Esters 6
1 Den natti flydde svevnen frå kongen. Han baud henta krønikeboki med minnelege hendingar, og ho vart upplesi for kongen.
To na aqum loe siangpahrang iip thai ai; to pongah dung kroekhaih cabu to lak o moe, siangpahrang hmaa ah kroek pae o.
2 Der fann dei uppskrive at Mordokai hadde meldt Bigtana og Teres, tvo hirdmenner hjå kongen som heldt vakt ved dørstokken, for dei hadde søkt høve til å leggja hand på kong Ahasveros.
To cabu thungah, khongkha toep siangpahrang toksah angraeng, Bigthana hoi Teresh hnik mah, Ahasuerus siangpahrang hum hanah pacaeng ih lok to Mordekai mah taphong, tiah tarik ih ca to a hnuk.
3 So spurde kongen: «Kva æra og vyrdnad hev Mordokai fenge for dette?» Kongsdrengjerne som tente honom svara: «Han hev ingen ting fenge.»
Siangpahrang mah, Hae tiah kaom hmuen to taphong pongah, kawbaktih pakoehhaih hoi khingyahaih maw Mordekai hanah sak pae o? tiah a dueng. To naah a taengah kaom a toksah tamnanawk mah, Anih han sak pae ih hmuen tidoeh om ai, tiah a naa o.
4 So spurde kongen: «Kven er det som er ute i garden?» I det bilet var Haman komen inn i den ytre garden ved kongshuset, og vilde tala med kongen um å få hengt Mordokai i galgen han hadde reist åt honom.
Siangpahrang mah, Imthung longhmaa ah mi maw kaom? tiah a naa. To natheum ah Haman loe siangpahrang im akunhaih tasa longhmaa ah oh; a sak ih kasang parai tung pongah Mordekai bangh hanah siangpahrang khaeah lokthuih hanah angzoh.
5 Kongsdrengjerne svara: «Haman stend der ute i garden.» «Lat honom koma inn!» sagde kongen.
Siangpahrang ih tamnanawk mah, siangpahrang khaeah, Khenah, longhmaa ah Haman angdoet, tiah a naa o. Siangpahrang mah, Athung ah angzo nasoe, tiah a naa.
6 Då Haman kom inn, spurde kongen honom: «Korleis skal ein fara åt med den mannen som kongen gjerna vil heidra?» Haman tenkte med seg sjølv: «Kven skulde kongen vilja heidra meir enn meg?»
To pongah Haman loe athung ah angzoh. Siangpahrang mah anih khaeah, siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami hanah tih hmuen maw sak pae nahaeloe hoi tih, tiah a naa. Haman loe, Kai ai ah loe siangpahrang mah pakoeh han ih kami mi maw om tih? tiah a poek.
7 So svara han kongen: «Den som kongen gjerne vil heidra,
Haman mah siangpahrang khaeah, Siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami han ah loe,
8 åt honom skal ein henta ein kongeleg klædnad som kongen sjølv hev bore, og ein hest som kongen sjølv hev ride på, og som hev fenge ei kongeleg kruna på hovudet,
siangpahrang mah angkhuk ih kahni hoi siangpahrang mah angthueng ih hrang to la ah loe, a lu nuiah angraeng lumuek to angmueksak oh;
9 klædnaden og hesten skal gjevast til ein av dei øvste stormennerne åt kongen, og dei skal hava klædnaden på den mannen kongen vil heidra og føra honom ridande på hesten fram på bytorget, og ropa framfyre honom: «Soleis gjer ein med den mannen som kongen vil heidra.»»
kampha siangpahrang ih kahni hoi hrang to oep om koek siangpahrang ih angraengnawk khaeah paek nasoe. Nihcae mah siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami to siangpahrang ih kahni hoiah pathoep o nasoe loe, hrang angthueng o sak pacoengah, vangpui loklam ah siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami loe hae tiah sak pae han oh! tiah a hmaa ah hanghaih hoiah caeh o haih nasoe, tiah a naa.
10 Då sagde kongen med Haman: «Skunda deg, tak klædnaden og hesten, som du hev sagt, og gjer soleis med jøden Mordokai som sit i kongsporten! Gløym ikkje noko av alt det du sagde!»
To naah siangpahrang mah, Haman khaeah, siangpahrang ih kahni hoi hrang to karangah la ah loe, na thuih ih lok baktih toengah siangpahrang khongkha toep Judah kami Mordekai hanah sah pae ah; na thuih ih loknawk boih aek ai ah sah ah, tiah a naa.
11 Haman tok klædnaden og hesten, hadde klædnaden på Mordokai, let honom rida fram på bytorget og ropa fyre honom: «Soleis gjer ein med den mannen som kongen vil heidra!»
Haman mah siangpahrang ih kahni hoiah hrang to lak, Mordekai to angkhuksak pacoengah, anih to hrang nuiah angthuengsak moe, vangpui thung ih loklam ah a caeh haih, anih hmaa ah, Siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami loe hae tiah sak han oh, tiah a thuih.
12 Mordokai vende attende til kongsporten; men Haman skunda seg heim, sorgfull og med hovudet innsveipt.
To pacoengah Mordekai loe siangpahrang ih khongkha taengah amlaem let. Toe Haman loe angmah im ah karangah cawnh, palungset moe, a lu to khuk hmoek.
13 Og Haman fortalde Zeres, kona si, og alle venerne sine alt det som hadde hendt honom. Då sagde vismennerne hans og Zeres, kona hans, med honom: «Um so er at Mordokai, som du tek til å liggja under for, er av jødeætt, so magtast du ingen ting mot honom; du kjem til å liggja reint under for honom.»
A zu Zeresh hoi angmah ih ampuinawk boih khaeah a tongh ih hmuen kawngnawk to a thuih pae. To naah palungha kaminawk hoi a zu Zeresh mah anih khaeah, Nang amtimsak kami Mordekai loe Judah acaeng tangtang ah om nahaeloe, anih to na pazawk mak ai, nang loe anih khaeah nam tim tih boeh! tiah a naa o.
14 Medan dei endå tala med honom, kom hirdmennerne åt kongen og skulde snøggast henta Haman til gjestebodet som Ester hadde laga til.
To tiah anih khaeah lok a thuih pae o li naah, siangpahrang ih toksah angraengnawk to angzoh o moe, Haman to Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah karangah caeh o haih.
