5 Mosebok 28
1 Høyr du no med åthug på røysti åt Herren, din Gud, hugsar og held du alle dei bodi eg gjev deg i dag, so skal han hevja deg høgt yver alle lydar på jordi.
Tihnin kah kailoh nang kang uen a olpaek boeih he vai hamlana ngaithuentih BOEIPA na Pathen ol tena hnatun la na hnatun atah nangte BOEIPA na Pathenloh diklai namtomrhoek boeih soaha sang la ng'khueh.
2 Kvar velsigning eg nemner, skal nå deg og taka deg att, so sant som du vil høyra på røysti åt Herren, din Gud:
He yoethennah cungkuem he nang soah ha thoeng vetih nang te n'kae bitni. Na Pathen BOEIPA ol tena hnatun mak atah.
3 Velsigna vere du i by! Velsigna vere du på land!
Khopuei khuiah na yoethen vetih, kohong ah na yoethen ni.
4 Velsigna barnet i ditt fang! Velsigna avlen av di jord! Velsigna buskapen du el, Velsigna kalv og lamb og kid!
Na bungko khuikah na thaihtae khaw, na khohmuen cangthaih khaw, na rhamsa ca khaw, na saelhung saelca khaw, suentae boivaa yoethen ni.
5 Velsigna hjå deg korg og trog!
Na vaihang neh na vaidambael khaw a yoethen ni.
6 Velsigna ver du når du kjem inn! Velsigna ver du når du gjeng ut!
Na kun na ael vaengah na yoethen vetih koep na thoeng vaengah khaw na yoethen ni.
7 Når fiendarne reiser seg mot deg, skal Herren fella deim ned for din fot; på ein veg kjem dei farande imot deg, men på sju vegar skal dei ljota fly.
Nangaka tlai thil na thunkharhoek te BOEIPAloh a voeih vetih na mikhmuh ah yawk sut ni. Longpuei pakhat neh nang taengla ha khoonguh cakhaw na mikhmuh ah longpuei parhih la rhaelrham uh ni.
8 Til lukka skal din Herre senda bod at ho skal bu hjå deg i buderne dine og fylgja deg i all di ferd og gjerd; for Herren vil at du skal liva sæl uti det landet han hev etla deg.
Na khai dongkah neh na kut thuengnah boeih dongkah yoethennah te BOEIPAloh nang hamlaa uen vetih BOEIPA na Pathenloh nang hama khueh khohmuen ah yoethen m'paek ni.
9 Ja, til eit heilagt folk vil Herren gjera deg, vigt åt honom sjølv, som han hev lova deg, so framt du held hans bod og ferdast på hans veg;
BOEIPA na Pathen kah olpaek tena ngaithuen tih a longpuei ahna pongpa atah nang taengkaha toemngam vanbangla BOEIPAloh amah kah pilnam cim la nang n'thoh ni.
10 og alle folk på jordi skal få sjå at du med rette heiter Herrens lyd, og dei skal ræddast deg.
BOEIPA ming neh nang ng'khue te diklai pilnam rhoek loh boeiha hmuhuh vaengah nang te n'rhih bitni.
11 Nøgdi av alt som godt er skal Herren senda deg, av born og buskap og av alt som marki ber, og du skal bu og byggja i det land han lova federne å gjeva deg.
Na bungko thaihtae dongah BOEIPAloh hnothen nen khaw, na rhamsa ca nen khaw, nang taegah paek hamla BOEIPAloh na parhoek taengaha toemngam tangtae khohmuen kah na lohmuen thaihtae nen khaw nang m'baecoih sak bitni.
12 Si rike bud i himmelen skal han lata upp for deg, so landet ditt i tidom fær det regn som trengst, og alt vert signa som du tek deg til; og du skal låna burt til mange folk, men aldri skal du turva låna sjølv.
