5 Mosebok 24

1 Når ein mann hev teke seg ei kona og ført henne heim, hender det at han ikkje kann lika henne, av di han hev funne noko ufyse hjå henne. Då skriv han kann henda eit skilsmålsbrev og gjev henne i hand, og sender henne or huset.

Nongpa maeto mah zu lak naah, nongpata nuiah kaciim ai hmuen to a hnuk pongah, a zu nuiah poeknawm ai nahaeloe, zu pakhrakhaih ca to tarik tih, ca to nongpata hanah paek ueloe, a im hoiah tacawtsak tih.

2 Dersom no ho, etter ho hev flutt ifrå honom, gjeng stad og gifter seg med ein annan,

Anih ih im tacawt taak pacoengah loe, to nongpata to kalah kami maeto khaeah sava sak thaih boeh.

3 og denne andre og fær uhug til henne, og gjev henne skilsmålsbrev, og sender henne frå seg, eller dersom den andre mannen hennar døyr,

Sava hnetto haih mah doeh to nongpata to hnuma nahaeloe, zu pakhrakhaih ca to tarik tih, ca to nongpata hanah paek ueloe, a im hoiah tacawtsak tih, to tih ai boeh loe to nongpata zu haih hnukkhuem sava to dueh ving nahaeloe,

4 so må ikkje den fyrste mannen, som hadde skilt seg med henne, taka henne til kona att, etter ho hev vorte urein; for slikt er avstyggjelegt i Herrens augo, og du skal ikkje føra synd yver det landet som Herren, din Gud, gjev deg til odel og eiga.

anih pakhrah kami hmaloe ih sava mah to nongpata to zu ah la let thai mak ai boeh; nongpata loe ciim ai boeh; zu haih nahaeloe Angraeng mik hnukah panuet thok hmuen ah oh; na Angraeng Sithaw mah qawk ah paek ih prae nuiah zaehaih sah o hmah.

5 Ein nygift mann skal ikkje fara ut i strid, og det må ikkje leggjast andre tyngslor på honom heller; han skal vera fri eit heilt år, til gagn for heimen sin og til hyggja for kona som han hev fenge.

Kami maeto loe zu lak tangsuek naah, anih loe misa angtukhaih ahmuen ah caeh mak ai; anih loe kalah tok doeh sah mak ai; saningto thung toksah ai ah im ah om tih; a lak ih zu hoiah kanawm ah khosah tih.

6 Ingen må taka ei handkvern eller ein kvernstein i vissa; for då tek han livet i vissa.

Minawk ih cang kaehhaih ranui ih thlung maw, to tih ai boeh loe atlim ih thlung maw, la pae ving hmah; na lak pae ving nahaeloe, kami hinghaih lak pae ving baktiah ni oh.

7 Kjem de yver ein mann som hev rana burt nokon av landsmennerne sine, av Israels-folket, og fer ille med honom eller sel honom, so skal ransmannen døy; soleis skal du rydja det vonde ut or lyden.

Kami maeto mah angmah ih nawkamya Israel kami to paquk moe, misong ah patoh maw, to tih ai boeh loe zaw ving nahaeloe, anih to hum han oh; to tiah nangcae salak hoiah kahoih ai hmuen to takhoe oh.

8 Tak dykk i vare for spillsykja! tak dykk vel i vare, og gjer som Levi-prestarne lærer dykk! Soleis som eg hev sagt deim fyre, lyt de leggja dykk vinn um å gjera.

Ngansae man naah, Levi kami qaimanawk mah thuih ih lok baktih toengah, kahoih ah pazui oh; anih mah thuih ih lok baktih toengah sah oh; nihcae khaeah ka thuih ih lok baktih toeng ah, nangcae mah pazui oh.

9 Kom i hug kva Herren, din Gud, gjorde med Mirjam då de var på vegen frå Egyptarland!

Izip prae hoiah nang zoh o naah, loklam ah Miriam nuiah na Angraeng Sithaw mah sak ih hmuen to panoek oh.

10 Når du låner ein noko, må du ikkje ganga inn i huset hans og taka det du skal hava i vissa.

Kawbaktih hmuen doeh na imtaeng kami khaeah coi han na paek o naah, anih ih hmuen maeto lak pae hanah, anih imthung ah akun han om ai.

11 Du skal standa utanfor, og den du gjev lånet, skal sjølv koma ut til deg med vissa.

Im tasa bangah om ah, hmuen na coisak ih kami mah ni pawng ih hmuen to nang hanah na sin pae tih.

12 Er det ein fatigmann, so må du ikkje hava vissa hans hjå deg um natti;

To kami loe amtang nahaeloe, a sin ih hmuen to qumh to laem ai ah paek let ah.

13 du skal lata honom få henne att når soli glader, so han kann sova i kjolen sin; då vil han takka og velsigna deg, og Herren, din Gud, vil rekna deg det til rettferd.

Anih mah sin ih hmuen to niduem ai naah thaak pae let ah; to tiah ni to kami loe angmah ih kahni hoiah iip ueloe, nang to tahamhoihaih na paek tih; to tiah nahaeloe na Angraeng Sithaw mikhnuk ah na sak ih hmuen to katoeng ah om tih.

14 Du skal ikkje vera hard mot ein arbeidsmann som lid naud og er fatig, anten han høyrer til ditt eige folk, eller det er ein av dei framande som held til hjå dykk, i by eller bygd.

Nam nawkamya maw, to tih ai boeh loe na vangpui thungah kaom angvin maw, abomh han kangaih na tlai ih kamtang tamna to pacaekthlaek hmah.

15 Du skal gjeva honom løni si på dagen, og fyrr enn soli glader; for han er fatig, og stundar etter løni. Elles kunde han klaga deg for Herren, og du fekk synd på deg.

Ni thokkruek anih ih tok tho to paek ah; paek ai ah niduemsak hmah; anih loe amtang pongah a hnuk han koi atho to palung thungah pakuem poe tih; na paek ai nahaeloe anih mah kasae thui tih, anih mah Angraeng khaeah qah nahaeloe, na nuiah zaehaih om moeng tih.

16 Foreldre skal ikkje lata livet for det borni hev gjort, og born ikkje for det foreldri hev gjort; ingen skal lata livet for anna enn sine eige brot.

A caanawk pongah ampanawk dueksak han om ai, ampanawk pongah a caanawk doeh paduek han om ai; kami boih angmah ih zaehaih pongah ni duek han oh.

17 Du skal ikkje rengja retten for ein framand eller farlaus, og ikkje taka klædi åt ei enkja i vissa.

Prae kalah kaminawk hoi amno ampa tawn ai kaminawk to amsoem ai ah lokcaek o hmah; lamhmai ih kahni doeh pawng ih hmuen ah la pae hmah;

18 Kom i hug at du var træl i Egyptarland, men Herren, din Gud, fria deg ut derifrå. Difor forbyd eg deg å gjera sovore.

nang loe Izip prae ah misong ah ni na oh; toe na Angraeng Sithaw mah to prae thung hoiah ang pahlong, tiah panoek ah; to pongah hae tiah sak han lok kang paek.

19 Når du køyrer inn lodi og gløymer att eit rauk på åkeren, skal du ikkje ganga attende etter det; du skal lata dei framande og farlause og enkjorne hava det; då skal Herren, din Gud, velsigna deg i alt du tek deg fyre.

Na lawk thung ih cang na aah naah, na tahmat ih cangqui to om nahaeloe, akhuih han amlaem let hmah; to cangqui loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah om tih; to tiah ni na ban hoi sak ih hmuen boih ah na Angraeng Sithaw mah tahamhoihaih paek tih.

20 Når du hev rist oljetrei, skal du ikkje leita etter frukt som kann ha vorte hangande på greinerne; den lyt dei framande og dei farlause og enkjorne få.

Olive kung pong ih olive thaih na haeh naah, kanghmat to pakhrik let hmah; kanghmat athaih loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah suem paeh.

21 Når du hev hausta vinhagen, skal du ikkje henta dei druvorne som att er; dei skal vera åt dei framande og dei farlause og enkjorne.

Misur takha thung ih misurthaih na pakhrik naah, kanghmat misurthaih pakhrik hanah caeh let hmah; kanghmat loe prae kalah kaminawk, amno ampa tawn ai kaminawk hoi lamhmainawk hanah caehtaak ah.

22 Kom i hug at du var træl i Egyptarlandet! Difor er det eg segjer deg at du skal fara so.

Izip prae ah misong ah na oh o haih to pahnet o hmah; to pongah ni to tiah sak han kang thuih o.