole e waihoia kekahi maanei; no ka mea, e lawe ana makou i na mea o lakou e malama'i ia Iehova i ko makou Akua: aole nae makou e ike i na mea o lakou ka makou e malama ai ia Iehova, a hiki aku makou ilaila.
27 Men Herren herde hugen åt Farao, og han vilde ikkje lata deim fara.
Aka, hoopaakiki mai la o Iehova i ka naau o Parao, aole no ia i hookuu ia lakou.
28 Og Farao sagde til Moses: «Gakk ifrå meg! Vara deg! Kom aldri meir for augo mine! For den dag eg ser deg for augo att, skal du døy.»
I mai la o Parao ia ia, E hele aku oe pela, mai o'u aku nei, e malama ia oe iho, aole e ike hou mai i ko'u maka, no ka mea, i ka la au e nana hou mai ai i ko'u maka, e make oe.
29 «Ja no sagde du det sjølv, » svara Moses, «og eg kjem aldri meir for augo dine.»
I aku la o Mose ia ia, Ua olelo pono mai oe; aole au e ike hou aku i kou maka.