BOEIPAloh vaan kah a thakvoh then te nang ham hang ong vetih amah tue vaengah na khohmuenah khotlan han tueih ni. Te vaengah na kut thueng boeih te yothen m'paek ni. Namtoma yet cangpu na hlah vetih cangpu na rhong la na om mahpawh.
13 Til hovud skal Herren setja deg, og aldri skal du verta hale. Høgre og høgre skal du stiga upp, og aldri meir skal du siga ned, so sant du berre lyder Herrens bod - deim som eg no legg fram for deg, so du skal halda deim og liva etter deim -
BOEIPA na Pathen kah olpaek, tihninah kailoh nang kang uen hena hnatuntih vai hamlana ngaithuen atah BOEIPAloh nang te a lu la ng'khueh vetiha mai la na om mahpawh. A soii calik bueng lana om vetiha laedil ahna om mahpawh.
14 og aldri tek utav den rette leid, og gløymer ordi som eg lærde deg, og fylgjer nokon annan Gud, og bed til honom.
Tihninah kailoh nang kang uen olka he pakhat khaw banvoei bantang la mangthong tak boeh. A taengah thothueng hamla pathen tloe hnukahna cet ve.
15 Men vil du ikkje høyra på røysti åt Herren, din Gud, hugsar og held du’kje alle bodi og loverne hans, deim som eg legg fram for deg i dag, skal det ganga deg so at kvar våbøn eg nemner, skal nå deg og taka deg att:
BOEIPA na Pathen ol tena hnatun pawt cakhaw a olpaek neh a khosing boeih he vai ham neh ngaithuen ham tihninah kai nang kang uen coeng dongah tahae kah rhunkhuennah rhoek he nang soah boeih thoeng vetih nang te n'kae van bitni.
16 Forbanna vere du i by! Forbanna vere du på land!
Khopuei khuiah thaephoei thil la na om vetih khohmuen ah khaw thaephoei thil la na om ni.
17 Forbanna hjå deg korg og trog!
Na vaihang neh na vaidambael te thae a phoei thil coeng.
18 Forbanna borni som du fær! Forbanna avlen av di jord! Forbanna buskapen du el, forbanna kalv og lamb og kid!
Nang kah bungko thaihtae neh lohmuen cangthaih khaw, saelhung saelca neh suentae boiva khaw thae a phoei thil ni.
19 Forbanna ver når du kjem inn! Forbanna ver når du gjeng ut!
Na caeh vaengah thaephoei thil la na om vetih na pawk vaengah khaw thaephoei thil la na om ni.
20 Forbanning, støkk og trugsmål sender Herren yver deg, kva du so tek deg til og gjer, til du vert tynt og vonom fyrr kverv burt, for di du jamt hev gjort so mykje vondt og falle frå din Gud.
Na kut thuengnah boeih dongah BOEIPAloh nang soah tapvoepnah, soekloeknah neh olthae kaling te han tueih ni. Tete kai nan hnoouh vaengah na khoboe thaenah hmai ah koeloe na mitmoeng hil neh na milh hil ah na saii.
21 Farangar skal han lata hanga atti deg, til han hev rudt deg ut or landet som du er på vegen til og skal slå under deg.
BOEIPAloh nang te duektahaw neh m'ben vetih pang hamlana kun thil na khohmuen lamloh nang ng'khah ni.
22 Med sott som syg og brenn skal han søkja deg, med hiteflagor og med verk og svull, med turkår og med moldaks og med rust, og dei skal elta deg til du er kvitt.
BOEIPAloh nangte kositloh, satloh, a phing, takling, cunghang, dung, mawn neh ng'ngawn vetih na milh van hilah nang te n'hloem ni.
23 Himmelen uppyver deg skal vera som eit kopartak, og jordi under føterne dine som av jarn.
Na lu sokah vaan te rhohum la, nang hmuikah diklai ke thicung la poeh ni.
24 Regnet i landet ditt skal verta dust og sand, som fell nedyver deg til du vert kjøvd.
Na khohmuen kah khotlan te BOEIPAloh tangdiklaa khueh vetih na mit na moeng duela vaan lamkah laipiloh nang ah m'vuei ni.
