Efeserne 5
1 Vert difor Guds etterfylgjarar som hans kjære born,
γινεσθε ουν μιμηται του θεου ως τεκνα αγαπητα
2 og ferdast i kjærleik, liksom Kristus elska oss og gav seg sjølv for oss til ei gåva og eit offer, Gud til ein hugleg ange!
και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν {VAR1: υμας } {VAR2: ημας } και παρεδωκεν εαυτον υπερ {VAR1: υμων } {VAR2: ημων } προσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας
3 Men utukt og all ureinskap eller havesykja må ikkje eingong verta nemnde millom dykk, so som det sømer seg for heilage,
πορνεια δε και ακαθαρσια πασα η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμιν καθως πρεπει αγιοις
4 og skjemdarferd og dårlegt svall og lauslyndt skjemt, som alt saman er usømelegt, men heller takksegjing!
και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελια α ουκ ανηκεν αλλα μαλλον ευχαριστια
5 For dette veit de og skynar, at ingen horkar eller urein eller girug - som er ein avgudsdyrkar - hev arv i Kristi og Guds rike.
τουτο γαρ ιστε γινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ο εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χριστου και θεου
6 Lat ingen dåra dykk med tome ord! for av slike ting kjem Guds vreide yver dei vantruande!
μηδεις υμας απατατω κενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθειας
7 Hav difor ingen ting saman med deim!
μη ουν γινεσθε συμμετοχοι αυτων
8 For de var fordom myrker, men no er de ljos i Herren; ferdast som born av ljoset
ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε
9 - for frukti av ljoset syner seg i all godleik og rettferd og sanning -
ο γαρ καρπος του φωτος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια
10 so de prøver kva som er Herren til hugnad,
δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
11 og hav inkje samlag med dei fruktlause gjerningar av myrkret; men refs deim heller!
και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε
12 For det som løynlegt vert gjort av deim, er det skamlegt endå berre å tala um;
τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν
13 men når det vert refst, vert det alt saman openberra av ljoset; for alt som vert openberra, er ljos.
τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν
14 Difor segjer skrifti: «Vakna, du som søv, og statt upp frå dei daude, og Kristus skal lysa for deg!»
διο λεγει εγειρε ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσει σοι ο χριστος
15 Sjå difor til korleis de kann ferdast varleg, ikkje som uvise, men som vise,
βλεπετε ουν ακριβως πως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
16 so de kjøper den laglege tid; for dagarne er vonde!
εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
17 Ver difor ikkje uvituge, men skyna kva Herrens vilje er!
δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλα συνιετε τι το θελημα του κυριου
18 Og fyll dykk ikkje med vin, som det er skamløysa i, men vert fyllte med Anden,
και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθε εν πνευματι
19 so de talar til kvarandre med salmar og lovsongar og åndelege visor og syng og leikar i dykkar hjarto for Herren,
λαλουντες εαυτοις {VAR2: [εν] } ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαις αδοντες και ψαλλοντες τη καρδια υμων τω κυριω
20 og alltid takkar Gud og Faderen for alle ting i vår Herre Jesu Kristi namn,
ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεω και πατρι
21 og er kvarandre undergjevne i age for Kristus!
υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω χριστου
22 De konor, ver dykkar eigne menn undergjevne som Herren!
αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν ως τω κυριω
23 For mannen er hovudet for kona, liksom Kristus er hovudet for kyrkja, han som er frelsaren for sin likam.
οτι ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος σωτηρ του σωματος
24 Men liksom kyrkja er Kristus undergjevi, so skal og konorne vera sine eigne menner undergjevne i alle ting.
αλλα ως η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ανδρασιν εν παντι
25 De menner, elska konorne dykkar, liksom Kristus elska kyrkja og gav seg sjølv for henne,
οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
26 so han kunde helga henne, med di han reinsa henne ved vatsbadet i ordet,
ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
27 so han kunde framstella kyrkja for seg i herlegdom, utan flekk eller rukka eller noko slikt, men so ho kunde vera heilag og ulasteleg.
ινα παραστηση αυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
28 Soleis er mennerne skuldige til å elska konorne sine som sine eigne likamar. Den som elskar si kona, elskar seg sjølv.
ουτως οφειλουσιν [και] οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα
29 For aldri hev nokon hata sitt eige kjøt, men han føder og fjelgar det, liksom Kristus gjer med kyrkja;
ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο χριστος την εκκλησιαν
30 for me er lemer på hans likam.
οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου
31 Difor skal mannen skiljast med far og mor og halda seg hjå kona si, og dei tvo skal vera eitt kjøt.
αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος [τον] πατερα και [την] μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
32 Denne løyndomen er stor - men eg tenkjer på Kristus og kyrkja.
το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και {VAR1: [εις] } {VAR2: εις } την εκκλησιαν
33 Men de og skal elska kvar si kona som seg sjølv, og kona hava age for mannen.
πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα
