5 Mosebok 8
1 Alle dei bodi eg legg fyre dykk i dag, skal de bera i hugen og liva etter deim; då skal de trivast og aukast og koma til å eiga landet Herren hev lova federne dykkar.
Nang teh na hring vaiteh na pungdaw nahan BAWIPA Cathut ni na mintoenaw koe kam pouh e ram dawk na cei vaiteh, na coe nahanelah, sahnin kai ni lawk na poe e kâpoelawk pueng na tarawi nahanlah na kâhruetcuet han.
2 Kom i hug den lange leidi Herren, din Gud, let deg fara i øydemarki i desse fyrti åri! Han vilde gjera deg mjuk og røyna deg og sjå kva som budde i hjarta ditt, um du vilde halda bodi hans eller ikkje.
Nange BAWIPA Cathut ni kâpoelawk tarawi ngainae lung na tawn hoi tawn hoeh e na tanouk awh teh, ka loum tangcoung kum 40 touh thung kahrawngum vah na hrawinae naw hah na pahnim awh mahoeh.
3 Difor let han deg svelta og lida vondt, og so metta han deg atter med manna, som du ikkje kjende til, og federne dine ikkje heller, so du skulde vita at menneskja liver ikkje berre av brød, men at kvart ord som kjem frå Guds munn, gjev menneskja liv.
Hottelah na lungthin rahnoum awh teh, kahaikahlam lah na o sak navah, na panue e nahoeh, na mintoenaw ni panue boihoeh e manna hoi na kawk awh teh, tami teh vaiyei hoi dueng hring hoeh, BAWIPA e lawk lahoi doeh hring tie a panue sak.
4 Klædi dine vart ikkje utslitne, og foten din trutna ikkje i desse fyrti åri.
Kum 40 touh thung hnicu hai pawn hoeh na khok hai phing hoeh.
5 So må du då skyna at Herren, din Gud, vilde tukta og rettleida deg, liksom ein far når han tuktar upp son sin.
A na pa ni a ca a toun e patetlah na BAWIPA Cathut ni na toun tie na lung hoi na pouk han.
6 Haldt då bodi åt Herren, din Gud! Gakk på hans vegar, og hav age for honom!
Hatdawkvah, a lamthung na dawn teh BAWIPA taki lahoi kâpoelawknaw na tarawi han.
7 For Herren, din Gud, fører deg inn i eit godt land, eit land med bekkjer og løkjer og kjeldor, som kjem fram i dal og på fjell,
Bangkongtetpawiteh, na BAWIPA Cathut ni kahawi e ram, tanghling, mon dawk hoi ka phuek e tuipui, sokca, tuihnu, tuiim hoi ka kawi e ram,
8 eit land med kveite og bygg, med vintre og fiketre og aplar, med oljetre og honning;
catun, barli, misurkung, thaibunglungkungnaw, talekung, hoi ka kawi e ram, olive satui, khoitui hoi ka kawi e ram,
9 der tarv du ikkje eta brødet ditt i armod; der skal du ingen ting vanta; der er steinarne av jarn, og or fjelli kann du brjota ut kopar.
voutnae awm laipalah, ka boum lah canae ram, sumtalung hoi a kawi teh, mon dawk hoi rahum tainae ram koe nangmouh hah na hrawi awh.
10 Når du so nyt godt av alt dette, takka då Herren, din Gud, for det gilde landet han gav deg!
Kahawi poung e ram na poe awh dawkvah, kaboumcalah na ca awh toteh, na BAWIPA Cathut e a lungmanae na pholen awh han.
11 Agta deg at du ikkje gløymer Herren, din Gud, og bodi og fyresegnerne og loverne hans, som eg legg fyre deg no!
Sahnin kai ni na poe e kâpoelawknaw, phunglawknaw, hoi lawkcengnaenaw tarawihoehnae lahoi Cathut na pahnim awh hoeh nahanlah sahnin kai ni kâ na poe awh.
12 Når du hev nøgdi av mat, og byggjer deg væne hus til å bu i,
Ka boum lah na ca teh im kahawi dawk na o navah,
13 og buskapen din økslar seg, både stort og smått, og sylv- og gullhaugen veks, og all din eigedom aukar,
nangmae tu, maito, sui, ngun hoi hnopai naw apung toteh,
14 lat ikkje då ovmod få rom i hjarta ditt, so du gløymer Herren, din Gud, han som henta deg ut or Egyptarlandet, or slavehuset,
na kâoup teh, yampa vah santoungnae Izip ram hoi na ka tâcawtkhai e,
15 han som førde deg gjenom den store, øgjelege øydemarki, millom eiterormar og skorpionar og yver vatslaust turrlende, han som let vatnet strøyma ut åt deg or harde berget,
hmai tahrun, aikamnaw apap teh, tui kahran ti ohoehnae hmuen, takikathopounge kahrawngum dawk na ka hrawi niteh, hmai talung thung hoi tui ka tâcawt sak e,
16 han som i øydemarki fødde deg med manna, som federne dine aldri hadde høyrt gjete; og alt dette gjorde han av di han vilde mykja deg og røyna deg, og so sidan gjera vel imot deg.
nang hah na tanouk teh, a hnukteng na pahren nahanelah, na mintoenaw ni panue boihoeh e mana hoi kahrawngum na kakawkkung nange BAWIPA Cathut hah na pahnim awh teh,
17 Seg ikkje med deg sjølv: «Det er mi eigi kraft og mi sterke hand som hev vunne meg denne rikdomen.»
Ka Bahu, ka thaonae kut hoi hete hno kai ni ka tawn toe telah na lungthung hoi na pouk hoeh nahan kâhruetcuet awh.
18 Kom i hug at det var Herren, din Gud, som gav deg kraft til å vinna rikdom, av di han vil halda det han lova federne dine, soleis som han til dessa hev gjort.
Na BAWIPA Cathut duengdoeh na pouk han, Bangkongtetpawiteh, na mintoenaw kam pouh e lawkkam hah, sahnin e patetlah caksak nahanelah, hnopai hmuthainae na kapoekung teh Cathut doeh.
19 Men gløymer du Herren, og held deg til andre gudar, og tener deim, og bøygjer kne for deim, so er det ute med dykk, det segjer eg dykk for visst.
Na BAWIPA Cathut na pahnim awh teh, alouke cathutnaw na hnai awh teh na bawk awh pawiteh, rawknae dawk na pha katang awh han. Sahnin kai teh nangmouh koe kapanuekkhaikung lah ka o.
20 Liksom dei folki Herren no gjer ende på for dykkar skuld, soleis skal de og ganga til grunnar, for di de ikkje lyder Herren, dykkar Gud.
Na BAWIPA Cathut e lawk hah na ngâi awh hoeh dawkvah Jentelnaw nangmae na hmalah ka raphoe e patetlah nangmouh hai na raphoe awh han.