25 For fiendarne skal du rjuka: på ein veg skal du fara imot deim; og på sju vegar skal du fly. Ei skræma vert du for kvart rike jordi rundt.
Nangte BOEIPA loh n'tulh vetih na thunkharhoek kah mikhmuh ahna paloe ni. Anih te longpuei pakhat nehna paan cakhaw anih mikhmuh lamkahloh longpuei parhih nehna rhaelrham vetih diklai ram tom taengah ngaihuetnah lana om ni.
26 Til mat for fuglarne i lufti vert ditt lik, og for dei ville dyri; ingen jagar deim.
Na rhok khaw vaan kah vaa boeih neh diklai rhamsa kaha caak la om vetih hawtuh mahpawh.
27 Egyptarsotti sender Herren yver deg, kaunar og skabb og sårke, utan lækjevon;
BOEIPAloh nangte Egypt kah buhlut, tungueh, rhilcolh, phai, vinhna neh ng'ngawn vetih na hoeih thai mahpawh.
28 vitløysa, hjartestøkk og blindskap sender han;
BOEIPAloh nangte pavai neh, mikdael neh, thinko lungmitnah neh ng'ngawn ni.
29 då lyt du trivla deg fram midt i dagsens ljos, den blinde lik som all tid gjeng i myrkrer, og aldri når du målet som du stemnar mot. Plåga og plundra vert du dag for dag, og ingen finst det som kann hjelpa deg.
Khohmuep khuiah mikdaelloh a phatuem bangla khothun lung ah khaw aka phatuem la na om vetih na longpuei te thaihtak mahpawh. Na hing tuekhui boeih ah hlang kah a hnaemtaek neha rheth hamkoi bueng la na om vetihaka khang om mahpawh.
30 Ein annan mann tek bruri di i fang; i huset du hev bygt, fær du’kje bu; av hagen du hev stelt, fær du’kje frukt.
Yuuna bae cakhaw hlang tloeloh a iha ih puei vetih imna sa cakhaw a khuiahna om hae mahpawh. Misurna phung cakhawna uem hae mahpawh.
31 Slagta vert uksarna dine med du ser på det; men du fær ikkje smaka deira kjøt; asni vert rana frå deg, og kjem aldri att; og fienden tek sauerne - ingen hjelper deg.
Na vaito khaw na mikhmuh aha ngawn suidaena ca mahpawh. Na laakte na mikhmuh ah hang rhawth vetih namah taengla ha bal mahpawh. Na boivate na thunkha taenglaa paek vetih nangaka rhun te om mahpawh.
32 Borni vert gjevne til eit framandt folk, og augo dine skodar det, og græt seg såre etter deim all dagen lang; men det er ingi magt i handi di.
Na caparhoek neh na canu rhoekte pilnam tloe taenglaa paekte na mikloh a hmuh ni. Te vaengah amih te hnin takuem ngaidam cakhaw na kutloh Pathen taengla pha mahpawh.
33 Eit folk du ikkje kjenner, et upp det som du hev avla på di fedrejord, og alt som du hev vunne med ditt stræv; trælka og trådd på vert du jamt og samt.
Pilnamloh na khohmuen cangthaih neh na thaphu boeih han caak tena ming. Hnin takuem hnaemtaek neh neet koi bueng la na om ni.
34 Du kjem til å missa vitet av den syn som du lyt sjå for augo dine stødt.
Na mikhmuhkaha hmuethma tena hmuh vaengah pavai la na coeng ni.
35 Med vonde verker søkjer Herren deg, på kne og legg, frå hovud og til fot, og aldri fær du att helsa meir.
Khuklu neh phai dongkah buhlut thae neh BOEIPAloh nang ng'ngawn vetih na kho khopha lamloh na luki duelana hoeih thai mahpawh.
36 Deg og den kongen du set yver deg, skal Herren føra langt burt til eit folk som korkje du eller federne hev kjent; der lyt du tena andre gudar, stokk og stein;
Namah neh namah soahna ludoeng na manghai te namah neh na pa rhoek a ming mueh namtom taengla BOEIPA loh n'thak koinih lungto thingngo pathen tloe ni tho na thueng hae eh.
37 ein spegel, eit ordtøke og ei spott vert du for alle folk som Herren let deg koma til.
Tedae BOEIPAloh nang te m'vai vetih pilnam boeih taengah imsuep la, thuidoeknah la, thuinuetnah lana om ni.
38 På åkrarne sår du ut mykje korn, men lite er det du fær samla inn; for grashopparne gneg brodden av.
Lohmaah cangtii muepna khuen cakhaw kaisihloh a hnom vetih hahna coi ni.
39 Vinhagar kostar du, og dyrkar deim; men aldri fær du drukke eller lagt vin; for makken et upp både blom og blad.
Misurna phung tihna thotat cakhaw, misurtuina o mahpawh. Pholloh a caak vetihna yoep mahpawh.
40 I heile landet er det oljetre; men endå fær du aldri salva deg; det kastar karten, oljetreet ditt.
Na khorhi boeih ah nang hamla olive om cakhaw na olivete hul vetih situi khaw na hluk hae mahpawh.
41 Born fær du, men du må’kje hava deim; for dei vert hertekne og førde burt.
Capa canuna cun cakhaw tamna la cetuh vetih nang taengah omuh mahpawh.
42 Avåtet legg seg tett på alle tre og grøda som veks upp av jordi di.
Na thingkung boeih neh khohmuen thaihtaete tungrhitloh a thok sak ni.
43 Den framande som bur hjå deg stig upp, høgre og høgre, yver deg, og du sig allstødt djupare og djupare.
Na taengkah yinlailoh nang soaha so, so la pongpa vetih nang te a dang dang la na suntla ni.
44 Han hev so han kann låna burt til deg, men du hev inkje å låna honom; han vert til hovud, og du vert til hale.
Nang taengah cangpu han hlah lat vetih nangloh anih cangpu na hlah thai mahpawh. Anih te a lu la om vetih nang te a mai lana om ni.
45 Og alle desse våbønerne kjem yver deg og råmar deg, so du vert øydelagd, for di du ikkje lydde Herrens ord, og ikkje heldt hans bod og loverne han gav.
A olpaek neh a khosing ngaithuen hamte nang kang uen lalah BOEIPA na Pathen ol tena ngai pawt atah herhoek kah rhunkhuennah boeih he nang soah thoeng ni. Na mitmoeng duela nang n'hloem vetih n'tuuk ni.
46 Og dei skal verta til eit bisn og teikn, som allstødt fylgjer deg og ætti di.
Kumhal ah namah ham neh na tii na ngan ham miknoek neh kopoekrhai la om uh ni.
47 For di du ikkje tente Herren din med gleda og av hjartans hug den gongen du hadde flust av alt,
Cangpaia khawk vaengah kohoenah thinko thennah neh BOEIPA na Pathen taengah tho na thueng pawh.
48 so skal du svolten, tyrst og klædelaus og aud for all ting tena fienden som Herren sender mot deg, og eit jarnok skal han leggja på din hals, til du vert kverkt.
Te dongah BOEIPAloh nang taengla na thunkha han tueih te khokha khui neh tuihalh khui ah, pumtling la, a cungkuem dongah kaktahnah neh na tho na tat ni. Nang te amah la na mitmoeng hil na rhawn dongah thi hnamkun han tloeng ni.
49 Herren skal bjoda ut mot deg eit folk langt burtantil, frå verdsens ytste land; brått, liksom ørnen slær ned, kjem dei yver deg, og ikkje kann du skyna deira mål -
A olna yakming pawh namtu, diklai khobawt khohla lamkah atha banglaaka ding namtu,
50 eit hardleitt folk, som ingen age hev for den som gamall er, og ingen medynk med den som er ung;
maelhmaiaka tlung, patong maelhmaiaka dan pawt tih camoeaka rhen pawh namtu, te BOEIPAloh nang taengla hang khuen ni.
51 dei et upp alt du fær av buskapen, og all di avling, til du svelt i hel, av di dei ikkje leiver anten korn eller vin eller olje, anten kalv eller lamb, fyrr dei hev fenge øydt og snøydt deg reint.
Na mitmoeng duela na rhamsa ca neh na khohmuen thaihtae te han caak ni. Cangpai misur thai situi khaw nang hamla paih mahpawh. Nang kah saelhung saelca neh suentae boivate a milh sak ni.
52 Dei kringset deg i kvar ein by du hev, til dess dei høge, sterke murarne du lit på, fell i heile riket ditt; dei kringset deg i alle byarne i heile landet Gud hev gjeve deg.
Nang kah hmuen sang vongtung neh na khohmuen tom kah na pangtung thil na vong cakloh tim hlan khuiah na vongkakhui tom ah nang te n'daengdaeh vetih, BOEIPA na Pathenloh nang m'paek na khohmuen pum kah na vongkakhui tom ah nang te n'daengdaeh ni.
53 Då skal du eta eige kjøt og blod, dei borni som din Gud hev gjeve deg, so stor ei trengsla og so hard ei naud kjem fienden til å føra yver deg.
Te vaengah na bungko thaihtae lamkah na capa neh na canu saa te na caak ni. Te te na thunkha loh nang soah a caeknah la vongup ah n'kilh dongah ni na Pathen BOEIPA loh nang taengah m'paek.
54 Den kjælnaste og vandaste av menn skal sjå med ovundsauga på sin bror, og på si kona, som han held i fang, og på dei siste borni han hev att,
Na khuikah tongpa mongkawt hlangcongloh a manuca, a rhangkaha yuu neh a ca hlangrhuel la aka om te mat a mik ee ni.
55 og ikkje nennast gjeva deim ein grand av kjøtet av dei borni som han et, av di han ingen annan ting hev att til å berga seg med i den naud og trong som fiendarne fører yver honom når dei kringset dykk i kvar borg og by.
Na vongka pum kah vongupah na thunkhaloh nang tea caeknah la n'kilh vaengah ba pakhat khaw a coih pah mahpawh. Te dongah a ca saa te hnap a caak vetih hlang pae mahpawh.
56 Den kjælnaste og mest forvande dros som aldri baud til å setja fot på jordi for berre blautlæte og kjælenskap, ho ser med ovundsauga på sin mann, han som fekk kvila innmed hennar barm, og på sin eigen son, og dotter si,
Na khuikah mongkawt nu neh a kho khophate diklai dongah khueh ham aka noem pawh hlangcong khaw, pang a dok neh mueltuetnah lamloh a rhang dongkah a va taengah, a capa taengah, a canu taengah a mik lolh ni.
57 og gjev deim ikkje av si etterferd, eller av det vesle barnet som ho fekk, men, snøydd for alt, et ho det sjølv i løynd, til å berga livet i den naud og trong som fiendarne fører henne i når han kringset dykk i kvar by og borg.
Na thunkhaloh nang te na vongka khuiaha caeknah la n'kilh vaengah a kho laklo lamlohaka thoeng a casak neha cun nawn amah ca pataeng vongup khuikah yinhnuk ah thincavat la boeiha caak ni.
58 Held du’kje alle bod i denne lov, deim som stend skrivne her i denne bok, ottast du ikkje det høgheilage og agelege namnet åt din Gud,
A ming thangpom ham neh rhih ham aka om BOEIPA na Pathen rhih ham tahae kah cabu dongaha daek olkhueng ol boeih he vai hamlana ngaithuen pawt atah,
59 skal Herren senda fæle ulukkor yver deg sjølv og yver ætti di, svære og endelause ulukkor og endelause vonde sjukdomar.
BOEIPAloh na hmasoe khaw, na tiingan kah hmasoe khaw, hmasoe puei neh na muei a puel sak ni. Te vaengah tloh thaena kaem vetihna ngoi ni.
60 Egyptar-sjukarne som du er so rædd, deim skal han føra yver deg på ny, og dei skal alle hanga atti deg.
Nang taengla ha tlung vaengahna rhih Egypt tloh boeih te nang soah ham phoe sak ni.
61 Og kvar ei sott og kvar ei ulukka som er unemnd i denne lovboki, skal Herren lata koma yver deg, til du er heiltupp tynt og øydelagd,
Na mit na moeng duela olkhueng cabu dongkaha daek mueh tlohtat cungkuem neh hmasoe cungkuemte nang soah BOEIPA loh ham phoe sak ni.
62 og de som fyrr var liksom stjernorne på himmelen i tal, skal minka burt, so de er att berre tvo, tri mann, for di du ikkje lydde Herrens bod.
BOEIPA na Pathen ol tena ngai pawt dongah vaan aisi bangla khawkna omuh cakhaw hlang sii lana cul ni.
63 Og liksom Herren fyrr hev gledt seg i å gjera vel mot dykk og auka dykk, so skal han sidan gleda seg når han let dykk forkomast fort og øydast ut, og de skal rykkjast upp utor det land de no vil inn i og slå under dykk.
BOEIPAloh nangmih khophoengpha sak ham neh ping sak hama ngaingaih vanbangla nangmih te milh sak ham neh mitmoeng sak ham khaw BOEIPAa ngaingaih dongah pang hamla na kun thil khohmuen lamloh m'phuk ni.
64 Herren skal spreida dykk bland alle folk, frå heimsens eine ende og til hin; der lyt du tena avgudar, som du og federne dine aldri hev kjent til, gudar av stokk og stein,
Diklai khobawt lamloh diklai khobawt duela pilnam tom taengah BOEIPAloh nang te n'taekyak bal vetih na parhoek neh namah long khaw na ming noek pawh lungto thingngo pathen tloe taengah tho na thueng ni.
65 og aldri fær du ro hjå desse folki, aldri finn du nokon kvilestad for foten din. Herren skal gjeva deg ei sjæl som skjelv, innsokne augo og ein visna hug;
Namtom rhoek taengah hoep tlaih pawt vetih na khopha ham pataeng ngolbuel om mahpawh. Te vaengah BOEIPAloh nang te lungbuei lingloeng neh mik khahoeinah, hinglu yunghoepnah m'paek ni.
66 då tykkjer du ditt liv heng etter eit hår; du bivrar natt og dag, og aldri er du trygg for livet ditt.
Na hmailong ham khaw na hingnahloh ngaihuet ngaikaek la om vetih khoyin khothaih birhih hut la na hingnah khaw na tangnah tlaih mahpawh.
67 Kvar morgon segjer du: «Gjev det var kveld!» og vert det kveld: «Gjev det var morgon att!» Slik rædsla kjenner du i hugen din, og slik ei syn lyt augo dine sjå.
Na mik neh a hmuethmana hmuh vaengah na thinko kah birhihnah neh na birhih ni. Mincang pueng ah kholaeh ka pha venimna ti vetih hlaemhmah vaengah mincang ka pha venimna ti ni.
68 På skip skal Herren senda dykk attende til Egyptarland, den vegen som eg sagde deg at du aldri meir skulde sjå; der skal de verta bodne ut i mengd åt dykkar fiendar til trælar og til trælkvende, men ingen idest kjøpa dykk.»
Nang taengah ka thui longpuei kah sangpho te hmuh hamla koep khoep boeh. BOEIPAloh nang Egypt la koep m'bal sak ve. Na thunkharhoek taengah namah te salnu salpa la pahoina yoiuh cakhaw n'laiuh mahpawh.
